Kontrollü nükleer verim ve doğaya zararı stablize tutma şansından dolayı en mantıklı enerji elde etme eylemi idi . Tabi ki kurulmalıydı zamanında . Hatta bulunduğum şehirde akkuyu kıyı bir bölgeye denilen b yapılacaktı . Beton felan atıldı diye biliyorum ama faaliyet geçemedi daha . Ülkede düşünemeden nükleere hayır diyen aptallar oldu o zaman protestu felan yaptılar . Ama işin garip yani elektrik kesintisinde gene TEDAŞA küfür eden bir aptallar bunlar . Fransa-Amerika - Çin gibi ülkeler artık nükleer enerji değilde direk nükleer füzyona yöneliyorlar . Sınırsız , temiz , radyoaktif atıksız bir sistem . O yüzden zamanı geçti artık . Her şey gibi bunda da geri kaldık .

İyimserlik-Gerçeklik-Kötümserlik arasında çokta ince bir bağ yoktur bence . Bazen analizler sonucu gerçekci olmamız gerekebiliyor . Yinede umarım 2017 de akkuyu nükleer işleve geçer .

Nükleer enerji gereklilik ancak savaş-afet gibi olağan üstü durumlarda en kritik yerler haline geliyor. Bu yüzden bence çok dikkatli bir şekilde karar verilmesi gerekilen bir konu. Bence nükleer santrale gelinceye kadar yeşil enerji dediğimiz kaynakların kullanılması gerekiyor. Güneşten, rüzgardan, dalgadan maliyetsiz bir şekilde enerji üretilebilir. Hatta çöpten dahi enerji üretilebilir ki İsveç bu konuda baya aşmış durumda. Demem o ki, nükleer sisteme göre tehlikesiz kaynaklar yeterli kapasiteyle kullanılmadığı sürece nükleer enerji hemen heves edilmemesi gereken bir kaynak.

Nükleer enerji karşıtı biri olarak, Türkiye\"nin gerçeklerini göz önüne alınca, maalesef \"kurulmalı ve gerekli\" diyorum. Yenilenebilir enerji güvenilirliğine rağmen henüz çok yetersiz. Gargantua gibi enerji tüketen ve ihtiyacı geometrik artan bir ülkeyiz. Karbon bazlı kaynaklardan üretilen elektriğin yıllara dağılan sosyal maliyeti çok yüksek (sadece sera gazları değil, çevre ve insan sağlığına olumsuz etkileride...) Tüm risklerine rağmen, en ez karbon salımı ile en kısa sürede enerji açığına destek verecek yapı nükleerde... Yenilenebilir enerji de muhakkak geliştirilmeli ve zamanla öne geçmeli. Ancak yenilenebilir enstrümanlarla bu açığı kapatmamız 35-40 yıl sürebilir (artan enerji ihtiyacı ile) nükleer santral bu süreyi 10-15 yıla düşürüyor. Aradaki dönemde de enerji tüketeceğimize göre, acil çözüm nükleerden geçiyor gibi... Hidroelektrik santralleri eskisi kadar güvenli değil çünkü, yağış rejimlerindeki ciddi değişimler sürekli arzı sıkıntıya sokacak. Not: Füzyon santralleri filan ortlıkta yok daha... Daha laboratuvar ortamında füzyon başarılamadı, araştırmalar 40 yıldır sürüyor ve sürecek. Ama mevcut durum çöszm üretmekten çok uzakta...

http://www.haber7.com/teknoloji/haber/1789474-cin-yapay-gunes-uretiyor /http://khosann.com/almanyadan-nukleer-fuzyon-atagi-merkel-dugmeye-basti-yeryuzunde-gunes-yakti/ Ortalıkta yok mu sizce ? Bahsettiğim ülkeler bu teknolojiye hatırı sayılır miktarda para yatırdı . Hatta bazı ülkeler bu teknoloji ile nükleer santral açmayı bile düşünmüyor .

http://www.dw.com/tr/f%C3%BCzyon-reakt%C3%B6r%C3%BC-fransada-kuruluyor/a-2524567

ITER \' e bir göz atmanız iyi olacaktır . Ve bu arada kısa süreliğinede olsa füzyon başarılmıştır . Tabi milyon derecelere ulaşmak çok zor olduğundan ve buna dayanacak madde yokluğu soğuk füzyonu daha olası gösteriyor ama bu teknolojinin gelişimi hızlı olacak gibi .

Bir nükleer santralin aşşağı yukarı 10 yılda kurulduğunu biliyoruz. Sanırım dünya da olması lazım ama Türkiyede de olabilir tam hatırlayamadım. 50 yıl yetecek kadar bir uranyum rezervi bulunuyor. bir nükleer santralin 10 yılda kurulduğunu varsayarsak ve bu rezervler de herşey yolunda gitti dersek 40 sene yetecek kadar rezerv kalmış olacak. 40 yıllık bir enerji için Riskli bir enerji kullanmak ne kadar mantıklı olur? Ki bunun atıkları da var. Reaktif çubukları toprağa kurşunlamak şartı ile gömülmesi gerekiyor atıkların. Deniz suyu ile soğutulduğu için ise denizi de kirleteceği hepimizin ortak bir kararı olsa gerek. Radyasyonlu kirli deniz :) O atık maddeler de geri dönüşüm olarak kullanılamıyor. En azından öyle bir teknoloji bilinmiyor. Ya da ben bilmiyorum :) o katı atık maddelerin de belli bir süre sanırım toprak altında ki kurşunlu depolar da tutulması gerekiyor. Şimdi 40 -50 yıllık bir enerji için ki kontrolden çıktığında da nasıl bir patlama olduğunu ve bu sürec\'in nasıl yıllara yayıldığını Japonya dan Rusya dan biliyoruz. Ben ce 35 -40 yıl sürebilecek bir yenilenebilir enerji üretim kaynaklarına yönelinmeli. Ve jeopolitik olarak stratejik bir hedef olarak da görülmelidir bu yapı. Savaş esnasın da orası korunmaz ise ki bu dönemler de ortalık kaynıyor hepimiz görüyoruz. Oraların patlatılmasına karşı ne gibi bir önlem olabilir ben bunu zannetmiyorum bile. Gelelim niye nükleer enerjiye ihtiyaç var sorusuna. Almanya nükleer santralini kapatıyor. Japonya durduruyor. amerika durdurup kapatıyor. Türkiye niye kullanmak istiyor? Sorun enerji açığı. Neyin enerji açığı bu ? Niye peki ? Çünkü:Almanya ve onun gibi bazı ülkeler örneğin Almanya da ki araba fabrikaları nı Almanya da kapatıp dış ülke de açmak . Bu sayede ülkede ki bu tarz ağır sanayi teknoloji fabrikaların duyduğu elektrik ihtiyacını kendi ülkesi değil dış ülkelere çekecek ve kendi ülkesinde ki elektrik ihtiyacını güzel olan bir oran ile düşürmüş olacak. Diğer ülkelerde ki Örneğin Türkiye gibi ülkeler de bu tarz fabrikalar kurulup hem Enerji açığı ortaya çıkaracak hem de karını yine yüksek oranda almaya devam edecek. Türkiye de tam da bu sebepten ötürü Nükleer enerji diyor. Varın siz düşünün.

Burası norveç finlandiya değil ki ? Eğer dediğiniz doğru olsa çin , amerika , almanya neden rüzgar tribünlerine felan yönelmiyor ? Çünkü bahsettiğiniz alternatifler 10-15 milyonluk bir ülkeyi ayakta tutacak kadar enerji üretiyorlar ve bunun akabinde nükleer santrallerden daha pahalıya patlıyor . Artık fransa , almanya , çin gibi ülkeler nükller santrale soğuk ama sizin bahsettiğiniz politik şeylerden dolayı değil , onlar nükleer santrallerin abisi olan nükleer füzyona yatırım yapıyorlar . Yani uranyum ve politika , sodyum ve klor gibi ama nükleer enerji ve güç konusunda politikanın son 50 yılda hiç etkisi olmadı .

ben de mersinliyim ve santral için Akkuyu hiç iyi değil... ben coğrafik ve sosyo-ekonomik olarak bakacağım olaya...(nükleer enerjiye karşı değilim sadece yerine karşıyım) 1- Akkuyu nükleer santral için çok riskli bir yer...deniz kıyısı, herhangi bir aksaklıkta(sızıntı) deniz yönünden esen rüzgarlarla daha uzak mesafelere kadar zarar verebilir... 2- Turizm başkenti Antalya\' ya olan yakınlığı yine bölgeye gelecek turistlerin \'\'acaba\'\' demesine sebep olacak... 3- nükleer santral için yeterli ve kendini geliştirmiş mühendislere-fizikçilere ihtiyaç var....(santral personelinin Türk olması lazım yoksa sabotaj riski çok yüksek...) 4- yerleşim yerlerinden biraz uzak olması lazım....

Çarpık bir bakış olarak; Nükleer tesis yerleri sadece uygunluk değil, stratejik olarakta önemli. Örneğin, Akkuyu\"da santral var. Etrafındada güçlü hava desteği. Dost ve kardeş arap ülkelerinden biri Akdeniz üzerinden saldıracağı zaman, bu tesisi zarar vermeden geçmeli. Ama oradaki savunmayı yerle bir etmezse, içerilere ulaşamayacak. Bu tesise zarar verse, yayılan radyasyon eninde-sonunda ülkesine de zarar verecek. Çernobil örneği gibi... Kaçış yok. Seçim konusunda neye göre karar verdiklerini bilmiyorum. Yakıt konusunda belki toryum (çok şehir efsanesi var ama) alternatif olabilir. Füzyon bombasi yapabilme kapasitesi ile, füzyon reaktörü aynı şey değiller. Kısa süreli füzyon işe yarar olsaydı, kullanırlardı. (Enerji eldesi için Füzyon denince, soğuk füzyon\'u düşünüyoruz. Üzerine çok para yatırılıyor ama ne kadar ilerleme sağlandı bilmiyorum.)

Açıkcası bu konuda genelde katıldığım sizlere 1 gram bile katılmıyorum . (: Yani nükleer yada gelecekte adı ne olursa olsun enerji gereksinimi hep olacak . En temiz , en verimli olanı bulana kadar en mantıklı olanı kullanmak yerinde olacaktır . Ki zaten bu ülke için bir önemi kalmadı bunun . Daha biz burada ilk nükleer santrali tartışıyoruz diğer ülkeler füzyon için birleşmiş bir şekildeler . Yani aslında konuşmaya bile gerek yok bu konuyu . (:

Nükleer enerji konusunda katılınacak bir şey yok. Çok fazla açmazla içiçeyız. Örnek aldığımız Batı endüstrileşmesini tamamlamış, dünyanın doğal kaynaklarının içine etmiş, atmosferini delmiş ve kirletmiş bir halde bu dönemi kapattı. Sanayii ürün üretimini gelişmekte olan ülkelere (sermaye akışı ile) sağlamış ve kendi ortamının temizlemeye başlamış. Gelişmekte olan ülkeler ise gelişim için enerjiye, özellikle ucuz enerjiye ihtiyaç duyuyor. Bu da çevre kirliliğine neden oluyor. Çevre kirliliği ise ulusal sınırları tanımıyor. Gelişmiş ülkeleride etkiliyor. Dünya bu şekilde kşrlenmeye devam ederse herkes kaybedecek. Ama gelişmekte olan ülkeler tam bir haksızlık olan bu durum karşısında \"Siz yaptınız, ettiniz, kirlettiniz ve bu seviyeye geldiniz. Sattığınız ürünlerle, iletişimle pazarımıza girmek için ürünlerininizi, yaşam tarzınızı ihraç ettiniz. Şimdi benim insanımda aynı şeyleri istiyor ama bunları yapabilmem için enerji lazım\"diyor. Gelişmiş (daha çok AB kökenliler) batı, sürdürülebilir ekonomiyi kendisine, tüketime dayalı büyüme ekonomisini gelişmekte ülkelere bırakıyor. Bu arada Ar-Ge \'sini yaptığı enerji üretim çalışmalarını da pazarlıyor. Böylece araştırma ve geliştirme maliyetlerinı de dağıtıyor. Kendisi uygulayabiliyor. Çünkü var olan sistemi değiştiriyor. Yani enerji ihtiyacını zaten karşılyor. Artık sadece artan nufus için enerji ihtiyacı var. Sanayi üretimindeki kullanımıda, verimlilik artışı ile azaltıyor. Gelişmekte olan ülkelerde ise nüfus ve ekonomi hızlı gelişiyor, Enerji açığı yüksek çünkü öncesi yok. Acil ihtiyacı karşılarken ise, önceliği maliyet oluyor. Rüzgar veya güneş ne kadar kaliteli kaynaklar olsa da, ihtiyacı karşılama hızı oranı, maliyetine oranla düşük, Teknolojik olarak tamamen dış kaynaklılar neredeyse. işçilik sadece yerli oluyor genelde. Diğer yandan, küresel ısınma kaçınılmaz şeklide sürüyor ve karbon emisyonlarını azatmak mümkün olmasada, en azından çözüm bulunana kadar yavaşlatmak lazım. Nükleer santrallerin karbon emisyonu rüzgar türbinlerindende düşük. Ve büyük montanlı işler oluğu için, mevcut uluslarası kurumlardan da finansman kaynağı bulmak daha kolay oluyor. Sadece AB yenilenebilir enerjiye yatırımları ön plana alırken, (ki bunda Rusya ve Araplar gibi ülkelerer enerji bağımlılklarını azaltma arzusu ve ihtiyacıda yüksek rol oynuyor) diğer ülkeler kendi ulusal gerçeklerine göre karar alıyorlar. Çünkü gelişmekte olan ülkelerin bir korkusuda, gelişmekte geri kalıp diğer ülkelere karşi daha da zayıf kalmak. Çevre koruma konusunda, tüm ülkeler aynı anda adım atmadıkça, içlerinden bazıları adım atıp, kendisini müşmül duruma sokmak istemiyor. Oysa gelişmiş ülkeler bile, bu adımları çok isteksizce ve ağır ağır atıyorlar.Son Paris konferansı sonuçlarına bakın... Konuyu orta düzeyde özetledim... (Nükleer enerji konusunda düşüncelerimi bu bakışla yeniden ele aldım.)

Nükleer enerji konusunda katılacak bir şey yok. Çok fazla açmazla iç içeyiz. Örnek aldığımız Batı endüstrileşmesini tamamlamış, dünyanın doğal kaynaklarının içine etmiş, atmosferini delmiş ve kirletmiş bir halde bu dönemi kapattı. Sanayii ürün üretimini gelişmekte olan ülkelere (sermaye akışı ile) sağlamış ve kendi ortamının temizlemeye başlamış. Gelişmekte olan ülkeler ise gelişim için enerjiye, özellikle ucuz enerjiye ihtiyaç duyuyor. Bu da çevre kirliliğine neden oluyor. Çevre kirliliği ise ulusal sınırları tanımıyor. Gelişmiş ülkeleri de etkiliyor. Dünya bu şekilde kirlenmeye devam ederse herkes kaybedecek. Ama gelişmekte olan ülkeler tam bir haksızlık olan bu durum karşısında \"Siz yaptınız, ettiniz, kirlettiniz ve bu seviyeye geldiniz. Sattığınız ürünlerle, iletişimle pazarımıza girmek için ürünlerinizi, yaşam tarzınızı ihraç ettiniz. Şimdi benim insanımda aynı şeyleri istiyor ama bunları yapabilmem için enerji lazım \"diyor. Gelişmiş (daha çok AB kökenliler) batı, sürdürülebilir ekonomiyi kendisine, tüketime dayalı büyüme ekonomisini gelişmekte ülkelere bırakıyor. Bu arada Ar-Ge \'sini yaptığı enerji üretim çalışmalarını da pazarlıyor. Böylece araştırma ve geliştirme maliyetlerini de dağıtıyor. Kendisi uygulayabiliyor. Çünkü var olan sistemi değiştiriyor. Yani enerji ihtiyacını zaten karşılıyor. Artık sadece artan nüfus için enerji ihtiyacı var. Sanayi üretimindeki kullanımı da, verimlilik artışı ile azaltıyor. Gelişmekte olan ülkelerde ise nüfus ve ekonomi hızlı gelişiyor, Enerji açığı yüksek çünkü öncesi yok. Acil ihtiyacı karşılarken ise, önceliği maliyet oluyor. Rüzgâr veya güneş ne kadar kaliteli kaynaklar olsa da, ihtiyacı karşılama hızı oranı, maliyetine oranla düşük, Teknolojik olarak tamamen dış kaynaklılar neredeyse. İşçilik sadece yerli oluyor genelde. Diğer yandan, küresel ısınma kaçınılmaz şeklide sürüyor ve karbon emisyonlarını azaltmak mümkün olmasa da, en azından çözüm bulunana kadar yavaşlatmak lazım. Nükleer santrallerin karbon emisyonu rüzgâr türbinlerinden de düşük. Ve büyük montanlı işler oluğu için, mevcut uluslar arası kurumlardan da finansman kaynağı bulmak daha kolay oluyor. Sadece AB yenilenebilir enerjiye yatırımları ön plana alırken (ki bunda Rusya ve Araplar gibi ülkeler enerji bağımlılıklarını azaltma arzusu ve ihtiyacı da yüksek rol oynuyor) diğer ülkeler kendi ulusal gerçeklerine göre karar alıyorlar. Çünkü gelişmekte olan ülkelerin bir korkusu da, gelişmekte geri kalıp diğer ülkelere karşı daha da zayıf kalmak. Çevre koruma konusunda, tüm ülkeler aynı anda adım atmadıkça, içlerinden bazıları adım atıp, kendisini müşkül duruma sokmak istemiyor. Oysa gelişmiş ülkeler bile, bu adımları çok isteksizce ve ağır ağır atıyorlar. Son Paris konferansı sonuçlarına bakın... Ya fosil, ya nükleer açmazı alternatiflere oranla daha güçlü durumda. Konuyu orta düzeyde özetledim... (Nükleer enerji konusunda düşüncelerimi bu bakışla yeniden ele aldım.)