Paradoks bir çelişkidir. Saçma bir durumun oldukça olağan ve mantıklı gelmesi diye izah edebilirim. Esasında anlatılan hususta bir saçmalık, çelişki, açmaz vardır ancak paradoksu okuyunca aslında tüm taşlar yerine oturuyor kadar normaldir her şey.
Mesela: \"Benim bu söylediğim yalandır\" Şimdi eğer benim bu cümlemi doğru kabul ederseniz, \"Benim bu söylediğim yalandır\" önermesi \"Doğru önerme\" oluyor. Oysa benim önermem yalan söylediğimi söylüyor. Yani önerme doğru olması için gerekli şartı sağlamıyor. Eğer cümlemi yanlış kabul ederseniz \"Benim bu söylediğim yalandır\" ifadesi yanlış önerme olur, o zaman benim yalan söylemiş olmam yanlış olur zira doğruyu söylemiş oluyorum.. E o zaman da yalan söylememiş oluyorum, doğruyu söylemiş oluyorum. Eğer doğruyu söylüyorsam da önermem yanlış önerme oluyor.
İşte böyle süregelen bir paradoks. Esasen baktığınızda her iki çıkarım da doğru. Ancak ikisini bir araya getirince kısır döngü başlıyor.
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")