Başalngıçta, üç uzamsal boyutun birbirleri ile 90\'a derece açı yaptığını kabul edersek, 3ünüde eşit açıda merkezden kesen tek doğru var. Bu uzamsal boyutlarla ya 45 yada 135 derece açı yapıyor. Matematiksel olarak boyutların birbirini 90\'a derece ile kestiği ifade edilse de, bence bu belli koşullara bağlı. Zaman\'ı bir boyut gibi ele aldığımızda, bu üç uzamsal boyutu da aynı anda 90 derece ile kesebileceği tek durum var. Bu durumda 3 uzamsal boyut, 2 boyutlu bir yüzeye indirgenmiş ve aralarında 90 değil, 120 derece açı var iken mümkün.
(Bence diğer boyutlarda, 90\'ar derece ile kesebilseydi uzamsal boyutları, onları da ölçümleyecek şekilde spatayabilirdik. Saptayamadığımıza göre, açıları belki koşullara bağlı olarak değişiyordur.)
Bir diğer nokta, niye hareket yönündeki boyut sıkışırken aynı zamanda , zaman doğrusu ile olan açısı daralıyor? Yani bu boyut, zaman boyutu ile üst üste binmeye gidiyor ve nesne bu boyut üzerindeki doğrultuda evrenin genişleme yönü ile paralael duruma geliyor?
Bu konuda bir fikrim yok...