Mars'taki Gizli Göllerden Gelen Sinyaller, Düşünülen Şey Olmayabilir

Son araştırmalarla, Mars'ın güney kutup buzulunun altındaki sıvı su gölleri olasılığı azalıyor.

Geçen yıl bir makale, sıcaklıkların bölgede suyun donmadan kalması için muhtemelen çok soğuk olduğunu buldu. Şimdi, yeni bir çalışma, sıvı su olarak yorumlanan radar sinyalinin muhtemelen Mars'ın bol miktarda sahip olduğu başka bir kaynak olan volkanik kaya olduğunu buldu.

Araştırmacılar makalelerinde, "Mars arazilerinin, gezegen çapında bir buz tabakasıyla kaplanmaları halinde güçlü bazal yankılar üretip üretemeyeceğini belirlemeyi amaçlıyoruz."

"Mevcut volkanik bazı arazilerin, Güney kutup başlığında gözlemlenenlere çok güçlü bir bazal sinyal analoğu üretebileceğini bulduk."

Mars'ın güney kutbundaki yeraltı sıvı su rezervuarlarının tespiti 2018'de duyuruldu.

Araştırmacılar, gezegen yüzeyinin hemen altından gelen radar sinyallerinin, buzun altında 1,4 kilometrelik oldukça radar yansıtıcı bir bölgeyi ortaya çıkardığını ve bunun bir yeraltı sıvı su havuzundan başka hiçbir şeyle tutarlı olmadığını söyledi.

Müteakip aramalar, bir yeraltı gölleri ağını düşündüren daha parlak yansıtıcı yamalar ortaya çıkardı.

Dünya'da, yeraltı su kütleleri, hayatta kalmak için güneş ışığı yerine kimyasal reaksiyonlara dayanan mikrobiyal yaşamı bulabileceğimiz yerlerdir. Mars'ta yaşam varsa, onu benzer bir ortamda bulabiliriz. Ancak Mars muhtemelen bu tür sıvı rezervuarlar için çok, çok soğuk.

Texas Jeofizik Enstitüsü'nden gezegen bilimci Cyril Grima, "Suyun yüzeye bu kadar yakın tutulabilmesi için hem çok tuzlu bir ortama hem de güçlü, yerel olarak üretilen bir ısı kaynağına ihtiyacınız var, ancak bu, bu bölge hakkında bildiklerimizle uyuşmuyor" diyor.

Bu şu soruyu gündeme getiriyor: Bu parlak yamalar neden oradalar?

Verileri inceleyen bir makale, donmuş kilin, Avrupa Uzay Ajansı'nın Mars Express sondasında Mars Gelişmiş Yeraltı ve İyonosfer Sondajı (MARSIS) cihazı tarafından tespit edilen sinyale benzer yansıtma üretebileceğini buldu.

Grima ve meslektaşları farklı bir yaklaşım benimsedi. Mars'ın tüm radar küresi üzerine, üç yıllık MARSIS verilerinden oluşan ve kızıl gezegenin 1,4 kilometrelik donmuş sudan nasıl göründüğünü gösteren sanal bir buz tabakası döşediler.

Ardından, su olarak yorumlananlara benzer yansıtıcı yamalar aradılar ve onları tüm enlemlere dağılmış halde buldular. Araştırmacılar, mümkün olan her yerde, bu yamaları Mars'ın bilinen jeolojisine karşı haritaladılar. Yamalar, volkanik araziyle çok düzgün bir şekilde eşleşti.

Nasıl donmuş kil burada Dünya'da radardan yüksek oranda yansıma alıyorsa, demir gibi metal açısından zengin olan volkanik kaya da öyledir. Mars'ın bol miktarda volkanik kayaya ve ayrıca mutlak bir demir yüküne sahip olduğunu biliyoruz.

Gelecekteki uzaktan algılama misyonları, bu yorumun muhtemel olup olmadığını veya gerçekten de donmuş kilin gerçek neden olup olmadığını araştırmaya devam edecek.

Ayrıca, araştırma, keşif için de yeni yollar sunuyor. Yani Mars'taki suyun tarihini daha iyi anlamamıza yardımcı olabilir.

Grima'nın bulgusunun güzelliği şu ki, bugün gezegenin güney kutbunun altında sıvı su olabileceği fikrini yıkarken, aynı zamanda bize antik göller ve nehir yataklarına dair kanıtları aramak ve gezegenle ilgili hipotezleri test etmek için gerçekten kesin şeyler veriyor. Donmuş kil çalışmasına öncülük eden Kanada'daki York Üniversitesi'nden gezegen bilimcisi Ian Smith, milyarlarca yıl boyunca Mars'ın ikliminin daha geniş bir şekilde kuruduğunu söylüyor.

İki bilim insanı şimdi, hem gelecekteki mürettebatlı Mars misyonlarıyla ilgili hem de Mars'ta suyu bulmak için radar tabanlı uzaktan algılamayı kullanmak ve Mars'ın kendisi hakkında daha fazla bilgi edinmek için görev önerileri üzerinde çalışacaklar.

Smith, "Bilim ilk denemede kusursuz değildir" diyor. "Bu, özellikle kimsenin daha önce ziyaret etmediği yerlere baktığımız ve her şeyi uzaktan algılayan araçlara güvendiğimiz gezegen biliminde daha fazla geçerlidir."

Araştırma, Geophysical Research Letters'da yayınlandı.