Hubble, Aşırı "Peekaboo" Galaksisini Görüntüledi

Hubble ve diğer teleskoplar, tuhaf bir küçük galaksinin, aşırı metal fakiri (XMP) galaksilerin en inanılmaz örneklerinden biri olduğunu keşfettiler, bu, kimyasal bileşiminin 13 milyar yıldan fazla bir süredir neredeyse hiç değişmediği anlamına geliyor. 20 milyon ışık yılı uzaklıkta ve Dünya'ya en yakın XMP.

Cisim 1.200 ışık yılı çapında, bir galaksi için küçücük. Samanyolu'nda bundan daha büyük bulutsular var. HIPASS J1131-31 olarak biliniyor, ancak gök bilimciler ona başka bir takma ad verdiler: Peekaboo Galaksisi. Bunun nedeni, son birkaç on yılda parlak, hızlı hareket eden bir yıldızın arkasından ortaya çıkmış olması.

Büyük Patlama'nın ardından, evrende yalnızca hidrojen ve helyum (ve bir tutam lityum) vardı. Astronomide metal denilen diğer tüm elementler, ilk yıldızların süpernovaya dönüşmesinden sonra oluştu. Bu süpernovalar galaksileri kirlettiler ve bugün gördüğümüz yıldızların ve gezegen sistemlerinin oluşumuna yol açtılar.

Ancak Peekaboo Galaksisi bunun çoğunu yaşamadı ve bu nedenle bunca zaman boyunca metal açısından fakir kaldı.

Avustralya'nın ulusal bilim kurumu CSIRO'da gök bilimci ortak yazar Profesör Bärbel Koribalski, bir açıklamada, "Başta bu küçük galaksinin ne kadar özel olduğunu fark etmedik." dedi. "Şimdi Hubble Uzay Teleskobu, Güney Afrika Büyük Teleskopu (SALT) ve diğerlerinden alınan birleşik verilerle, Peekaboo Galaksisi’nin şimdiye kadar tespit edilen en metal fakiri galaksilerden biri olduğunu biliyoruz."

Bu teleskoplar, bu küçücük galaksideki 60 yıldızın bileşimini incelemeyi başardı. Yerel evrendeki galaksilerde bulunan birçok yıldızın aksine hepsi nispeten genç, birkaç milyar yaşında veya daha genç. Bunu, bu galaksideki daha ağır elementlerin kıtlığıyla birleştirmek, gelecekte daha fazla çalışılması gereken, şaşırtıcı bir cisim ortaya çıkarıyor.

Baltimore, Maryland'deki Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü'nden ortak yazar Dr. Gagandeep Anand, "Peekaboo'nun bize yakınlığı nedeniyle, erken evrene benzeyen bir ortamı benzeri görülmemiş ayrıntılarla görme olasılıklarını açarak ayrıntılı gözlemler yapabiliyoruz." diye ekledi.

Çalışma, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society’de yayınlandı.

Bu içerik IFLSCIENCE’da yayınlanmıştır.