Güneşimize benzer kütledeki çoğu yıldız, ömürlerinin sonunda yaşamlarına beyaz cüce olarak devam ediyor. Küçük ama kütlesi yoğun olan bu yıldızlar, milyarlarca yıl boyunca yavaşça soğumaya devam eden sıcak nesneler olarak kozmik yaşamlarını sürdürüyor. Yaşamlarının bu son aşamasında, yıldızlar atmosferlerini uzaya saçarak gezegenimsi bulutsuları meydana getiriyor. Ortaya, küçük parlak yıldız kalıntısını saran, renkli ve ışıldayan gaz bulutları çıkıyor.
VLT ile alınan en yeni görüntü, yeryüzünden yaklaşık 2500 ışık-yılı uzaklıkta bulunan Abell 33ü gösteriyor. Genelde birçok kozmik etken gezegenimsi bulutsuların şeklini bozsa da, Abell 33 mükemmel küre şekliyle gökbilimciler için farklı bir önem taşıyor.
Görüntüde en dikkat çeken detay, son derece parlak olan yıldızın, Abell 33ün tam kenarında güzel bir yanılsama meydana getirmesi. Şans eseri yakalanan görüntüdeki yıldız olan HD 83535, Abell 33ün önünden geçtiği gibi, Yeryüzü ile gezegenimsi bulutlusunun tam ortasında yer alıyor. Sahip oldukları konum, HD 83535 ve Abell 33ü parlak bir elmas yüzüğü gibi karşımıza çıkarıyor.
Abell 33ün ata yıldızından geride kalan nesne ve beyaz cüce olarak kozmik yaşamına devam eden nesne, bulutsu içerisinde merkez civarında minik bir inci şeklinde görülebiliyor. Halen Güneşimizden daha parlak olan beyaz cüce, etrafa yayılan kabarcığın parlamasını sağlayacak kadar mor-ötesi ışın saçıyor.
Abell 33 gökbilimci George Abellin 1966 tarihli Abell Gezegenimsi Bulutsular Kataloğunda yer alan 86 nesneden sadece biri. Abell, gökyüzünü gökada kümelerini aramak için de incelemiş ve hem güney hem de kuzey gökküresinde bulunan 4000den fazla kümeyi Abell Kataloğunda toplamıştır.
Kaynak: eso.org
0 yorum