Uçan Daireler Gerçek! (Ama Uzaylılar Tarafından Değil, MIT Tarafından Yapıldı)

Yıllardır gezegenler arası gezginlerin uçan dairelerle bizi ziyaret etmesi fikri, bilim kurgu ve komplo teorilerinin temel dayanağı olmuştur. Mühendislerin doğrudan bir Wells romanından çıkmış bir şey üzerinde çalıştıkları MIT'nin Havacılık ve Uzay Bilimleri Departmanında Ay'ın doğal güç alanından güç alan küçük iyonik iticiler kullanarak, Ay'ın üzerinde süzülebilen disk şeklinde bir ay gezicisi yapıldı.

Mart ayında yayınlanan projeyle ilgili bir fizibilite çalışmasının baş yazarı Oliver Jia-Richards, “Bunu Japon uzay ajansı tarafından başlatılan Hayabusa misyonları gibi kullanmayı düşünüyoruz. Bu uzay aracı, küçük bir asteroidin etrafında hareket etti ve yüzeyine küçük geziciler yerleştirdi. Benzer şekilde, gelecekteki bir görevin Ay'ın yüzeyini ve diğer asteroitleri keşfetmek için küçük gezici araçlar gönderebileceğini düşünüyoruz." dedi.

Uçan daireler kulağa geldiği kadar uzak değil. Dünya'nın ve hatta (bazı durumlarda çok daha az ölçüde olsa da) Güneş Sistemindeki diğer gezegenlerin aksine, Ay ve asteroitler temelde sıfır atmosfere sahiptir. Bu oldukça garip etkilere yol açabilir: Güneşten ve onları çevreleyen plazmadan gelen radyasyona karşı çıplak olan yüzeyleri, nesneleri yerden uzağa iten elektrik alanları oluşturur. Uzay araçları Ay'da bir metreden yüksekteki tozu havaya kaldıracak kadar güçlüdür.

Tabii ki, uzay araçları genellikle toz parçacıklarından biraz daha büyüktür - ancak bu, MIT ve NASA tarafından eğitilmiş mühendislerden oluşan bir ekip için sorun değildir. Gezici Mylar-BoPET- ile yapılmıştır. BoPET yüksek gerilme mukavemeti, stabilitesi ve elektrik yalıtımı nedeniyle havacılık endüstrisinde ödül alan bir tür polyester filmdir. Havasız, çorak bir ortamda, BoPET doğal olarak yerden gelen yükle eşleşir ve sekizinci sınıf fiziğinde denediğimiz mıknatıslar gibi, iki yüzey birbirini iter ve böylece geziciyi havaya kaldırır.

Çalışmanın ortak yazarı Paolo Lozano, “Bu tür iyonik tasarım, çok fazla voltaj üretmek için çok az güç kullanır. Gereken güç o kadar küçük ki, bunu neredeyse bedavaya yapabilirsiniz." dedi.

Bu doğal itme, küçük asteroitler için iyi olabilir, ancak Ay'ın ekstra bir engeli vardır o da boyutudur. Bizim bakış açımızdan görece küçük olsa da -sonuçta Ay, Avustralya kadar bile geniş değil- gece göğündeki en yakın komşumuz, küçük bir geziciyi kendi çekim alanına çekebilecek kadar büyüktür.

Başta, ekip geziciyi negatif yüklü iyonları dışarı pompalayan ve onu ay yüzeyi gibi etkin bir şekilde pozitif yüklü hale getiren iticilerle donatılmış olarak modelledi. Teorik olarak, bu iki cismin birbirini itmesini ve geziciyi yerden uzaklaştırmasını sağlamalıdır, ancak ekip kısa sürede üretilen gücün yeterli olmadığını keşfetti.

"Sonra düşündük ki, doğal yükünü tamamlamak için kendi yükümüzü yüzeye aktarırsak ne olur?" dedi Jia-Richards. Başka bir deyişle, ekip şu soruları sordu: Gezici Ay'a pozitif iyon ışınları gönderip doğal elektrik alanını güçlendirebilseydi ne olurdu? Bu, aracı yerden kaldırmaya yeterli olabilir miydi? Daha sonra kısa bir matematiksel model sonucunda ekip ikna oldu. Bu düşünceler prensipte işe yarayabilirdi. Ay'ın kendisine karşı olan kuvvetini artırmak için ekstra iticiler ile kabaca 0,9 kilogramlık küçük bir gezici ay yüzeyinden yaklaşık bir santimetre uzakta durabilir ve dünya dışı keşifler için yeni koridorlar açabilir.

Lozano, "Yükselen bir gezici ile tekerlekler veya hareketli parçalar hakkında endişelenmenize gerek yok. Bir asteroitin arazisi tamamen engebeli olabilir ve gezicinizi havada tutmak için kontrollü bir mekanizmanız olduğu sürece, asteroidi fiziksel olarak atlatmak zorunda kalmadan çok zorlu, keşfedilmemiş arazilerin üzerinden geçebilirsiniz." dedi.

En iyi kısım da kulağa bilimkurgu gibi gelen bu fikrin gerçek dünyada işe yaradığı çoktan gösterilmesi. Araştırmacılar, yaklaşık olarak avucunuzun büyüklüğünde ve sadece 60 gram ağırlığında, beş iyon iticiyle donatılmış küçük bir altıgen test aracı üzerinde deneyler yapıyorlar. İticilerin biri yukarı, diğerleri aşağı dönük. Ekip, Dünya'nın atmosferik koşullarına ve yer çekimi kuvvetine karşı koymak için tasarlanmış özel bir kurulumda, tahminleriyle tam olarak eşleşen sonuçlarla altıgen test gezicisini havaya kaldırmayı başardı.

Jia-Richards, 2 kiloluk bir geziciyi yerden 1 santimetre kaldırmak kulağa pek başarı gibi gelmese de, bunun sadece başlangıç ​​olduğunu açıkladı.

"Prensipte, daha iyi modelleme ile çok daha yükseklere yükselebiliriz" dedi.

 

Kaynak:

https://www.iflscience.com/space/flying-saucers-are-real-but-they-were-made-by-mit-not-aliens/