Dünyanın En Eski Teknik Ansiklopedisindeki Metalin Gizemli Bileşenleri Çözüldü

Dünyanın en eski teknik ansiklopedisi olan Kaogong ji (Zhou Ayinleri), bronz yapmak için talimatlar içerir, ancak listelediği iki bileşen - Jin ve Xi - tarihçilerin kafasını karıştırmıştır. İkisinin de kimliği ve sundukları özellikler yüzyıllardır açıklanamamaktadır. Şimdi, Antiquity'de yayınlanan bir makale bu soruları yanıtlıyor ve bronz yapımının antik Çin'de daha önce anlaşıldığından daha karmaşık bir işlem olduğunu ortaya koyuyor.

Eskiler, bakıra kalay ekleyerek, birçok kullanım için yeterince sert malzemeler yapabildiklerini ve ayrıca ince teller haline getirebileceklerini keşfettiler. Bu, dünyayı tamamen değiştiren bir keşifti. Büyük bir buluştan sonra sıklıkla olduğu gibi, belirli amaçlar için arzu edilen belli özellikleri tetikleyen nikel, çinko veya arsenik gibi elementlerin eklenmesiyle, iyileştirmeler izledi.

Kaogong ji, geç Doğu Zhou Hanedanlığı döneminde (2.800-2.240 yıl önce) Çin teknolojisine olağanüstü bir bakış açısı sağlar. Genellikle oldukça belirsiz terimlerle olsa da, kılıçlardan müzik aletlerine kadar her şeyin nasıl yapıldığını anlatır. Bronz, dönem için o kadar önemliydi ki, Kaogong ji'nin yazarları onu belirli amaçlarla yapmak için bir değil altı formül sağladı.

Örneğin, eksenler ve çanlar sırasıyla dört veya beş parça Jin'e bir parça Xi olmalıdır, aynalar ise her birinin eşit karışımlarını içermelidir. Yapmadıkları şey, Jin ve Xi'nin gerçekte ne olduğuna dair bir tanım listesi sağlamaktı. Modern Çin'de, Jin altın anlamına gelir ancak hiç kimse eski hançerlerin dörtte üç değerli metal olduğunu düşünmüyor - en azından kullanışlı olanlar değil.

Bakır ve kurşun üreten bir Çin fırını, Ming Hanedanlığı'ndan Tian Gong Kai Wu.

 

British Museum'dan Dr. Ruiliang Liu bir açıklamada, "Bu tarifler bu dönemde Avrasya'nın en büyük bronz endüstrisinde kullanıldı." dedi. "Bu süreçleri yeniden oluşturma girişimleri yüz yıldan fazla bir süredir yapılmaktadır, ancak başarısız olmuştur."

Bakır ve kalay, dünya çapında bronzun en önemli bileşenleridir, ancak bunları Kaogong ji'nin tarif ettiği oranda eklemek, hayatta kalan Çin eserlerindekine benzer metal üretmez.

Liu ve Oxford Üniversitesi'nden A.M. Pollard, bileşimlerini yeniden oluşturmak için yaklaşık 2.400 yıllık 235 "bıçak parasını" test etti. Madeni paralar ağırlıkça yaklaşık yüzde 10 kurşun - bir kirletici olamayacak kadar yüksek - ancak Kaogong ji üçüncü bir metalden bahsetmiyor.

Yazarlar, madeni paraların iki aşamalı bir süreçte yapıldığı sonucuna varıyor. İlk olarak, biri bakır, kalay ve kurşun, diğeri ise sadece bakır ve kurşun olmak üzere iki alaşım hazırlandı. Bunlar daha sonra madeni paraların metalini üretmek için bir araya getirildi.

Bu şekilde bakıldığında, Jin ve Xi önceden hazırlanmış alaşımları temsil eder, Kaogong Ji bunların nasıl birleştirileceğini açıklar, ancak ilk etapta onları üretme sürecini atlar.

Bu aşamada, Kaogong Ji'nin yazarlarının neden sürecin yalnızca ikinci bölümünü kaydettiği konusunda yalnızca tahmin yürütebiliriz, ancak makale metnin zanaatkarlar yerine idari denetçiler için yazılmış gibi göründüğünü belirtiyor.

Bu, uzun süredir devam eden bir gizemi çözmenin yanı sıra, o zamanlar Çin'de metal üretme sanatının ne kadar sofistike olduğunu gösteriyor ve neden bu şekilde yapıldığına dair soruları ortaya çıkarıyor.

Bu içerik IFLSCIENCE’da yayınlanmıştır.