Derin Okyanus Organizmalarından Alınan DNA, Minik Yaşam Formlarının Çeşitliliğini Ortaya Çıkardı

Dünyanın yüzlerce noktasında okyanus tabanını inceleyen araştırmacılar, gezegenimizin en derin ve en karanlık kısımlarında gelişen mikroskobik yaşamın şaşırtıcı çeşitliliğini ortaya çıkardılar.

Her noktada toplanan tortu, okyanus hayvanlarının yaşamlarını sürdürürken döktüğü çevresel DNA (eDNA) için analiz edildi. Okyanus canlılarının bıraktığı bu eDNA'da, dünyanın dibindeki gölgeli ekosistemi oluşturan mikropların ve diğer küçük hayvanların da kanıtı var.

Araştırmacılar sonuçları, okyanusun üst katmanlarında toplanan planktonların mevcut diğer DNA veri kümeleriyle karşılaştırarak, yalnızca derinlerdeki canlıları tanımladıklarından emin oldular.

Sonunda, okyanus tabanında yaşayan çoğu ökaryotik organizmanın modern bilim tarafından bilinmediğini buldular. Dahası, okyanusun derinleri, yukarıdaki sulardan en az 3 kat daha fazla mikrobiyal yaşam çeşitliliğine ev sahipliği yapıyor gibi görünüyor.

Bilim insanları ilk kez okyanus dünyasının bu kadar küresel ölçekte tutarlı bir moleküler veri kümesini bir araya getirdiler. İsviçre'deki Cenevre Üniversitesi'nden genetikçi Jan Pawlowski, "Derin okyanus bentik DNA dizilerimizi bilinen ökaryotlar için mevcut olan tüm referans dizileriyle karşılaştırdık" diyor.

Verilerimiz, bu bentik çeşitliliğin yaklaşık üçte ikisinin bilinen herhangi bir gruba atanamayacağını gösteriyor ve bu da okyanus biyoçeşitliliği bilgimizde büyük bir boşluk olduğunu ortaya koyuyor.

Derin okyanusun tortusu, gezegenimizin yüzeyinin yarısından fazlasını kaplar, ancak bu habitatın genişliği ve ulaşımının zorluğu orada neler olduğu hakkında neredeyse hiçbir fikrimiz olmadığı anlamına geliyor.

Son yıllarda uzaktan kumandalı araçlar, derin okyanusun çok küçük bir bölümünü keşfetmemize yardımcı oldu. Yine de bentik toplulukla olan bu kısa karşılaşma bile bize yepyeni bir dünya gösterdi.

Mevcut analiz çoğunlukla diatomlar ve dinoflagellatlar gibi daha küçük boyutlu organizmaları ve solucanlar ve küçük yumuşakçalar gibi küçük hayvanları aradı. Bulunan plankton çeşitliliği, derin okyanusun aynı zamanda daha büyük hayvanlara da ev sahipliği yaptığını gösteren diğer kanıtlarla eşleşiyor.

Bununla birlikte, en küçük yaratıklar genellikle besin ağlarını bir arada tutan gruptur. Aynı zamanda küresel iklimin kritik düzenleyicileridir ve karbonu derin okyanusa gömmeye yardımcı olurlar.

Bu derin okyanus tortul toplulukları, yalnızca biyolojik karbon pompasının önemli itici güçleri olduğu bilinen taksonları değil, aynı zamanda dünya okyanusunun tartışmasız en temel ekolojik süreçlerinden olan çeşitli taksonomik ve fonksiyonel grupları da içermektedir.

Sonuçlar, derin okyanus tortusunun, Dünya'nın en zengin modern ekosistemlerinden ve fosil arşivlerinden biri olduğunu gösteriyor. Örneğin son kanıtlar, derin okyanus planktonunun, okyanus tabanının hemen altındaki tortuda korunabileceğini buldu.

Araştırmacı yazarlar bu derin okyanus ekosistemlerini daha iyi anlamak ve korumak için okyanus tabanının daha fazla araştırılması çağrısında bulunuyorlar. Ticari derin okyanus madenciliğinin ilerlediği bu dönemlerde, okyanus bilimcilerinin kapsamlı ekolojik risk değerlendirmelerine acil olarak ihtiyacımız var. Derin okyanus hakkında ne kadar çok şey öğrenirsek, nasıl korumamız gerektiği hakkında da daha fazla şey öğrenmiş olacağız.

Çalışma Science Advances'te yayınlandı.