Birçok Kedi Ebeveyni, Kedilerine, Onların Tercih Etmeyeceği Şekilde Sevgi Gösteriyor

Yeni bir araştırma, kendilerini bilgili ve deneyimli kedi ebeveynleri olarak gören kişilerin aslında kedilerine çok fazla sevgi gösterdiklerini ya da sevgilerini doğru şekilde gösteremediklerini ortaya koyuyor.

Önceki araştırmalar, kedilerin hangi vücut bölgelerinin sevilmesinden hoşlandığını ve ne zamanlar sevilmekten hoşlandığını göstermişti.

Yeni araştırmanın bulgularına dayanarak, kendi kendilerini 'kedi insanı' olarak tanımlayan kişiler kedilere, onların tercihlerini önemsemeden sevgilerini sunuyorlar.

İngiltere'deki Nottingham Trent Üniversitesi'nde hayvan davranışı ve refahı araştırmacısı Lauren Finka, "Tabii ki, her kedi bir bireydir ve birçoğunun nasıl etkileşime girmeyi tercih ettikleri konusunda özel tercihleri ​​olacaktır" diyor.

"Ancak, her kedinin olabildiğince rahat olmasını ve özel ihtiyaçlarının karşılanmasını sağlamak için izlenmesi gereken bazı genel ilkeler de var."

Çalışma, Battersea Dogs and Cats Home'da tanımadıkları üç kediyle her birine beşer dakika verilen yaklaşık 120 gönüllüyü içeriyordu. Her gönüllüden, kişiliklerini ve kedilerle olan deneyimlerini değerlendiren bir anketi önceden doldurmaları istendi.

Deneye katılanlar, normalde evde sahip olabilecekleri kedilerle olduğu gibi kedigillerle etkileşime girmeye teşvik edildi.

Araştırmacılar, kendilerini kediler konusunda daha deneyimli ve anlayışlı olarak değerlendiren kişilerin, kedilerin tipik olarak sevilmeyi sevmediği kuyruk, bacak, sırt ve karın bölgelerine dokunma olasılığının daha yüksek olduğunu buldu. (Kediler genellikle kulakları, yanakları ve çene altını tercih ederler)

Dahası, evde kedisi olduğunu bildiren katılımcıların, kedilere etkileşimler sırasında gerçekten olması gerektiği kadar kedilere kontrol ve özgürlük verme olasılıkları daha düşüktü.

İnsanların yaşı ve kişilik tipleri söz konusu olduğunda, daha yaşlı olanlar ve nevrotiklik açısından daha yüksek dereceli olan gönüllülerin kedileri daha fazla tutması ve kısıtlaması daha olasıyken, dışa dönükler daha sık temas başlatma ve kedilerin daha az tercih edilen bölgelerini sevme eğilimindeydi.

Öte yandan, uyumluluk açısından daha üst sıralarda yer alan kişilerin, kedilerin daha hassas bölgelerine dokunma olasılıkları daha düşüktü. Ek olarak, kedilerle resmi çalışma deneyimine sahip olduklarını bildirenlerin, hayvanların isteklerine karşı duyarlı olma açısından daha 'kedi dostu' oldukları gösterilmiştir.

Çalışmanın arkasındaki düşünce, kedileri sevme şekillerinden dolayı kimseyi utandırmak değil, hem deneyimli hem de yeni kedi sahipleri tarafından kediler için faydalı olan etkileşimleri teşvik etmektir. Battersea, kedi bakımı konusunda bir animasyon hazırladı.

Araştırma Scientific Reports’ta yayınlandı.