Günümüzün göster de inanayımıdır.
Şüpheciliğin hem yaratıcısı hem de yokedicisidir.
Bizimle birlikte büyüyen koca bir ŞEY.
Şey'dir çünkü ne olduğu tam olarak belli değildir.
Geçmişe gidelim.Geçmiş dediğim iki kapak arası bilgiye bakalım.
Yazı vardı.Kağıt yoktu.Yazan bilirdi.Okuyan olmazdı.Okunamazdı.Keza okunabilmesi kolay değildi.Hiç kimse dinlemedi bilimi,dinledi birbirini.Dinledikçe kandı,kandıkça dinledi.
Kulağa giren tezek bilgi, ağız kokusuyla yayıldı.Efsaneler çıktı.Masallar oldu.Hikayeler uçuştu.Dinleyerek uyudular.Dersiniz dinlenir, dinlenir inanılırdı.Diyemezlerdi KANIT göster.Çünkü KAĞIT yoktu.
İnsanlar gebe kaldılar cahilliğe. Cahillik doğurdu bir TANRI.
Devran döndü, KANIT gelişti. Bilime büründü. Kısır kaldırlar.Gebelik zorlaştı.Soylar tükendi. Baş karakterler,iki kapak arasında kaldılar.