Aslında enerjinin bütün çeşitleri ya da formları için zaten saf dememiz gerekiyor bence. Çünkü enerji çeşitli süreçler ile kirlenen ya da safsızlık ihtiva eden bir şey değil. Sadece işe dönüştürülebilinir miktarının büyüklüğü, evrendeki devinimi neticesinde sürekli azalmakta. Bizim işe dönüştürebilme yeteneğimizle ters orantılı olarak değişiyor tabi bu.
Ayrıca evrende enerjinin olmadığı bir nokta bile yok. Öyle ki boş uzayın kendisi bile enerji çorbası gibi sürekli çalkalanan bir enerji öbeği barındırıyor. Buna kuark gluon alanı dalgalanması diyorlar ve evrenin neresinde olursanız olun en mükemmel vakumda bile sürekli var olan garip bir enerji bu. Bu yüzden bence yüzünüzde hissettiğiniz sakin bir rüzgarın enerjisi ne kadar saf ise bir nötron yıldızının ölüm anında ortaya çıkan enerji de o kadar saf. Entropi izole bir sistemde toplam olarak asla azalmıyor fakat sistemin alt basamaklarında belirli yerlerde istediği gibi artabiliyor. İnsanlığın varlığı buna verilebilecek en güzel örnektir herhalde. Hepimiz büyük patlamada oluşan devasa enerjinin çok küçük parçalarıyız sonuçta. Bizler ne kadar saf enerjiyiz mesela? Pek mantıklı gelmiyor bu açıdan baktığımda.
Fakat yoktan var olamayan bu şeyin şayet saf bir formu varsa bu da aslında hiç var olmadığı hiçlik anı olabilir belkide. Çünkü enerji bir kere var olduğu anda artık evrenin fizik kuralları dahilinde sürekli form değiştiren, ama temelde tek bir tanımı olan bir şey.