Başka hiç bir nedenle değil (kolay ya da zevkli geldiği için ya da kazanabileceğini düşündüğün için veya başka herhangi bir dışsal nedenle değil) sadece merak ediyorsan ve bu yolda zorluklarla karşılaşınca vazgeçemeyecek kadar seviyorsan, bu işe katkıda bulunmak istiyor ve buna inanıyorsan, kimsenin söylediğine kulak asma. Yap.
Para zaten bir şekilde gelir.
Ama sadece okulu iyi derece ile bitireyim, birileri beni keşfetsin diye bekleyeceksen, Hayır, Yapma. Geçen yıllarına, anana-babana yazık.
Bizler (ebeveynler) iş konusunda korkuyoruz. Çünkü çocuğumuz iyi bir işe sahip olursa, ezilmez, başkasına muhtaç olmaz, ayakalrı üzewrinde durup bağımsız kalabilir diye umuyoruz. Çoğumuzun bilinçaltındaki korku bu. (Ben öldükten sonra, çocuğum korunmasız kalmasın).
Bu nedenle de iş konusunda, kendi yetişme dönemimizin iş olanak düşünceleri ile olayları ele alıyoruz...
Oysa çoğumuz farkında bile değiliz amaçocuklarımız, günlük, proje bazında , geçici sözleşmelerle çalışacakları bir çağa giriyoruz. bizim gibi bir (ya da benim gibi bir kaç farklı) kuruma girip, çlaışma hayatını götürmeyecekler.
Bilgi, yetenek ve ihtyiaç nerede ise ve ne kadar süre bunlara ihtiyaç duyuluyorsa, iş de o kadar olacak.
Günümüzde sadece işçiler ya da bizim dönemimizde ki gibi işçiler ve sermaye hareketli olmayacak piyasa da, iş de hareketli olacak. Oluyor.
Bu yüzden gerçekten sevip, sevmediğinie ve isteyip, istemediğinize göre hareket edin. Az severek hiç bir işte çok çalışma ile mutlu olamazsınız... Aldığınız sonuçlarda, ruhunuzu yansıtmaz.