Bende bunun üzerine düşünmüştüm ve evrenin sonuna gitmekle, ilk anına dönmeyi düşünmek oldukça benzer geldi. \"Patlama olmadan önce, evren yokken ne vardı?\" sorusu bizi hiçlik kavramına götürürken, \"Evren sonsuz mu?\" sorusu ise sonsuza götürüyor. İkisini de kavrayabileceğimizden şüpheliyim. Hiçliği hiçbir zaman anlayamayız çünkü var olan canlılarız. Varoluşu biliyoruz çünkü algılayabiliyoruz, ancak hiçliği algılayabiliyor olsaydık var olmuş olurdu.
Sonsuzluğun olduğundan ise hiçbir zaman emin olamayız. Dediğiniz gibi evrenin sonlu olduğunu bilseydik, evrenin başka bir şey içinde olduğunu düşünecektik ve böyle bir döngü olacaktı.
Gözün görme, kulağın işitme aralıklarının olması gibi belkide aklımızın sınırı hiçlik ve sonsuz kavramı arasındadır. Umarım daha iyi fikirleri olan arkadaşlar vardır.