Okyanusların Derinlikleri Umduğumuzdan Çok Daha Az Karbon Depolayabilir

Okyanuslar, şu anda yaklaşık 39.000 gigaton karbondioksitin kilitli kalmasıyla gezegenimizin en önemli karbon yutaklarından biridir. Bu miktar, şu anda atmosferde dolaşandan yaklaşık 50 kat daha fazladır.

Ancak, iklim krizi sorunumuzu çözmek için bu karbon yakalama ve depolamaya güvenemeyiz, çünkü çok fazla CO2'yi çok hızlı üretiyoruz.

Dahası, yeni bir çalışma, derin okyanusun daha önce düşünüldüğü kadar karbonu tutamadığını gösteriyor.

Bilim insanları, suyun yüzeyine yakın yaşayan ve daha sonra deniz tabanına sürüklenen mikroskobik bitkiler tarafından emilen karbon döngüsüne baktılar.

Yeni parçacık izleme modellerine dayanarak, bu sürecin fazla sızdırdığı ve daha önceki tahminlere göre uzun vadede daha az karbon tuttuğu ortaya çıktı.

İngiltere'deki Ulusal Oşinografi Merkezi'nden Okyanus Biyojeokimyasal Model Analisti Chelsey Baker, "Okyanus önemli bir karbon yutağıdır ve biyolojik karbonun ne kadar derinlikte depolandığının atmosferik karbondioksiti etkilediğini" söylüyor. "Bu çalışmada, derin okyanustaki karbon depolama ömrünün genel olarak varsayıldığından çok daha az olabileceğini gösteriyoruz."

Karbonun iklimle ilgili bir zaman ölçeğinde olması için 100 yıl boyunca kilit altında tutulması gerekiyor.

Şimdiye kadar, derin okyanusun dolaşım yollarının, 1.000 metre derinliğe ulaşan yakalanan her bir karbon parçasını birkaç bin yıl boyunca dünyadan uzakta tutacağı düşünülüyordu.

Burada, araştırmacılar tarafından kullanılan simülasyonlar, Kuzey Atlantik Okyanusu'nda 1.000 metre derinliğe ulaşan karbonun yalnızca yüzde 66'sının bir yüzyıl veya daha uzun süre depolanacağını buldu.

CO2 yakalamanın verimliliği okyanus akıntıları ve sıcaklık gibi faktörlere bağlı olarak değişirken, karbonun 100 yıldan fazla bir süre depoda kalacağından neredeyse emin olmak için 2.000 metre derinliğe ulaşması gerekiyordu. Bu derinlikte, karbonun yüzde 94'ü bir asır veya daha uzun süre sabit kaldı.

Araştırmacılar, yayınlanan makalelerinde "Bu bulguların, küresel biyojeokimyasal modellerin yanı sıra karbon yönetim stratejileri ile ilgili de çıkarım yapmamıza yardım edebilir" diye yazıyor.

İklim ve okyanus değiştikçe modellerin güncellenmesi gerekecek. Uzmanlar, gelecekte ısındıkça okyanusların daha fazla katmanlaşacağını, bunun da katmanlar arasında daha az karışma ve dibe daha az karbon batması anlamına geleceğini düşünüyor.

Ve modellerimiz ne kadar doğru olursa, neyin geldiğini ve gerekirse nasıl önleyebileceğimizi o kadar iyi anlayabiliriz. Bilim insanlarının, ne kadar CO2 ürettiğimizi, okyanusun ne kadar depolayabildiğini ve ne kadar süreyle kilitli kalabileceğini mümkün olduğunca kesin olarak bilmeleri gerekiyor.

Doğal karbon döngüsünü çeşitli şekillerde artırarak, atmosferik dolaşımdan daha fazla karbonun alınması mümkündür - ancak bunu yapmak için derin okyanusun bir karbon yutağı olarak ne kadar etkili ve verimli olduğunu bilmemiz gerekir.

Araştırma, Global Biogeochemical Cycles'ta yayınlandı.