Bu Çarpıcı Karanlık Nebula, Yıldızları İzleyen Kozmik Bir Nöbetçiye Benziyor

Uzayın karanlığına yeterince derin bakarsanız, hayal gücünüzü harekete geçiren her türlü şekli bulacaksınız. Bakmaya devam edin, Evrenimizin insan aklının hayal edebileceği her şeyden çok daha tuhaf ve harika olabileceğini çabucak öğreneceksiniz.

Avrupa Güney Gözlemevi (ESO) tarafından yayınlanan yakın tarihli bir görüntü, kozmik ölçekte bunun sadece küçük bir görüntüsünü yakaladı: 7 ışık yılı uzunluğunda, uzayın soğuk, siyah boşluğunu gözetleyen devasa bir deniz feneri gibi görünen karanlık bir bulutsu. Belki de yutmak için gezegenler arayan bir kiklopik devdir. Ya da ölümün ta kendisi, göklere musallat olan, gölgelere bürünmüş.

Ama aslında gezegenleri yok etmekten çok uzak olan bu karanlık, çok daha verimli bir şeyi temsil ediyor.

Yeni görüntü, gözlemevinin 60. yıl dönümünü kutlamak için ESO'nun Çok Büyük Teleskopu'ndan geliyor. Görüntünün ürkütücü konusu, Tek Boynuzlu At takımyıldızında yer alan ve 2.500 ışık yılı uzaklıktaki NGC 2264 adlı daha büyük bir kompleksin parçası olan Koni Bulutsusu'dur.

Karmaşık bir renk dizisiyle ışıl ışıl parıldayan, görmeye alışık olduğunuz diğer bulutsuların çoğuna benzemeyebilir. Bunun nedeni, tüm bulutsuların aynı olmamasıdır. Bazıları yakındaki yıldızların ışığını yansıtır. Bazıları içlerindeki yıldızlar tarafından iyonlaştırılarak kendi ışıklarını yayarlar.

Bazıları, Koni Bulutsusu gibi, karanlıktır ve görünür ışığı soğuran tozla kaplıdır. Yalnızca kızılötesi ve radyo gibi insan gözüyle görülemeyen dalga boylarındaki ışık bunlara nüfuz edebilir.

Bu tür opak bulutsular moleküler bulutlar olarak bilinir. Bunlar, bulunabilecek en ilginç bulutsulardan bazılarını içerir: bebek yıldızların doğduğu yerler. Toz, termal enerjiyi uzaklaştıran ve bulutun soğumasına neden olan verimli bir kızılötesi ışık yayıcıdır. Isı tarafından sağlanan dışa doğru basınç olmadan, yerçekimi toz ve gaz yığınlarını bastırır ve onları bir araya getirmeye zorlar.

Yıldızların tohumlarını oluşturan bu yoğun kümelerdir; Dönerek, çevredeki buluttan daha da fazla kütle çekerek büyüyen protostarın çekirdeğinde füzyonu başlatmak için gereken basıncı sağlarlar.

Belirli bir kütlede yıldız, gökbilimcilerin geri bildirim dediği şeyi üretir. Bu, yıldızın kutuplarından çıkan manyetik alan çizgileri tarafından hızlandırılan plazma jetleri ve yıldızın ultraviyole ışığı tarafından üretilen güçlü radyasyon basıncıdır. Her ikisi de bebek yıldızdan malzemeyi uzaklaştıran bir yıldız rüzgârına katkıda bulunur.

Koni Bulutsusu'na ikonik şeklini veren şey budur. Yanan mavi ve sıcak bebek yıldızlar (görüntüde altın renginde görünmelerine rağmen), yaşamlarının geri bildirimlerinin tozlu nebulayı patlattığı bir aşamadalar. Benzer süreçler, Kartal Bulutsusu içindeki ünlü Yaratılış Sütunları yapılarını oymuştur.

Kızılötesi ışık bu yoğun bulutlara nüfuz edebildiğinden, evreni kızılötesi ışıkta görebilen aletler - James Webb Uzay Teleskobu gibi - burada meydana gelen yıldız oluşum süreçlerinin ayrıntılarını ortaya çıkarmak için paha biçilmezdir.

Yeni görüntünün yüksek çözünürlüklü versiyonlarını ESO web sitesinden indirebilirsiniz.