Bilimsel Bilgi Yoksunluğu ve Doğurduğu Dehşet

Bir örnek olarak, Orta Çağ Avrupa’sında doğan anomalili çocuklar, şeytanın çocukları olarak görülmüş ve öldürülmüşlerdir. Anneleri ise, skolastik düşüncenin çelik yumruğu olan engizisyon (dini) mahkemelerinin işkencelerinden kurtulamamışlardır. Fiziksel işkenceden kurtulmak için cadı olduklarını kabul edenler ölüm cezasına çarptırılmış ve şehir meydanlarında diri diri yakılmışlardır.^[1]

İnsan vicdanında yer bulamayan bu uygulamalar şiirlere ve öykülere konu olsa da orta çağ karanlığından fırlayarak günümüze kadar ulaşmıştır. Bunlardan bir tanesinde, evlenip çocuğunun olması için Ay'a yakaran bir çingene kadın anlatılır. Ay, bu yakarışa karşılık verir, ancak bir şartı vardır; kadının ilk çocuğunu kendisi alacaktır. Kadın evlenir ve bir albino bebek dünyaya getirir. Kocası bu durum karşısında çocuğun kendisinden olmadığını ve küçük düşürüldüğünü düşünerek önce kadını öldürür, sonra da bebeği bir dağa götürerek bırakır.

Hikayeye göre çocuğun keyfi Ay’ın şeklini belirliyor. Ağladığı zaman beşik gibi sallayabilmek için hilal şeklini alıyor. Neşeli olduğunda ise dolunay oluyor. İspanyolca söylenen duygu yüklü bu ağıtı Haggard ’ın yorumuyla dinlemek büyük bir ayrıcalık olsa gerek:

Görsel 1. Albino bir çocuk. Genetik bir bozukluk olan albinoluk renklenmeyi sağlayan melanin pigmenti yokluğu ya da azlığından kaynaklanıyor.

Ay'ın Oğlu

Aptal ki anlamaz,
Bir efsaneye göre;
Bir çingene kadın,
Şafağa kadar Ay'ı çağırdı,
Ağlayarak yalvardı,
Gün doğumunda,
Çingene bir adamla evleneyim diye,
"İstediğin adama sahip olacaksın, kara tenli kadın",
Diye gökyüzünden konuştu dolunay,
Ama karşılığında,
İlk çocuğu istiyorum,
Ondan doğurduğun,
Çünkü yalnız kalmamak için,
Çocuğunu feda eden kişi,
Onu sevmiyor demektir.
Ay, sen anne olmak istiyorsun,
Ve seni kadın yapan,
Sevgiyi bulamıyorsun,
Söyle bana gümüş renkli Ay,
Ne yapacaksın,
Taze tenli çocukla?
Ay'ın oğlu...
Tarçın renkli babadan doğdu bir çocuk,
Bir erminin ^[2] sırtı gibi beyaz,
Ve zeytin rengi yerine,
Gri gözleriyle,
Ay'ın albino çocuğu,
Lanet olsun görünüşüne,
Bu çocuk bir yabancıdan,
Ve ben buna katlanamam.
Çingene adam, onursuz olduğuna inanarak,
Karısının yanına gitti, elinde bıçak,
"Kimden bu çocuk?
Beni aldatmışsın kesin!"
Ve ölümüne yaraladı onu,
Sonra dağa gitti,
Kollarında çocukla,
Ve orada terk etti onu.
Ve geceleri dolunay oluyor,
Çünkü çocuk keyifli,
Ve çocuk ağlarsa,
Ay küçülüyor,
Ona beşik olmak için,
Ve çocuk ağlarsa,
Ay küçülüyor,
Ona beşik olmak için.

Kaynaklar
[1] Evrenin Çocukları (Yaratılışın Öyküsü) - Prof.Dr.Ali Demirsoy
[2] bkz. Ermin: Kürkü değerli olan etçil hayvan

Görsel 1 : https://tr.wikipedia.org/wiki/Dosya:Albino_girl_honduras.jpg