Sayn Adem Oğlu; Şöyle, deney şu, uçaktasınız ve uçak serbest düşüşe geçiyor. Sizinde ayağınızın altında bir tartı var. Uçak dünyaya paralel uçarken, ağırlığınız diyelim 70 kilo (bu sizin normal ağırlığınız olsun). Eğer uçak diyelimki 2 g ivme ile yükseliyorsa, ağırlığınız uçağın yerküreyle yaptığı açıya bağımlı olarak artar. (Füze gibi tam dik yükselirse 140 kilo olursunuz... Ama açıyla yükselirse mesela 45 derece 105 kilo filan oluyor sanırım)... Alçalırken de benzer durum sözkonusu ama ters yönde. Eğer uçak (12.7 mmlik bir taret topu ile vurulup) düşerse, bu serbest düşüş olur. Bu arada tartıya bakma imkanınız olursa, üzerinde durduğunuz tartı 0 kiloyu gösterir. Oysa dışarıda yerçekimi bir yere gimemiştir. Ama sizin kütleniz yok gözüküyor. Belirsizleşme derken bunu kast ettim ama sanırım yanlış kelime kullandım. Bu deney özeelikle astronotların eğitimi sırasında, yerçekimsiz ortama alışmaları için zaten yapılıyor. (Taretle vurulma kısmı hariç:-) Peki bu arada kütleniz ne oluyor. O da bait bir fizik kanunu ile bulursunuz. Yerçekimi sabitini 10 kabul etsek ve havanın sürütünmesi ile ilk 12 saniyeden sonra hızının sabitlenmediğini, diyelim ki 300 metreden düştünüz. Yer çarptığıızda yaklaşık 21 ton kuvvet ile zemine temas edersiniz. Yani enerji kaybolmamış sadece değişmiştir.
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")