Uzay-zaman dokusundaki boşluktur. Gerçekten boşluktur. Enerji ve parçacık yoktur. milyon kilometreküp olsa en ufak birimi, bunun içinde ne bir parçacık ne de bir enerji kırıntısı vardır.
Yani vakumun, vakumudur.
Böyle bir delik açmak çok zordur çünkü, böyle bir alanı açık tutmak için gerekli enerji çok fazldır. Çünkü uzay-zaman dokusu bunu kapatmak için çok yüksek basınç uygulayacaktır.
Ama minikte olsa açabilseniz, aradaki potansiyel farkı kullanarak (Sıfır noktası modülü gibi) çok büyük enerji sağlanabilirdi. Gerçi bu deliği açmak ve açık tutmak için harcanandan daha küçük bir değer olurdu ama yaşamımızdaki iş sırasında kullandığımı enerji dönüşümlerinin hiç biri zaten %100 verimli değil.
Solucan deliğinin bir çok özelliği, karadeliklerin iç dokusu ile benzer. Ama aynı değiller.
Solucan delikleri içinde, bildiğimiz uzay-zaman dokusu olmadığı için, \"zaman\" yoktur.
Bu alınan yol esnasında zaman\'ın etkilerinden muaf olunmasını sağlar.
ancak aynı şekilde uzay-zaman dokusunun kütleyi birleştirici, sürekliliğini sağlayan basıncı da olmadığı için, her tür maddenin direk girmesi durumunda enerji formasyonuna dönüşüp, tüm üç boyutlu bilgisini, solucan deliği duvarına 2 boyutlu olarak eklemesi söz konusu olacaktır.
Yani madde parçalanr. Bunu önlemek için, içine giren maddenin fiziksel ve bilgi bütünlüğünü koruyacak ve bağımsız tutacak özel bir alanında , bu nesne etrafında onu koruması lazım. (Bir bakıma bir tür enerji kalkanı).. Bu tür bir alan içindeki nesneler için, içinde bulundukları alanın özelliklerine göre kendi zaman değerleri olacaktır.
Uzay dokusunda farklı bir alan olması nedeniyle, bildiğimiz uza-zaman dokusundaki eğimlere de tabii değildir. Yani doğrudan bir bağ-yol olabilir 2 farklı uzay-zaman koordinatı arasında...
Bu konudaki diğer yazılara ve eski tartışmalara bakarsanız daha net bir fikir oluşabilir kafanızda.
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")