Gerçeklik=algı diyebilmek için salt bir gerçekliğe sahip olmamız gerekir . Fakat modern dünyada durum böyle değil . Bu gezegende 7 milyar gerçeklik , 7 milyar yanılgı , doğru , yanlış vs vs var . O yüzden gerçekliğimizi arttırmanın yolu algılarımızı arttırmadan geçmiyor . Bunu farketmem zihnimi biraz sarstı çünkü vardığım bu sonucun tam tersini iddaa eden güzel bir makale yazmıştım geçenlerde . Sizce bir zihin gerçekliğini nasıl arttırabilir ?

Tecrübelerle gibi geliyor bana mesela 2 boyutlu bi düzlemde birini her yönden çizerseniz (bu tecrübe oluyor) 3. boyuttaki halini düşünebilirsiniz. Tanrıya yaklaşmak gibi, o bedenin yapılışını gittiği, geldiği yolu her bir çizgiyi ve her bir hücre eksikliğini anlamak. Tarihi bir esere bakmak da öyle, onun gelişi yaşadıkları bunları düşünmek de tecrübeye giriyor.Yoldaki ağaçları saymak, düşünebildiğiniz en büyük sayıya yeni bi isim vermek... Biliyorum basit duracak ama önemli olan vardığımız sonuç değil gittiğimiz yol oluyor bu gibi durumlarda. Ve bunu en iyi yapanlar otistik olan kusurlu/yetkin insanlar. Çocukların da hakkını yemeyelim.

Soru bir paradoks gibi kendi gerçekliğini tartışmaya açık hale getirmeye benziyor. Gerçeklik algısının kaynağı mantık yürütmeden geçer. Farklı ve ya gelişmiş bir algıya sahip olmak başka bir gerçeklik yaratabilir mi?

Tabi ki yaratır . @cemal . Aksini düşünmek için bile başka bir \'\' gerçeklik \'\' yaratman gerekir . Ama tabi : algı=gerçeklik ise ; eğer öyle bir eşitlik yok ise dediklerim geçerli olmayacaktır .

Aklıma neil degrasse tyson ın bi örneği geldi. Gelişmiş bir uygarlıkta bir çocuğun okul için verdiği ödev basit bi evren tasarımı gibi bir şey olduğunu düşünün falan diyordu. Bizim yerçekimini havayı falan hissetmemiz nasılsa evrimin doruk noktasında zamana dokunup kuantum sicimlerini oynattığınızı düşünün diyordu neil baba:) ama tüm gerçeklikler basamak gibi de olsa birbirlerine bağlı olmalı gibi geliyor bana. 11 tane olası boyut gibi yani biri diğerlerini etkiliyor.

Katı bir demir parçasına ya da bir kayaya bakarken \"gerçekte\" gördüğümüz şey aslında neredeyse tamamen boş bir alandır. Katı ve kesif görünür çünkü duyularımız ve beynimiz onu katı ve kesif olarak değerlendirmeyi uygun bulur. Beyin için uygun olan, kayayı katı görmektir çünkü kayanın içinden geçemeyiz. \"Katı\", atomlar arasındaki elektromanyetik kuvvetler nedeniyle içinden geçemeyeceğimiz ya da içine giremeyeceğimiz şeyleri betimleme yolumuzdur. \"Kesif\" ise ışığın yüzeyinden yansıdığı ama içine girmediği, yani şeffaf olamayan şeyleri betimleme yolumuzdur.\"

Katı bir demir parçasına ya da bir kayaya bakarken \"gerçekte\" gördüğümüz şey aslında neredeyse tamamen boş bir alandır. Katı ve kesif görünür çünkü duyularımız ve beynimiz onu katı ve kesif olarak değerlendirmeyi uygun bulur. Beyin için uygun olan, kayayı katı görmektir çünkü kayanın içinden geçemeyiz. \"Katı\", atomlar arasındaki elektromanyetik kuvvetler nedeniyle içinden geçemeyeceğimiz ya da içine giremeyeceğimiz şeyleri betimleme yolumuzdur. \"Kesif\" ise ışığın yüzeyinden yansıdığı ama içine girmediği, yani şeffaf olamayan şeyleri betimleme yolumuzdur.\"

Katı bir demir parçasına ya da bir kayaya bakarken \"gerçekte\" gördüğümüz şey aslında neredeyse tamamen boş bir alandır. Katı ve kesif görünür çünkü duyularımız ve beynimiz onu katı ve kesif olarak değerlendirmeyi uygun bulur. Beyin için uygun olan, kayayı katı görmektir çünkü kayanın içinden geçemeyiz. \"Katı\", atomlar arasındaki elektromanyetik kuvvetler nedeniyle içinden geçemeyeceğimiz ya da içine giremeyeceğimiz şeyleri betimleme yolumuzdur. \"Kesif\" ise ışığın yüzeyinden yansıdığı ama içine girmediği, yani şeffaf olamayan şeyleri betimleme yolumuzdur.\"

richard dawkins den bir alıntı

richard dawkins den bir alıntı

richard dawkins den bir alıntı Katı bir demir parçasına ya da bir kayaya bakarken \"gerçekte\" gördüğümüz şey aslında neredeyse tamamen boş bir alandır. Katı ve kesif görünür çünkü duyularımız ve beynimiz onu katı ve kesif olarak değerlendirmeyi uygun bulur. Beyin için uygun olan, kayayı katı görmektir çünkü kayanın içinden geçemeyiz. \"Katı\", atomlar arasındaki elektromanyetik kuvvetler nedeniyle içinden geçemeyeceğimiz ya da içine giremeyeceğimiz şeyleri betimleme yolumuzdur. \"Kesif\" ise ışığın yüzeyinden yansıdığı ama içine girmediği, yani şeffaf olamayan şeyleri betimleme yolumuzdur.\"

richard dawkins den bir alıntı Katı bir demir parçasına ya da bir kayaya bakarken \"gerçekte\" gördüğümüz şey aslında neredeyse tamamen boş bir alandır. Katı ve kesif görünür çünkü duyularımız ve beynimiz onu katı ve kesif olarak değerlendirmeyi uygun bulur. Beyin için uygun olan, kayayı katı görmektir çünkü kayanın içinden geçemeyiz. \"Katı\", atomlar arasındaki elektromanyetik kuvvetler nedeniyle içinden geçemeyeceğimiz ya da içine giremeyeceğimiz şeyleri betimleme yolumuzdur. \"Kesif\" ise ışığın yüzeyinden yansıdığı ama içine girmediği, yani şeffaf olamayan şeyleri betimleme yolumuzdur.\"