Madde, enerji miktarı sabit... Sadece en fazla birbirlerine o da daha çok maddeden enerjiye doğru dönüşüyor. (Enerjiden maddeye dönüşüm konusunda resmi kanıtlı bir örnek bilgim yok.) Bu nedenle evrendeki oranları sabit olduğu için, evren ne kadar genişlerse genişlesin,bu oranı değiştirecek bir dönüşüm olmadığı sürece (maddeden, karanlık maddeye, enerjiden karanlık enerjiye ya da tam tersi) oranlar değişmiyor. Sadece daha geniş bir hacime yayılıyorlar. Yani başlangıçta 100 atom var ise gene 100 atom var, ya da 98 atom (artı) 2 atomdan dönüşmüş enerji...

Dediginizi pek fazla anlamadm daha açklayıcı yazarsanz sevinirim

Elimden geldiğince deneyeceğim. Evren ne kadar büyürse büyüsün, içeriğindeki bildiğimiz enerji ve madde miktarı aynı. Değişen sadece aralarındaki mesafe. Bu da şöyle, madde ve enerji galaksilerde toplanıyor. Toplanan bu madde ve enerji birbirinden uzaklaşmıyor. Ama galaksiler biribirinden uzaklaşıyor. Bu genişleme sonsuz limitli bir genişleme (bir fonksiyon olarak ele alırsak. Ama kesin sonsuz mu, değil mi bilimiyorum).. Ana kural şu bilirsiniz. Hiç bir madde (evrende) yoktan varolmaz. Vardan da yok olmaz. Ancak dönüşür. Madde, enerjinin yoğunlaşmış hali olduğu için, ikisi arasında bir dönüşüm söz konusu olabiliyor. Şu anki teknolojimiz ile madde\'den enerji elde edebiliyoruz. (Atom enerjisi) Ama enerjiyi yoğunlaştırıp madde elde edemiyoruz. Evrende iki durum var. Karanlık madde ve enerji; tüm evrenin %94-95\' ini bunlar oluşturuyor. Tanımlanamadıkları için \"karanlık\" deniyor. Kalan %4-5 ise bildiğimiz enerji ve madde\'den oluşan sistemler. Bunun da %75\'i enerji. Kalanı madde... Bu oranlar değişmiyor işte... Saygılar

Öncelikle tekrardan açık bir şekilde yazdıgınız için teşekür ederim. Ama birde şöyle düşünmek gerekmezmiydi sizce eger uzay sürekli atomların birbirinden ayrılması-uzaklaşması sonucu genişliyor olsaydı herhangi bir yerinde bir kopukluk yada yırtık olması gerekmezmiydi şu örnekle açıklayayım elinizde bir şu küçük sarı lastiklerden oldugunu düşünün onları 2 elimizle tutup gerginleştirdigimizde sag elimizin ucunda atomlarından sol elimizin ucundaki atomlarını birbirinden ayırmış uzaklaştırmış oluyoruz ve azıcık daha gerginleştirdigimiz kopuyor. Anlatmak istedigim buydu. Umarım yeniden cevap yazarsınız.

Tekrar Merhaba :-) Birbirinden uzaklaşan şey atomlar değil. Onlar bir arada. Kütle çekimi onları bir araya topluyor ve tutuyor. Sizin örneğinizden yola çıkarsak; 2 boyutlu olarak ele alırsak. Lastiğimiz uzay zaman dokusu oluyor. Bildiğimiz lastikten farkı, sonsuz esneklikte olması ve (bu tamamen benim varsayımım, bilimsel bilgi değil) zamanın fraktal bir bir şekilde uzay dokusu ile içiçe geçmiş olması. Yani ne kadar esnetirseniz o kadar esner. Atomlarda bu lastiğin üzerindeki ayrı-bağımsız parçacıklardır. Siz lastiği çektiğinizde, parçacıkların içinde de genişleme olmaz. Zaten bu konuda uzaydan bağısmsızdırlar. Çünkü atomları bir aradadır. Ama iki ayrı parçacık var ise, bunlar birbirlerinden göreceli olarak uzaklaşır. Bu mesafe ne kadar büyükse ayrılma o kadar gözlemlenir. Yoksa evrenin genleşmesi ile güneş sistemindeki cisimlerinde birbirinden uzaklaşması gerekirdi. Oysa bağlı oldukları güneşin kütle çekimi altında tek bir sistem olarak hareket ettikleri için olmuyor. Aynı şey samanyolu içinde, güneş sistemimize karşı geçerli. Şimdi içiçeliği biraz daha kavramak için 3 boyutlu örneğe geçelim. Bir su havuzunun balon olduğunu düşünün. Tam ortasına bir boru getirip açın. Su her yöne doğru genişleyecektir. Suyun içine çeşitli yoğunluklarda parçacıklar atın. Bu parçacıklar atomlarımızı temsil ediyor. Ve bu sefer uzay-zaman dokusu ile içiçe... (Sizin sorunuzun temelinde de bu iç içelikteki mantığı sorgulamak var sanırım) Eğer yer çekimi olmayan bir ortamda yaparsanız bu deneyi, tam küre olur balonunuz ve içindeki parçacıklarda her tarafında dağılır. (Ama homojen olmaz.)Genleşme esnasında parçacıkları izlerseniz, tekrar parçalarına ayrılmadıklarını ama birbirlerinden uzaklaştıklarını gözlemlersiniz. Ayrıca bazı parçacıkların birleştiklerini ve daha büyük bir kütle alanına hitap ettiklerini de görürsünüz. Hatta eğer suyunuzda yoğunluk farkıyla renk değiştirme özelliği olsaydı, büyük parçaların genleşme esnasında suyu daha fazla büktüklerini bile görebilirdiniz. :-) Saygılarımla

Yorumunuz için tşk ederim yaşım küçük olmasına ragmen bu konulara meraklıyım ve araştırmacıyım diyebiliriz. Galiba sayenizde yeni bir konu ögrendim :)

Rica ederim. Yaşı küçük birine göre iyi cümle ve noktalama işaretleri kullanıyorsunuz. :-) Büyük ihtimale yeni bir şey öğretmedim ama belki yeni bir bakış kazandırmışımdır. Çünkü teorik fizik konusunda tartışmaya başladıktan sonra, 2 boyutlu lastik balon ile genleşen evren modellemesi yerine, 3 boyutlu bir su küresi örneklemesiyle değerlendirince farklı bakışları farkettim. Mesela kütlenin kökeni, zamanın nasıl 4ncü boyut olarak işlev gördüğü ve son olarak nasıl uzayın dokusuyla içiçe geçtiği, hatta büyük patlama sonrası kaos durumu için bile alternatif bir kaç faklı açıklama verdiler. Farklılılkar ile başlangıç şekline göre değişiyor ama patlama sonrası süreçler hep aynı. Esas kafamı kurcalayan konu artık 5nci boyut. Bunun kafamda bir yere (boyut ve işlev olarak) oturtamadım. Belki bir başka bakış açısı yardım eder diye umuyorum. İşin güzelliği bunların birbiri ile ve daha önce yapılmış gözlem ve bilimsel sonuçlarıyla en azından teorik düzeyde çelişmiyor olması. Teknik imkansızlıklar, bilgi eksikliğim (tembelliğim) ve işimle alakasız olması nedeni ile denklemleri kullanarak doğrulama veya yanlışlama imkanım yok sadece. Birilerinin yanlış olduklarını ispat etmesi bile (deney ve gözlemlerle yapılmış sonuçlara göre) beni çok mutlu ederdi. Bu arada bende yaşlı değilim.(45 yaş) En fazla \"olgun bir genç\" sayılabilirim. :-) Sadece yazdıklarımın doğruluğuna inanıyorum. O yüzden belki yazı dili olarak biraz uçtum. Kusuruma bakmayın.

Aynen zaten yazdıklarınızın kusura bakmayın ama birçogunu anlamıyorum bu arada yaşım 16 siz olgun gençken ben bebek sayılıyorum galiba :)

Merhaba, \"Birikim\" olarak daha çok vaktiniz var demek. Ama bize göre \"bebek\" olmuyorsunuz, \"umut\" oluyorsunuz. Bizler (mevcut yaşıtımız akademisyen ünvanlıların çoğu da dahil) beceremedik. Öncekilerin birikimlerini alamadık, üstüne katamadık... (Aslında gençlikten de ümidim yoktu. Ta ki gezi olaylarına kadar. O zaman onların bizim kuşaktan daha ileride olduklarını gördüm. Saygımı kazandılar...) Siz yenisiniz. Zihinleriniz bizden özgür. Tek dejavantajınız çoğunuzun şu sınav sarmalında, makineden geçirilip tek tipleştilmeye zorlanmanız. Neyseki becerememişiz. :-) Yazdıklarımda kavram olarak anlamadıklarınızın bir kısmı birikimle alakalı. Bilgisayar teknolojisi ve görsel yollarla görerek öğrenmeye alışmış bir beyinle, eski yöntemlerle bilgi paylaşmak kolay değil. Tavsiyem; okuduğunuz her yazıyı kitabı belli aralıklarla mesela 2 yılda bir gözden geçirin. Eğer verimli bir yazı ya da kitap ise, her okuyuşunuzda farklı bir şey daha bulacaksınız. Saygılar

Teşekürler zaten önceden bildigim bilgileri tekrar etmeyi seviyorum zaten tekrar etme olayı heryerde iyidir bence işi yarar bir düşünce. Bu arada ögretmensiniz galiba eger gerçekten ögretmenseniz ilk defa bir ögretmenle bukadar rahat konuşuyorum :=)

Merhaba.. Öğretmen değilim maalesef. Hatta işimin bu konularla hiç ilgisi yok. :-( Akademisyenlerden söz etmem, onların bu konularda esas sorumluluğu yüklenmesi gerektiğine olan inancımdan kaynaklanıyor. Ama konuşma-yazma konusuna gelince, eğer benim yazıştığınız dille ve vurgularla konuşuyorsanız, öğretmenlerinizin sizi dinlemesi büyük bir zevktir. Onları bundan mahrum etmeyin... Büyük ihtimalle siz de buradaki bir çok genç arkadaşımız gibi , abnormal zeka düzeyindesiniz. (Anormal-->Normal-->Abnormal) Belki eğitim sistemimiz bu tür öğrencileri anlayamadığı ve hitap edemediği için bazı sıkıntılar yaşamışsınızdır. Ama öğretmenlerde; öğrenmeye açık, açık ve soru soran meraklı öğrencilere hasret. (En azından ailemizdeki öğretmenlerden gözlediğim kadarı ile) Saygılar :-)

Yazılarınızın tamamını okumadım ama paralel evrenleri de düşünün derim şu teori içinde. evrenin genişlemesini şu şekilde değerlendirebiliriz. Biraz hamur var ortada siz bu hamuru bükebilir katlayabilir uzatabilir ve genişletebilirsiniz. Hamur evrenin içindeki boşluk dediğimiz kısım olarak algılanırsa. Burada madde yoktan var edilmiyor ve olan madde bir yere gitmiyor. Sadece uzatma bükülme vs. fiziksel değişimler geçiriyor. Veya Teori 2 : Paralel evren denilen bir kavram vardır. Ve bu evrenler arasında bulunan Kara delikler bir geçiş noktası olabilir. yani bizim evrende bulunan kara delikler diğer evrende Beyaz delik olabilir. Ancak şurada bir soru çıkıyor ortaya... Kara deliğin çekme gücü nasıl olurda diğer evrende itme gücü oluyor. yani bir taraftan çekerken bir taraftan savrultuyor maddeleri [ hangi maddeler bilemiyorum tahminen kara madde ]. acaba evrenler arası bir boşlukta bu sistemi sağlayan basit bir düzen olabilir mi de ?. Yani çekip savuşturan bir düzen. IMG eklemeye çalışıp Link atarım size o zaman daha iyi anlaşılabileceğini umuyorum. Paralel evrenler konusunu

Görünen evrenin bir köşesinde Madde salınımı yapan bir Beyaz delik bulunursa bu teoriyi destekler nitelikte olur. http://i.hizliresim.com/bQ2VOj.png site burada inceleyebilirsiniz resmi... Ve Eklenti olarak Evrenin genişlemesinin sebebi bu madde transferi olabilir mi. ve bu genişleme bir yerden sonra sona erip küçülmeye geçebilir mi ?

Merhaba, İlk olarak sayın Tunç ile aynı fikirde olan bir çok kişi var. Bu nedenle güçlü bir iddia. Haklılık payı olabilir. Tek kuşku duyulan nokta en azından 7.2 -7.5 milyar ışık yılı ötemizde bir yerde en azından dev bir akdeliğin saptanamamış olması... Ancak bunun da alternatif bir önerisi var. Ya karadelik tüm maddeleri öğütüp, karanlık maddeye çeviriyorsa ve akdelikten bu karanlık madde püskürtülüyorsa gibi...