Em drive'lar test aşamasında olsalarda alınan veriler, bir hareket-itki gücü sağladığı yönünde. Teyit edilmesi ve kesinleşmesi için, uzay boşluğunda deney yapılacak.
Bana göre, emdrive'ların çalışma mantığı çok makul ve çalışır.
Çünkü, bakış açıma göre tabi, bir akışkanın içinde, bir bölgede enerji yoğunluğu oluşturuluyor. Yani çevresine göre, bu bölgede bir yüksek basınç alanı oluşuyor.
Ancak esasen üzerinde durulması gereken ana nokta bence, hala üzerinde ısrarla durduğum, altta yatan "hareket'in mekanizması"nın ele alınması gerektiği.
Çünkü bir nesne nasıl hareket ediyor (yer değiştiriyor), bunun için uygulanan kuvvet, nesne üzerinde nasıl bir değişikliğe yol açıyor da, nesne hareket etmek zorunda kalıyor.
bu basit bir itme ile açıklaması değil.
O itme ile verilen enerjinin ve nesnenin her açıdan sorgulanması demek...
Hareket ile ilgili varsayımsal olarak yaptığım açıklama, (hem bu sitede, hem kitapta) bu durumu, her türlü hareket için ortak noktadan ele alıyor. İster emdrive, ister itme (etki-tepki), ister tosbağa hızı, ister ışık yüzdesi fark etmiyor. Mekanizma aynı, sonuçları hıza göre farklı.
Eğer bu mekanizma anlaşılırsa ve deneylerle de doğrulanma imkanı bulunursa, yarın öbür gün itme-tepki ve hatta em drive ötesinde, umulanın çok altında bir miktar enerji ile ivmesiz (ivmeye karşı dirençsiz) olarak çok yüksek hızlara çıkmanın mümkün olduğunu da görülüyor... :-) :-) :-)