Emir Bey merhaba, :-) 1) bir maddeye sürekli enerji vermek demek enerji depolamak demektir. İnsana verilen su, yemek örneği uygun bir benzetme değil, çünkü o bir "tüketimdir." Enerji depolanması çeşitli şekillerde olur. Kimyasal enerjilerde denge bozmaya (daha fazla ya da eksik elektron alma/verme) fiziksellerde ise potansiyelini artırmayla (mesela daha yükseğe çıkartarak ya da daha hızlı iterek), elektrik olarak (pil kimyasal ama kondansatörler, 2 yüzey arasında farkllık oluşturmaya dayanır- toplamları "0" olmak üzere, karşılıklı 2 eş yüzeyden elektron alınır, yüklenir, vs.) gibi bir çok yolu var.... Bir maddenin atom ve molekül yapısına göre taşıyabileceği kimyasal ve elektriksel yükleri sınırlıdır. Ağırlıklı atom veya molekül düzeyinde depolama olmasından kaynaklanır ve cismin fiziksel kapasitesiyle belirlenmiştir. Yani cismin boyutları, ilgili depolama yönteminin son sınırlarını belirler. Bu şekilde eşik noktasına kadar depolanır. Ondan sonra istediğiniz kadar enerji verseniz de yüklenmez.
--------------------------------------------------------------------------------------
2) Ancak sizin sorduğunuz soruda istediğiniz cevap bu değil sanırım. Eğer mümkün olsa bir cisme sonsuza kadar enerji yüklemek mümkün olsaydı, ne olurdu? Başka yolları da vardır muhakkak ama bu konuda benim bildiğim tek yol var. Cismin enerji depolama kapasitesini boyutları belirliyor demiştik ya... İşte cismin boyutlarından birini artırmayı başarabilirsek ve hatta bunu sürekli hale getirebilirsek, enerji depolama kapasitesi de sürekli artar. Fantastik düzeyde cevabı, enerjiyi maddeleştirmektir. Ancak enerjiyi 3 uzamsal boyut üzerinde maddeleştirme teknolojimiz yok. Ancak değişken bir boyut üzerinde bunu yapabiliyoruz. (Bu noktadan sonra sicim teorisine atıfta bulunuyorum ve varsayıma geçiyorum. Bilimsel veri değerinde değildir.) Bu değişken boyut "ivme" dir. İvme, yani "zaman boyutunun zıt kardeşi". İkisi de sicimlerin enerji seviyeleriyle alakalıdır. Bir tanesi hiç kıvrılmamış sonsuz bir boyuttur. Diğeri ise kıvrılmış 0 (sıfır değerinde) bir boyuttur. Tahminim "TIB II B" olarak adlandırılan sicim formülü ile tanımlanabilir, bu ilişki... (Ancak aralarındaki ilişki aritmetik değil, logaritmik veya en azından geometrik bir ilişki var. Bence fizik-matematikçi işbirliğine de ihtiyaç var.) Bir cismi uzay boşluğunda herhangi bir hızda ittiğimizde, kütlesi sabit kalmak koşuluyla hızının da (sürtünme, çarpma olmadığı sürece) sonsuza kadar sabit olacağını daha önce bu tartışma panosunda incelemiştik. Ve diyelim ki nesneyi (1000 kg (kütle) x 100 m/s (ivme)) kuvvetle fırlatırsak Başka bir cisme aktarana kadar, 100.000 kgm kuvvetle sonsuza kadar gidecektir. Yani enerjiyi depolamış ve sıfır kayıpla taşıyacaktır. Buradan yola çıkarak sürekli enerji vermeyi, sürekli bir ivmelendirmek olarak ele alabiliriz. İvme için enerji verdikçe, bu boyutu saran sicim düşük enerjili pozisyona geçer, zamanı sarabilecek sicimde yüksek enerjili pozisyona, bu şekilde biri kısalırken diğeri uzar. Cismimizde hareket eder. Üzerine sürekli enerji aktarmak (sabit ivme de süreç daha uzun sürse de artan ivmeye göre, sonuçta cisim üzerinde biriken enerji toplamı ve tepki benzer olur gibi...) cismi sürekli hızlandırmak demek olacak. Bu şekilde hem kütlesi artacak (bunun boyutlarla da alakası olabilir gibi ama bence değil, kütle oluşumu için yorumum farklı...) hem de hızı.. Tabii depoladığı enerji de artacak. Elbette bunun da bir sınırı var. "C" olarak tanımlanan hız bunun en üst limit sınırı olacaktır. Ne kadar yaklaşır onu bilemem. SONUÇ: Siz sonsuz enerji yükledikçe, cisminizin de kütlesi sonsuza doğru artacak...(Ama ışık hızına yaklaşır ama ulaşamayabilir büyük ihtimalle bence)