REM Uykusu Beynimizi Isıtıyor Olabilir

Yeni bir araştırmaya göre, REM uykusuna geçmek sizi içeriden ısıtıyor olabilir.

Doğada, daha düşük vücut sıcaklıklarına sahip sıcak kanlı canlılar daha uzun REM uykusuna sahip olma eğilimindedir; Kuşlar gibi vücut ısısı daha yüksek olanlar genel olarak daha az REM uykusu yaşarlar.

California Los Angeles Üniversitesi'nden nörolog ve önde gelen uyku bilimcisi Jerome Siegel, çalışmanın dikkate değer olduğunu ve daha fazla araştırılması gerektiğini savunuyor.

Siegel, REM olmayan uyku sırasında beyin ve vücut sıcaklıkları çok düştüğünde REM uykusunun "beyni ısıtmak gibi bir işlevi de" olabileceğini savunuyor.

REM sırasında beyin oldukça aktif hale gelir ve bu da organın sıcaklığını yükseltir. Dahası, REM uykusu neredeyse her zaman beynin ve vücudun en az aktif ve soğuk olduğu REM dışı uykuyu takip eder.

Siegel, "REM uykusu, yavaşlamış metabolizmaya bağlı sıcaklık düşüşü ve REM olmayan uykuda enerji tüketimindeki azalma ile tetiklenen, termostatik olarak kontrol edilen bir beyin ısıtma mekanizması olarak düşünülebilir" diye yazıyor.

"Ardından, beyin sıcaklığını vücudun uyanıklık sıcaklığına yakın hale getirmek için gereken REM miktarı oluştuktan sonra REM uykusu sona erer."

Aslında, bazı hayvanların mevsimden mevsime uyku süresinde dalgalanmalar göstermesinin nedeni bu olabilir. Bunun en uç örneği kış uykusudur, ancak Kuzey Kutbu ren geyiği gibi kış uykusuna yatmayan hayvanlar bile kışın yaza göre yüzde 43 daha fazla uyur. Avcı-toplayıcı toplumlardaki insanlar da kış aylarında yaklaşık bir saat daha uzun uyurlar.

REM uykusu, hayvan beyinlerini soğuktan korumaya yardımcı olurken, yine de onlara çok önemli dinlenmeyi sağlayabilir mi?

Siegel, özellikle REM uykusuyla ilgili diğer hipotezlerin kusurlu olduğu kanıtlandığından, bunun tamamen mümkün olduğunu düşünüyor.

Örneğin bazı bilim insanları, REM olmayan uykunun beyindeki toksinleri temizlemeye yardımcı olduğunu, REM uykusunun ise muhtemelen beyni daha verimli hale getirmek için nöral bağlantıları budayarak hafızayı ve öğrenmeyi geliştirmeye yardımcı olduğunu öne sürdüler.

Ancak burada kafa karıştıran şey şudur: Hemen hemen tüm memelilerde, REM olmayan uykuyu, uyanıklığa benzer şekilde çok yüksek bir beyin aktivitesi durumu olan REM uykusu izler. Bu, beyindeki toksinler ve sinapslar temizlendikten hemen sonra yeniden yaratılacakları anlamına gelir.

Dahası, REM uyku süresi ile bilişsel güç arasında belirgin bir ilişki yoktur, bu da öğrenmedeki potansiyel rolünün abartıldığını düşündürüyor. Örneğin ornitorenkler, insanlar dâhil diğer tüm hayvanlardan daha uzun süre, bir gecede 8 saate kadar REM uykusu yaşarlar.

REM uykusu başlangıçta endotermlerin bir tehdit tarafından uyandırılmaları durumunda beyinlerini sıcak ve işlevsel tutmanın bir yolu olarak evrimleşmiş olabilir.

REM uykusuna girdiğine dair hiçbir belirti göstermeyen memeliler olarak yunuslar, kuralı kanıtlayan bir istisna olabilir. Bu anomalilerin, beynin sadece bir tarafının aynı anda uykuya daldığı tek yarım küre uykuda yer aldığı düşünülmektedir. Bu istisnai durumlarda, beynin sıcaklığı uykudan o kadar kolay etkilenmeyebilir.

Öte yandan göçmen kuşlar, tek yarım küre uykusuna da katılmalarına rağmen, bazı REM uykusu belirtileri gösterirler. Ancak bu uyku aşaması beynin her iki tarafını da içerdiğinden, bu tür kuşlar yalnızca çok kısa süreler için REM'e geçerler. Tahmin edebileceğiniz gibi, aktif olmayan bir beyinle uçmak çok tehlikeli olabilir.

Enerji tasarrufu için uyumak çok önemlidir, ancak hayvanların hala bir tehdide uyanabileceklerinden emin olmaları gerekir. Siegel haklıysa, REM uykusu asırlık bir bilmeceye yeni ve sıcak bir çözüm olabilir.

Çalışma The Lancet'te yayınlandı.