Jüpiter'e Çarpan Taş 28 Yılın En Parlak Darbe Flaşına Neden Oldu

Geçen Ekim ayında, profesyonel gökbilimciler Jüpiter'de parlak bir ışık fark ettiler. Güneş sistemindeki en büyük gezegene bir şey çarptı ve 1908'de Sibirya'yı sarsan Tunguska çarpmasıyla kıyaslanabilir iki megaton TNT değerinde enerjiyi serbest bıraktı. Bu, Jüpiter'in Shoemaker-Levy 9 kuyruklu yıldızının 1994 yılında gezegene çarpmasından bu yana aldığı bilinen en güçlü darbe.

Makale, bilimsel makale deposu ArXiv'de mevcuttur ve The Astrophysical Journal Letters'da yayınlanmak üzere kabul edilmiştir.

Çarpma 15 Ekim 2021'de gerçekleşti ve Kyoto Üniversitesi tarafından işletilen Optik Geçişlerin İncelenmesi için Gezegen Gözlem Kamerası (PONCOTS) tarafından gözlemlendi. Bu, ilk kez özel bir gözlemevinin gözlemleri yakalaması. Kuyruklu yıldız hariç, önceki çarpmalar amatör gökbilimciler tarafından tesadüfen tespit edilmişti, bu nedenle özel amaçlı bir tesise sahip olmak inanılmaz bir bilime imkan tanıyor.

Örneğin, ekip çarpan cismin yaklaşık 4,1 milyon kilogram kütleye sahip olduğunu tahmin edebildi; bu, Gezegenlerin Kralı'nın fırtınalı atmosferinde birkaç uzay mekiğinin gerçekten yüksek hızda çarpışması gibi olurdu.

Kütle tahminine dayanarak, bolit kabaca 15 ila 30 metre arasında olabilir. Büyük resme bakıldığında o kadar büyük değil, ancak 8.000°C'ye kadar ısınmaya yetecek kadar hızlı. Bu ilginç çünkü nasıl bir cisim olabileceği hakkında fikir veriyor. Tunguska'da tam olarak ne olduğundan emin olmadığımızı düşünürsek, Dünya'dan uzaktaki bu gezegen çarpışmaları hakkında veri toplamak bir kuyruklu yıldızın veya asteroidin üzerimize düşeceği zamana hazırlanmamıza yardımcı olabilir. 

https://www.youtube.com/watch?v=fzjd7_Pc5AY

 

Gözlem, daha önceki amatör çarpma gözlemlerinden on kat daha parlak görünüyordu. Ayrıca, araştırmacıların Jüpiter'de bu tür çarpmaların ne sıklıkla meydana gelebileceğini tahmin etmelerine imkan verdi. Görünen o ki Dünya'dakinden çok daha sık. 100 ila 1.000 kat daha sık, yani yaklaşık yılda bir kez Tunguska benzeri bir olay yaşanıyor.

Ekip, PONCOTS sistemlerinin yükseltilmiş bir versiyonuyla uzun vadeli bir Jüpiter izleme girişimi başlatmayı planlıyor.

Baş yazar Dr. Ko Arimatsu, IFLScience'a verdiği demeçte, "Orijinal PONCOTS sistemi bir prototip olduğundan, uzun vadeli izleme için gerekli olan uzaktan gözlem modunu desteklemiyor." dedi. "Yeni nesil PONCOTS sistemi bu modu destekleyecek ve diğer darbe flaşlarının tespit edilmesini sağlayacak."

Bu içerik IFLSCIENCE’da yayınlanmıştır.