ISS'nin Artık Çöp Gününde Bir Uzay Gemisi Yakması Gerekmiyor
Bundan önce, ISS çöpleri bir uzay gemisine yerleştirir, ardından o gemiyi toza çevirirdi.

Bu, uzay çağında yeni bir çözüm kazanan asırlık bir soru: Çöp günü hangi gün? 

Şimdiye kadar, Uluslararası Uzay İstasyonu'ndaki (ISS) çöplerin atılma süreci, çöpleri aylarca gemide depolamak ve bir kargo gemisinin yeni malzemelerle gelmesini beklemekti. O noktada, astronotlar ve kozmonotlar tarafından özenle toplanıp depolanan atık, boş gemiyle Dünya'ya geri gönderilirdi.

Bu ikmal görevleri için sıklıkla kullanılan gemi, öğrendiğinize şaşırabilirsiniz, tek kullanımlıktır. Cygnus uzay yük gemileri, çöple yüklendikten sonra Dünya'ya yol alır ve atmosferimizde gemi ve diğer her şeyle birlikte yanar. Esasen bu, Dünya'da paketinizi teslim eden Amazon kamyonuna çöpünüzü verdikten sonra, kamyonu ateşe vermeniz gibidir. En hafif tabirle, atıkları imha etmenin en çevre dostu yolu değildir.

Şimdi yeni bir yöntem var: ISS'deki eski hava kilidinin hacminin beş katı olan, ticari olarak finanse edilen yeni hava kilidinden bir çöp torbası göndermek. 2 Temmuz'da, yeni sistem ilk kez test edildi ve ISS'den yaklaşık 78 kilogram atığı başarıyla attı.

https://www.youtube.com/watch?v=pyldo8pngV8

 

Bu daha doğrudan çöp atma yolu, Sovyet uzay istasyonu Mir de dahil olmak üzere, uzayda daha önce yapıldı. ISS'ye ikmal görevleri yürütebilen diğer gemilerle birlikte, yeni imha yöntemi, uzayda çöplerin atılmasının bir uzay gemisini yakmayı içermeyen daha sürdürülebilir bir yolunu sağlayabilir.

Nanoracks'te Bishop Airlock program yöneticisi olan ve hava kilidi ve çöp imha sistemi üzerinde çalışan Cooper Read, bir basın açıklamasında, "Uzayda atık toplama, ISS'de uzun süredir devam eden, ancak kamuoyunda yeterince konuşulmayan, bir zorluktur." dedi.

“Dört astronot yılda 2.500 kg'a kadar veya haftada yaklaşık iki çöp kutusu çöp  üretebilir. Uzayda daha fazla insanın yaşadığı ve çalıştığı bir zamana girerken, bu, tıpkı evdeki herkes için olduğu gibi kritik bir işlevdir.”

Bu içerik IFLSCIENCE’da yayınlanmıştır.

Fizikist
Türkiye'nin Popüler Bilim Sitesi

0 yorum