İlk Tekrarlayan Hızlı Radyo Patlamasının “Daha Genç ve Daha Tuhaf” Bir Kardeşi Var

Gökbilimciler, hali hazırda Hızlı Radyo Patlamalarını (FRB'ler) açıklamakta zorlanırken, daha da şaşırtıcı bir tekrarlayan FRB fenomenini keşfettiler. Şimdi işler, kaşifleri tarafından ilkinden “daha genç ve daha tuhaf” olarak tanımlanan başka bir tekrarlayan FRB şeklinde daha da kafa karıştırıcı hale geldi. Yeni keşif ne kadar garip olsa da, en az bir FRB sınıfını açıklamanın anahtarı olabilir.

FRB 190520B adlı yeni tekrarlayan nesne, neredeyse 3 milyar ışık yılı uzaklıkta bir cüce galaksinin eteklerinde bulunuyor. Radyo sinyalinin dağılımı (düşük frekanslı dalgaların yüksek frekanslı emsallerine kıyasla serbest elektronlardan geçerek geciktirildiği yerde), şimdiye kadar bulunan herhangi bir FRB ev sahibi galaksinin en yüksek elektron yoğunluğunu ortaya koymaktadır.

İlk olarak Beş yüz metre Açıklıklı Küresel Radyo Teleskobu (FAST) ile keşfedildikten sonra, Nature dergisi şimdi Çok Büyük Dizi kullanılarak 87 takip patlamasının tespit edildiğini bildiriyor. Patlamaların ne sıklıkla meydana geldiğini söylemek zor, 16 saatlik bir gözlem periyodunda beşi 3 GHz frekansında gözlemlenirken diğer radyo frekanslarında daha az gözlem yapıldı.

Adından da anlaşılacağı gibi, FRB'ler sadece birkaç milisaniye süren çok güçlü radyo dalgası emisyonları içerir ve bu süre içinde Güneş'in birkaç günde yaptığı kadar çok enerji salabilir. Şimdiye kadar sadece yüzde 5'inin tekrar ettiği bulundu - ancak başkalarının da ettiği muhtemel, bu yüzden ya onları göremediğimiz kadar uzun zaman çizelgelerinde ya da sadece bakmadığımız zamanlarda tekrar ediyorlar. Tüm FRB'lerin tekrarladığı spekülasyonu var, ancak açıkçası bunu doğrulamaktan çok uzağız.

FRB'lerin nedenlerini anlama kapasitemizi büyük ölçüde engelleyen bir şey, ev sahibi galaksiyi tanımlayabilmemize rağmen, genellikle gerçek kaynağı bulamamamızdır. Genel olarak, FRB'ye bağlayabileceğimiz herhangi bir frekansta görünür bir nesne yok.

FRB 190520B çok önemli bir istisnadır – patlamaların devamlı bir radyo kaynağı (PRS) ile ilişkili olduğu onaylanmıştır. Bu sadece ikinci kez oluyor – ilki FRB 121102A (tespit edilen ilk tekrarlayan FRB).

Teoride, gökbilimciler PRS'nin ve dolayısıyla FRB'nin kaynağının doğasını tanımlayabilirler. Henüz orada değiliz, ancak yazarlar FRB 190520B'nin aşırı elektron dağılımının, FRB'nin en azından kısmen süper parlak bir süpernovaya benzeyen karmaşık bir plazma ortamında bulunduğunun göstergesi olduğunu düşünüyorlar. Bu, FRB'nin yakın zamanda "açıldığını" veya yaymaya başladığının bir işareti olabilir.

FRB 190520B ve FRB 121102A, bir PRS ile ilişkili olduğu bilinen sadece iki FRB olmaktan daha fazla ortak noktaya sahip. Her ikisi de, tekrar eden FRB'ler arasında bile özellikle aktiftir ve her ikisi de elektron açısından zengin ortamlardan gelmektedir - 190520B'nin durumunda, normalden yaklaşık on kat daha fazla. Bununla birlikte, her durumda, FRB 190520B daha aşırıdır ve yazarların neden kardeşlerden daha tuhaf olanı olduğunu düşündüklerini açıklar.

Caltech'ten ortak yazar Dr. Casey Law yaptığı açıklamada, "Şimdi elimizde benzer iki tane var ve bu da bazı önemli soruları gündeme getiriyor." dedi.

"Tekrar edenler, etmeyenlerden farklı mı? Peki ya sürekli radyo emisyonu - bu yaygın mı?" West Virginia Üniversitesi yüksek lisans öğrencisi Kshitij Aggarwal ekledi.

FRB'lerin ya son süpernova kalıntılarından ya da magnetarlardan geldiği öne sürülmüştür. Diğerlerinin çoğu magnetar iken, FRB 190520B ve FRB 121102A’nın - ve bilinen diğer birçok FRB'nin - bu çiftin yeni doğan süpernova kalıntılarını temsil ettiği iki farklı popülasyon oluşturması mümkündür.

Çin Bilimler Akademisi Üniversitesi'nden Dr. Li Di, "FRB 121102A ve FRB 190520B'nin gelişen bir FRB popülasyonunun ilk aşamasını temsil ettiğini varsayıyoruz. FRB'lerin kökeni ve evrimine dair tutarlı bir tablonun sadece birkaç yıl içinde ortaya çıkması muhtemel." dedi başka bir açıklamada.

Çay odasındaki mikrodalga fırını bitmeden açan sabırsız gökbilimcilerden olduğu ortaya çıkan FRB benzeri sinyallerle her şey çok daha kolaydı.

Bu içerik IFLSCIENCE’da yayınlanmıştır.