Western Sydney Üniversitesi'nden Profesör Miroslav Filipoviç, gelecek vaat eden bir yüksek lisans öğrencisine çalışması için gökyüzünün bir parçasını atamıştı. Öğrenci Joel Balzan’ın araştırmasıyla kimsenin açıklayamadığı garip bir radyo kaynağı bulundu. Ekip, gelecek nesil radyo teleskoplarının anomaliyi anlayabileceğini umuyor.
Balzan, 60 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan ve komşuları kadar incelenmemiş bir sarmal gök ada olan NGC 2082'yi içeren bir alana bakmakla görevlendirildi. Kendi gök adamıza çok benzemesinin yanı sıra, bu çalışmadan önceki NGC 2082 ile ilgili en ilginç şey, 1992'de orada bir tip II süpernovanın varlığıydı.
Filipoviç, NGC 2082'nin incelenmeye değer bir süpernova kalıntısına sahip olabileceğinden şüpheleniyordu. Astrofizik ve Uzay Bilimi için kabul edilen bir makalede ortak yazarlar çok daha güçlü ve gizemli bir şeyi rapor ediyor.
Balzan, daha önce ASKAP-DAÜ tarafından toplanan ancak daha önce incelenmemiş verileri inceledi. Bir bütün olarak NGC 2082'de, herhangi bir gökadadan beklenebileceği gibi, gökada merkezine yakın küçük bir tepe noktasıyla arka plana kıyasla yüksek radyo emisyonları tespit etti. Ayrıca Balzan, J054149.24–641813.7 adlı çok daha güçlü bir tepe buldu ve bu, sanki NGC 2082'nin merkezi ile dış kenarının ortasından geliyormuş gibi görünüyor.
J054149.24–641813.7 çok güçlü ve emisyonlar çok ilginç. Balzan ve Filipovic ünlü Parkes Dish'i daha ayrıntılı keşfetmek istedi ve neredeyse hemen onay aldı. Filipovic'in belirttiği gibi, bu kadar büyük bir teleskoba erişim böylesine rekabetçi olduğunda bu durum son derece nadirdir.
Parkes’ın sonuçları ve diğer teleskop türleri ile yapılan çalışmalar, gizemi derinleştirdi. Filipovic, "Bunu yalnızca radyo frekanslarında görüyoruz. Bu nedenle kaynağın bir yıldız veya galaksimizdeki başka bir nesne veya en azından NGC 2082'den daha yakın olması ihtimalini çok düşük kılıyor. Öte yandan, bunlar çok parlak. Frekanslar NGC 2082'de yakın zamanda bir süpernova oalcak, hatta bir hipernova bile olabilir." dedi.
Bu, J054149.24–641813.7'nin NGC 2082 ile hiçbir ilgisi olmaması ve aslında bir kuasar gibi çok daha uzak bir şey olması ihtimalini ortadan kaldırıyor. Yazarlar, böyle bir şeyin NGC 2082'nin arkasına saklanma ihtimalinin sadece yüzde 1,2 olduğunu hesaplıyor, yani bu pek olası değil. Filipoviç düşünebilecekleri her şeyden daha az olası olduğunu söyledi.
J054149.24–641813.7 bir kuasar veya radyo gök adaysa, çevresindeki gök adayı görerek bunu belirlemek neredeyse imkansız olacaktır, çünkü NGC 2082 çoğu frekansta ışığı engelleyecektir.
J054149.24–641813.7'nin doğasına dair bazı ipuçları elde edebilmemizin bir yolu, HI olarak bilinen frekansta karartılıp kısılmadığını görmek olabilir. Elektromanyetik spektrumun bu bölgesi nötr hidrojen tarafından emilir, bu nedenle uzaktaki nesneler orada daha soluk olma eğilimindedir. Şu ana kadar ilgili alanda HI karartmayı uygun çözünürlükte tespit edebilen teleskoplarla ilgili herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Öyle olsaydı, bize J054149.24–641813.7'ye olan uzaklık hakkında iyi bir fikir verebilirdi, ancak bu, onun ne olduğu sorusunu çözmenin yalnızca başlangıcı olurdu.
Bu içerik IFLSCIENCE’da yayınlanmıştır.
0 yorum