İnanmak yoksa sadece inandığımız şeyin aslının bildiğimizden farklı olduğunu kavradığımız zamana kadar geçen zaman zarfını niteleyen bir kelime hilesi mi yoksa gerçekten zihinde oluşabilen bir his mi?Mesela beni kimse takip etmediği halde ona inanmam (misal paranoid şizofreni) aslının da gözümle gördüğüm gibi olduğu halde niye aksine inandığım benim kafamı kurcalamıştı.Bu ve benzeri örnekler inanmanın bir kelime hilesi değil gerçekten hissedilen birşey olduğu yönüne kaydırdı beni. Fakat gerçekten derin bir kavrayış gerekir.Değerli fikirlerinizi duymak isterim.

Karar mekanizmasi ki bunun beyinde bir bolgesi mevcut. Kisaca, bence secim-zaman (veya duruma gore hareket cevikligi) karar mekanizmasini calistirir.

Karar mekanizması derken inanmanın bir karar olduğunu mu kastettiniz yoksa karar sonucu inandığımızı mı? Az önce verdiğim örneği karar mrkanizmasıyla nasıl açıklarsanız?Mesela inanmanın karar mekanizması sonucu olduğuna karar verdin diyelim.Buna inandın mı peki? Ben inanmanın matematiksel bir temeli olduğuna \"inanıyorum\" çünkü aritmetik olarak bu yönde basan kanıtlarım \"fazla\". Mesela şizofreni örneğine bakarsak, gözden gelen veriler arkanda birinin olmadığını söyleyecek.Farzedin ki çok ses geliyor. Beyni ona muhtemelen görüntü yok ama ses var seni takip eden biri olabilir diyebilir.Farzedinki ses yok, beyni ona çok sessiz takipte biri olabilir çünkü takipteki kişi ses çıkarmaz diyebilir.Yani benim fikrime göre paranoid tip şizofreni için konuşursam şayet asıl patoloji mantıksal olarak çok düşük ihtimallere inanıp onları kümeleştirmesi ve sonunda doğal oalrak inanması.Yani aslında iki aşamalı bir inanmadan bahsedilebilir ilk basamak patolojik durumda. Ayrıca inanmak için bilginin çok sık tekrarlanması da yeterli olur ki bu da aritmetik görüşünü destekleyen bir durum. Aritmetikten kastım tabiki beyinde bir hesap makinesinin olması değil, sürekli elektrik sinyallerinin (tekrarlanan bilginin) nörona bu bilgiyi işlemesi ve aslında zihninde bunu okuması. Bu son cümlem spesifik bir durum için, çok çeşitli varyasyonlar üretilebilir.

Ama benim argumanim haber sisteminin saglikli calistigi kisiler icin gecerli.Inancin bir karar oldugunu dusunuyorum.mesela sari bir seyin duvara tirmandigimi gormem ve evde sadece hayvan olarak kedi varsa, bu secime gore sari kedinin duvara tirmandigima karar verir ve inanirim..Ama mesela gorme bolgesinde bir tumorun olmasi durumunda, belli direk bir inegin uctugunu gorurum, ve \"bu imkansiz, yanlis goruyorum\" demem gerekirken -ki stres doneminde bunlari yadayan programci bir arkadasim vardi, eger rahatsizligim birden cok duyuma yayilirsa, dogrulama imkanim olmaz.Sizofreninin sanirim kesin nedeni bilinmiyor,ama mitlaka beyindeki bir kimyasalin anormal salinimina dayaniyordur.

Yanlış hatırlamıyorsam , fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme ile ( FMR) insan beyninde \'\' God Point \'\' ( Tanrı noktası ) olduğu biliniyor . Ve bu noktalar beynin her yerine dağılmış bir yapıda . Din ve tanrılar ile harmanlanmamış olan saf \'\' inancın\'\' mekanizmasını anlamak demek ; bilinç-dışımıza erişebilmek demek . Yani psikanaliz bu noktada bir rehber olabilir fakat inancın mekanizması yunan filozoflarından tut doğu felsefecilerine kadar tartışılan bir kavram . İnsanın davranışları , kararları , duyguları , gerçekliği , sahteliği tamamen beyinde ve BOS \' daki kimyasal dengenin hangi yönde bozulduğuna bağlıdır . Tabi bilinç-altlarımızın etileşimde bulunmadığını varsayar isek . Şizofrenide durum tabi nörotransmitterlerdeki bir dengesizlik . Dopaminin fazla salgılanması ve buna ek olarak dopamin reseptörlerindeki işlevsizlikler. İnanmanın matematiksel temelli olduğuna dair kanıtlarınızı paylaşırsanız sevinirim .

Galiba kendim gibi beyin aşığı birini buldum öncelikle bundan dolayı çok memnunum.Şizofreninin subkortikal alanda dopamin aktivete artışı ve frontal alanda dopamin aktivite azalışıyla ilgili olduğunu biliyorum. Ama bu cümleyi piyasadaki tüm tıbbi psikiyatri kitaplarında görmeme rağmen bunu sanki şizofreninin sebeplerinden biri gibi lanse edilmesi bende soru işaretleri uyandırdı. Nasıl bu kadar emin oluyorlar? Ya sonucuysa, ya farklı mekanizmaların kesişen kollarındaki problemin diğer mekanizmayı da bozması sonucu ortaya çıkan bir yan etkiyse vb. Sonra şizofrenlerin tipik özellikleri hakkında bilgi toplarken önce inanıp sonra kanıt topladıklarına değinen bir doktorun kitabını okumuştum. Bu beni inanmak nedir sorusuna o zamanlar itmişti.Kafam bu konuda bir puzzle ve üzerindeki alakasız üç dört parça gibi. Bilgi eksiğim çok. Ama günlük hayattan, okuduğum kitaplardan ve tıp eğitimim süresince öğrendiğim bilgilerden yola çıkarak çıplak bir teori oluşturdum. Matematiksel temelinden kastım yukarda da belirttiğim gibi aritmetik üzerinden işleyen bir sistem. Ama aritmetiği incelenen beyin yapmaz, inceleyen beyin yapar. Şöyle ki, atıyorum biri bana gelip dese ki çayıma un kattım, inanmam çünkü çaya şeker katıldığının görsel, işitsel, tatsal verileri benim nöronlarımı sıklıkla defalarca uyardı. Üstelik iş bunla kalsa yine iyi, bu tarz verileri her yerden alabilirsin. Mesela bir kitap okurken şöyle bir cümle geçse \"ve John sütlü çayında şeker tadından hoşlanmazdı\"bu bile çaya şeker katılır bilgisinin nöronlarına gitmesidir. Burada devreye bilinçaltı giriyor. Bu bilgi deposu yerin inanç üzerinde mutlak bir etkisinin olduğuna adım gibi eminim. İşte burda açıklamaya çalıştığım çıplak teorinin muallak görünümü bilinçaltının muallak olmasından kaynaklı. Çünkü orası devasa bir harddisk ve çoğu inançlarımız oradaki nöronlarda yatıyor.Aritmetikten kastım, benim senin beynindeki nöronları birbir inceleyecek teknolojim olsaydı inan bana özgür sandığın iradenin aslında derinde yatan ve senin kontrolünde olmayan bir yapıya çoğunlukla tutsak olduğunu göstererek seni depresyona sokardım :) matematiksel kelimesi orada bir sembol olarak kullanıldı, benden inancın diferansiyel denklemlerini beklemiyorsun umarım :)) sonuç olarak fazla sinyal demek nörona yeni bilginin daha iyi işlenmesi demek, ve ne işlenirse zihne de onun tasnifinden yolaklar sayesinde benzeri bilgiler gidecek, bunu da zihin okuyacak. Yani inanmak, beynimizde yatan gerçeklerin (gerçek olmasına gerek yok, bir yalanı sık tekrar ederseniz de olur) dışarıdan aldığımız veriye tepkisiz kalması olabilir çünkü bizim gerçeklerimizle uyuşur. İnanmamak ise kendi gerçeklerimizin dışarıdan gelen veriye hata vermesidir. Yani nöronumuza hangi bilgi bonkör davrandıysa o gerçeğimizdir. Nöron şerefsiz midir? :)

Galiba kendim gibi beyin aşığı birini buldum öncelikle bundan dolayı çok memnunum.Şizofreninin subkortikal alanda dopamin aktivete artışı ve frontal alanda dopamin aktivite azalışıyla ilgili olduğunu biliyorum. Ama bu cümleyi piyasadaki tüm tıbbi psikiyatri kitaplarında görmeme rağmen bunu sanki şizofreninin sebeplerinden biri gibi lanse edilmesi bende soru işaretleri uyandırdı. Nasıl bu kadar emin oluyorlar? Ya sonucuysa, ya farklı mekanizmaların kesişen kollarındaki problemin diğer mekanizmayı da bozması sonucu ortaya çıkan bir yan etkiyse vb. Sonra şizofrenlerin tipik özellikleri hakkında bilgi toplarken önce inanıp sonra kanıt topladıklarına değinen bir doktorun kitabını okumuştum. Bu beni inanmak nedir sorusuna o zamanlar itmişti.Kafam bu konuda bir puzzle ve üzerindeki alakasız üç dört parça gibi. Bilgi eksiğim çok. Ama günlük hayattan, okuduğum kitaplardan ve tıp eğitimim süresince öğrendiğim bilgilerden yola çıkarak çıplak bir teori oluşturdum. Matematiksel temelinden kastım yukarda da belirttiğim gibi aritmetik üzerinden işleyen bir sistem. Ama aritmetiği incelenen beyin yapmaz, inceleyen beyin yapar. Şöyle ki, atıyorum biri bana gelip dese ki çayıma un kattım, inanmam çünkü çaya şeker katıldığının görsel, işitsel, tatsal verileri benim nöronlarımı sıklıkla defalarca uyardı. Üstelik iş bunla kalsa yine iyi, bu tarz verileri her yerden alabilirsin. Mesela bir kitap okurken şöyle bir cümle geçse \"ve John sütlü çayında şeker tadından hoşlanmazdı\"bu bile çaya şeker katılır bilgisinin nöronlarına gitmesidir. Burada devreye bilinçaltı giriyor. Bu bilgi deposu yerin inanç üzerinde mutlak bir etkisinin olduğuna adım gibi eminim. İşte burda açıklamaya çalıştığım çıplak teorinin muallak görünümü bilinçaltının muallak olmasından kaynaklı. Çünkü orası devasa bir harddisk ve çoğu inançlarımız oradaki nöronlarda yatıyor.Aritmetikten kastım, benim senin beynindeki nöronları birbir inceleyecek teknolojim olsaydı inan bana özgür sandığın iradenin aslında derinde yatan ve senin kontrolünde olmayan bir yapıya çoğunlukla tutsak olduğunu göstererek seni depresyona sokardım :) matematiksel kelimesi orada bir sembol olarak kullanıldı, benden inancın diferansiyel denklemlerini beklemiyorsun umarım :)) yani inanmak beynimizdeki gerçeklerin (gerçek olmasına gerek yok, bir yalanı sık tekrar edin bir zaman sonra o kişide gerçeğe dönüşecektir) dışarıdan aldığımız bilgilere pozitif tepkisizliğidir. İnanmamak ise tam tersi şekilde dış bilgilere hata verir, negatif tepkidir. Nörona aynı bilginin fazla sinyal vermesi orada epigenetik etkilerle bilgiyi kalıcı hale getirecektir,ve yeni sinapslar bu bilginin ilgili olabileceklerine yönelip zihne o tasnif grubuyla ulaşacaktır. Bunların kümülatif sinyali bilinmeyen bir şekilde zihin tarafından okunacaktır ve inanmak dediğimiz şey aslında tam olarak bu olabilir. Kısacası nörona bonkör davranan bilgi gerçeğimizdir. Peki nöron şerefsiz midir? :))

Galiba kendim gibi beyin aşığı birini buldum öncelikle bundan dolayı çok memnunum.Şizofreninin subkortikal alanda dopamin aktivete artışı ve frontal alanda dopamin aktivite azalışıyla ilgili olduğunu biliyorum. Ama bu cümleyi piyasadaki tüm tıbbi psikiyatri kitaplarında görmeme rağmen bunu sanki şizofreninin sebeplerinden biri gibi lanse edilmesi bende soru işaretleri uyandırdı. Nasıl bu kadar emin oluyorlar? Ya sonucuysa, ya farklı mekanizmaların kesişen kollarındaki problemin diğer mekanizmayı da bozması sonucu ortaya çıkan bir yan etkiyse vb. Sonra şizofrenlerin tipik özellikleri hakkında bilgi toplarken önce inanıp sonra kanıt topladıklarına değinen bir doktorun kitabını okumuştum. Bu beni inanmak nedir sorusuna o zamanlar itmişti.Kafam bu konuda bir puzzle ve üzerindeki alakasız üç dört parça gibi. Bilgi eksiğim çok. Ama günlük hayattan, okuduğum kitaplardan ve tıp eğitimim süresince öğrendiğim bilgilerden yola çıkarak çıplak bir teori oluşturdum. Matematiksel temelinden kastım yukarda da belirttiğim gibi aritmetik üzerinden işleyen bir sistem. Ama aritmetiği incelenen beyin yapmaz, inceleyen beyin yapar. Şöyle ki, atıyorum biri bana gelip dese ki çayıma un kattım, inanmam çünkü çaya şeker katıldığının görsel, işitsel, tatsal verileri benim nöronlarımı sıklıkla defalarca uyardı. Üstelik iş bunla kalsa yine iyi, bu tarz verileri her yerden alabilirsin. Mesela bir kitap okurken şöyle bir cümle geçse \"ve John sütlü çayında şeker tadından hoşlanmazdı\"bu bile çaya şeker katılır bilgisinin nöronlarına gitmesidir. Burada devreye bilinçaltı giriyor. Bu bilgi deposu yerin inanç üzerinde mutlak bir etkisinin olduğuna adım gibi eminim. İşte burda açıklamaya çalıştığım çıplak teorinin muallak görünümü bilinçaltının muallak olmasından kaynaklı. Çünkü orası devasa bir harddisk ve çoğu inançlarımız oradaki nöronlarda yatıyor.Aritmetikten kastım, benim senin beynindeki nöronları birbir inceleyecek teknolojim olsaydı inan bana özgür sandığın iradenin aslında derinde yatan ve senin kontrolünde olmayan bir yapıya çoğunlukla tutsak olduğunu göstererek seni depresyona sokardım :) matematiksel kelimesi orada bir sembol olarak kullanıldı, benden inancın diferansiyel denklemlerini beklemiyorsun umarım :)) yani inanmak beynimizdeki gerçeklerin (gerçek olmasına gerek yok, bir yalanı sık tekrar edin bir zaman sonra o kişide gerçeğe dönüşecektir) dışarıdan aldığımız bilgilere pozitif tepkisizliğidir. İnanmamak ise tam tersi şekilde dış bilgilere hata verir, negatif tepkidir. Nörona aynı bilginin fazla sinyal vermesi orada epigenetik etkilerle bilgiyi kalıcı hale getirecektir,ve yeni sinapslar bu bilginin ilgili olabileceklerine yönelip zihne o tasnif grubuyla ulaşacaktır. Bunların kümülatif sinyali bilinmeyen bir şekilde zihin tarafından okunacaktır ve inanmak dediğimiz şey aslında tam olarak bu olabilir. Kısacası nörona bonkör davranan bilgi gerçeğimizdir. Peki nöron şerefsiz midir? :))

Galiba kendim gibi beyin aşığı birini buldum öncelikle bundan dolayı çok memnunum.Şizofreninin subkortikal alanda dopamin aktivete artışı ve frontal alanda dopamin aktivite azalışıyla ilgili olduğunu biliyorum. Ama bu cümleyi piyasadaki tüm tıbbi psikiyatri kitaplarında görmeme rağmen bunu sanki şizofreninin sebeplerinden biri gibi lanse edilmesi bende soru işaretleri uyandırdı. Nasıl bu kadar emin oluyorlar? Ya sonucuysa, ya farklı mekanizmaların kesişen kollarındaki problemin diğer mekanizmayı da bozması sonucu ortaya çıkan bir yan etkiyse vb. Sonra şizofrenlerin tipik özellikleri hakkında bilgi toplarken önce inanıp sonra kanıt topladıklarına değinen bir doktorun kitabını okumuştum. Bu beni inanmak nedir sorusuna o zamanlar itmişti.Kafam bu konuda bir puzzle ve üzerindeki alakasız üç dört parça gibi. Bilgi eksiğim çok. Ama günlük hayattan, okuduğum kitaplardan ve tıp eğitimim süresince öğrendiğim bilgilerden yola çıkarak çıplak bir teori oluşturdum. Matematiksel temelinden kastım yukarda da belirttiğim gibi aritmetik üzerinden işleyen bir sistem. Ama aritmetiği incelenen beyin yapmaz, inceleyen beyin yapar. Şöyle ki, atıyorum biri bana gelip dese ki çayıma un kattım, inanmam çünkü çaya şeker katıldığının görsel, işitsel, tatsal verileri benim nöronlarımı sıklıkla defalarca uyardı. Üstelik iş bunla kalsa yine iyi, bu tarz verileri her yerden alabilirsin. Mesela bir kitap okurken şöyle bir cümle geçse \"ve John sütlü çayında şeker tadından hoşlanmazdı\"bu bile çaya şeker katılır bilgisinin nöronlarına gitmesidir. Burada devreye bilinçaltı giriyor. Bu bilgi deposu yerin inanç üzerinde mutlak bir etkisinin olduğuna adım gibi eminim. İşte burda açıklamaya çalıştığım çıplak teorinin muallak görünümü bilinçaltının muallak olmasından kaynaklı. Çünkü orası devasa bir harddisk ve çoğu inançlarımız oradaki nöronlarda yatıyor.Aritmetikten kastım, benim senin beynindeki nöronları birbir inceleyecek teknolojim olsaydı inan bana özgür sandığın iradenin aslında derinde yatan ve senin kontrolünde olmayan bir yapıya çoğunlukla tutsak olduğunu göstererek seni depresyona sokardım :) matematiksel kelimesi orada bir sembol olarak kullanıldı, benden inancın diferansiyel denklemlerini beklemiyorsun umarım :)) yani inanmak beynimizdeki gerçeklerin (gerçek olmasına gerek yok, bir yalanı sık tekrar edin bir zaman sonra o kişide gerçeğe dönüşecektir) dışarıdan aldığımız bilgilere pozitif tepkisizliğidir. İnanmamak ise tam tersi şekilde dış bilgilere hata verir, negatif tepkidir. Nörona aynı bilginin fazla sinyal vermesi orada epigenetik etkilerle bilgiyi kalıcı hale getirecektir,ve yeni sinapslar bu bilginin ilgili olabileceklerine yönelip zihne o tasnif grubuyla ulaşacaktır. Bunların kümülatif sinyali bilinmeyen bir şekilde zihin tarafından okunacaktır ve inanmak dediğimiz şey aslında tam olarak bu olabilir. Kısacası nörona bonkör davranan bilgi gerçeğimizdir. Peki nöron şerefsiz midir? :))

Galiba kendim gibi beyin aşığı birini buldum öncelikle bundan dolayı çok memnunum.Şizofreninin subkortikal alanda dopamin aktivete artışı ve frontal alanda dopamin aktivite azalışıyla ilgili olduğunu biliyorum. Ama bu cümleyi piyasadaki tüm tıbbi psikiyatri kitaplarında görmeme rağmen bunu sanki şizofreninin sebeplerinden biri gibi lanse edilmesi bende soru işaretleri uyandırdı. Nasıl bu kadar emin oluyorlar? Ya sonucuysa, ya farklı mekanizmaların kesişen kollarındaki problemin diğer mekanizmayı da bozması sonucu ortaya çıkan bir yan etkiyse vb. Sonra şizofrenlerin tipik özellikleri hakkında bilgi toplarken önce inanıp sonra kanıt topladıklarına değinen bir doktorun kitabını okumuştum. Bu beni inanmak nedir sorusuna o zamanlar itmişti.Kafam bu konuda bir puzzle ve üzerindeki alakasız üç dört parça gibi. Bilgi eksiğim çok. Ama günlük hayattan, okuduğum kitaplardan ve tıp eğitimim süresince öğrendiğim bilgilerden yola çıkarak çıplak bir teori oluşturdum. Matematiksel temelinden kastım yukarda da belirttiğim gibi aritmetik üzerinden işleyen bir sistem. Ama aritmetiği incelenen beyin yapmaz, inceleyen beyin yapar. Şöyle ki, atıyorum biri bana gelip dese ki çayıma un kattım, inanmam çünkü çaya şeker katıldığının görsel, işitsel, tatsal verileri benim nöronlarımı sıklıkla defalarca uyardı. Üstelik iş bunla kalsa yine iyi, bu tarz verileri her yerden alabilirsin. Mesela bir kitap okurken şöyle bir cümle geçse \"ve John sütlü çayında şeker tadından hoşlanmazdı\"bu bile çaya şeker katılır bilgisinin nöronlarına gitmesidir. Burada devreye bilinçaltı giriyor. Bu bilgi deposu yerin inanç üzerinde mutlak bir etkisinin olduğuna adım gibi eminim. İşte burda açıklamaya çalıştığım çıplak teorinin muallak görünümü bilinçaltının muallak olmasından kaynaklı. Çünkü orası devasa bir harddisk ve çoğu inançlarımız oradaki nöronlarda yatıyor.Aritmetikten kastım, benim senin beynindeki nöronları birbir inceleyecek teknolojim olsaydı inan bana özgür sandığın iradenin aslında derinde yatan ve senin kontrolünde olmayan bir yapıya çoğunlukla tutsak olduğunu göstererek seni depresyona sokardım :) matematiksel kelimesi orada bir sembol olarak kullanıldı, benden inancın diferansiyel denklemlerini beklemiyorsun umarım :)) yani inanmak beynimizdeki gerçeklerin (gerçek olmasına gerek yok, bir yalanı sık tekrar edin bir zaman sonra o kişide gerçeğe dönüşecektir) dışarıdan aldığımız bilgilere pozitif tepkisizliğidir. İnanmamak ise tam tersi şekilde dış bilgilere hata verir, negatif tepkidir. Nörona aynı bilginin fazla sinyal vermesi orada epigenetik etkilerle bilgiyi kalıcı hale getirecektir,ve yeni sinapslar bu bilginin ilgili olabileceklerine yönelip zihne o tasnif grubuyla ulaşacaktır. Bunların kümülatif sinyali bilinmeyen bir şekilde zihin tarafından okunacaktır ve inanmak dediğimiz şey aslında tam olarak bu olabilir. Kısacası nörona bonkör davranan bilgi gerçeğimizdir. Peki nöron şerefsiz midir? :))

Galiba kendim gibi beyin aşığı birini buldum öncelikle bundan dolayı çok memnunum.Şizofreninin subkortikal alanda dopamin aktivete artışı ve frontal alanda dopamin aktivite azalışıyla ilgili olduğunu biliyorum. Ama bu cümleyi piyasadaki tüm tıbbi psikiyatri kitaplarında görmeme rağmen bunu sanki şizofreninin sebeplerinden biri gibi lanse edilmesi bende soru işaretleri uyandırdı. Nasıl bu kadar emin oluyorlar? Ya sonucuysa, ya farklı mekanizmaların kesişen kollarındaki problemin diğer mekanizmayı da bozması sonucu ortaya çıkan bir yan etkiyse vb. Sonra şizofrenlerin tipik özellikleri hakkında bilgi toplarken önce inanıp sonra kanıt topladıklarına değinen bir doktorun kitabını okumuştum. Bu beni inanmak nedir sorusuna o zamanlar itmişti.Kafam bu konuda bir puzzle ve üzerindeki alakasız üç dört parça gibi. Bilgi eksiğim çok. Ama günlük hayattan, okuduğum kitaplardan ve tıp eğitimim süresince öğrendiğim bilgilerden yola çıkarak çıplak bir teori oluşturdum. Matematiksel temelinden kastım yukarda da belirttiğim gibi aritmetik üzerinden işleyen bir sistem. Ama aritmetiği incelenen beyin yapmaz, inceleyen beyin yapar. Şöyle ki, atıyorum biri bana gelip dese ki çayıma un kattım, inanmam çünkü çaya şeker katıldığının görsel, işitsel, tatsal verileri benim nöronlarımı sıklıkla defalarca uyardı. Üstelik iş bunla kalsa yine iyi, bu tarz verileri her yerden alabilirsin. Mesela bir kitap okurken şöyle bir cümle geçse \"ve John sütlü çayında şeker tadından hoşlanmazdı\"bu bile çaya şeker katılır bilgisinin nöronlarına gitmesidir. Burada devreye bilinçaltı giriyor. Bu bilgi deposu yerin inanç üzerinde mutlak bir etkisinin olduğuna adım gibi eminim. İşte burda açıklamaya çalıştığım çıplak teorinin muallak görünümü bilinçaltının muallak olmasından kaynaklı. Çünkü orası devasa bir harddisk ve çoğu inançlarımız oradaki nöronlarda yatıyor.Aritmetikten kastım, benim senin beynindeki nöronları birbir inceleyecek teknolojim olsaydı inan bana özgür sandığın iradenin aslında derinde yatan ve senin kontrolünde olmayan bir yapıya çoğunlukla tutsak olduğunu göstererek seni depresyona sokardım :) matematiksel kelimesi orada bir sembol olarak kullanıldı, benden inancın diferansiyel denklemlerini beklemiyorsun umarım :)) yani inanmak beynimizdeki gerçeklerin (gerçek olmasına gerek yok, bir yalanı sık tekrar edin bir zaman sonra o kişide gerçeğe dönüşecektir) dışarıdan aldığımız bilgilere pozitif tepkisizliğidir. İnanmamak ise tam tersi şekilde dış bilgilere hata verir, negatif tepkidir. Nörona aynı bilginin fazla sinyal vermesi orada epigenetik etkilerle bilgiyi kalıcı hale getirecektir,ve yeni sinapslar bu bilginin ilgili olabileceklerine yönelip zihne o tasnif grubuyla ulaşacaktır. Bunların kümülatif sinyali bilinmeyen bir şekilde zihin tarafından okunacaktır ve inanmak dediğimiz şey aslında tam olarak bu olabilir. Kısacası nörona bonkör davranan bilgi gerçeğimizdir. Peki nöron şerefsiz midir? :))

Galiba kendim gibi beyin aşığı birini buldum öncelikle bundan dolayı çok memnunum.Şizofreninin subkortikal alanda dopamin aktivete artışı ve frontal alanda dopamin aktivite azalışıyla ilgili olduğunu biliyorum. Ama bu cümleyi piyasadaki tüm tıbbi psikiyatri kitaplarında görmeme rağmen bunu sanki şizofreninin sebeplerinden biri gibi lanse edilmesi bende soru işaretleri uyandırdı. Nasıl bu kadar emin oluyorlar? Ya sonucuysa, ya farklı mekanizmaların kesişen kollarındaki problemin diğer mekanizmayı da bozması sonucu ortaya çıkan bir yan etkiyse vb. Sonra şizofrenlerin tipik özellikleri hakkında bilgi toplarken önce inanıp sonra kanıt topladıklarına değinen bir doktorun kitabını okumuştum. Bu beni inanmak nedir sorusuna o zamanlar itmişti.Kafam bu konuda bir puzzle ve üzerindeki alakasız üç dört parça gibi. Bilgi eksiğim çok. Ama günlük hayattan, okuduğum kitaplardan ve tıp eğitimim süresince öğrendiğim bilgilerden yola çıkarak çıplak bir teori oluşturdum. Matematiksel temelinden kastım yukarda da belirttiğim gibi aritmetik üzerinden işleyen bir sistem. Ama aritmetiği incelenen beyin yapmaz, inceleyen beyin yapar. Şöyle ki, atıyorum biri bana gelip dese ki çayıma un kattım, inanmam çünkü çaya şeker katıldığının görsel, işitsel, tatsal verileri benim nöronlarımı sıklıkla defalarca uyardı. Üstelik iş bunla kalsa yine iyi, bu tarz verileri her yerden alabilirsin. Mesela bir kitap okurken şöyle bir cümle geçse \"ve John sütlü çayında şeker tadından hoşlanmazdı\"bu bile çaya şeker katılır bilgisinin nöronlarına gitmesidir. Burada devreye bilinçaltı giriyor. Bu bilgi deposu yerin inanç üzerinde mutlak bir etkisinin olduğuna adım gibi eminim. İşte burda açıklamaya çalıştığım çıplak teorinin muallak görünümü bilinçaltının muallak olmasından kaynaklı. Çünkü orası devasa bir harddisk ve çoğu inançlarımız oradaki nöronlarda yatıyor.Aritmetikten kastım, benim senin beynindeki nöronları birbir inceleyecek teknolojim olsaydı inan bana özgür sandığın iradenin aslında derinde yatan ve senin kontrolünde olmayan bir yapıya çoğunlukla tutsak olduğunu göstererek seni depresyona sokardım :) matematiksel kelimesi orada bir sembol olarak kullanıldı, benden inancın diferansiyel denklemlerini beklemiyorsun umarım :)) yani inanmak beynimizdeki gerçeklerin (gerçek olmasına gerek yok, bir yalanı sık tekrar edin bir zaman sonra o kişide gerçeğe dönüşecektir) dışarıdan aldığımız bilgilere pozitif tepkisizliğidir. İnanmamak ise tam tersi şekilde dış bilgilere hata verir, negatif tepkidir. Nörona aynı bilginin fazla sinyal vermesi orada epigenetik etkilerle bilgiyi kalıcı hale getirecektir,ve yeni sinapslar bu bilginin ilgili olabileceklerine yönelip zihne o tasnif grubuyla ulaşacaktır. Bunların kümülatif sinyali bilinmeyen bir şekilde zihin tarafından okunacaktır ve inanmak dediğimiz şey aslında tam olarak bu olabilir. Kısacası nörona bonkör davranan bilgi gerçeğimizdir. Peki nöron şerefsiz midir? :))

Galiba kendim gibi beyin aşığı birini buldum öncelikle bundan dolayı çok memnunum.Şizofreninin subkortikal alanda dopamin aktivete artışı ve frontal alanda dopamin aktivite azalışıyla ilgili olduğunu biliyorum. Ama bu cümleyi piyasadaki tüm tıbbi psikiyatri kitaplarında görmeme rağmen bunu sanki şizofreninin sebeplerinden biri gibi lanse edilmesi bende soru işaretleri uyandırdı. Nasıl bu kadar emin oluyorlar? Ya sonucuysa, ya farklı mekanizmaların kesişen kollarındaki problemin diğer mekanizmayı da bozması sonucu ortaya çıkan bir yan etkiyse vb. Sonra şizofrenlerin tipik özellikleri hakkında bilgi toplarken önce inanıp sonra kanıt topladıklarına değinen bir doktorun kitabını okumuştum. Bu beni inanmak nedir sorusuna o zamanlar itmişti.Kafam bu konuda bir puzzle ve üzerindeki alakasız üç dört parça gibi. Bilgi eksiğim çok. Ama günlük hayattan, okuduğum kitaplardan ve tıp eğitimim süresince öğrendiğim bilgilerden yola çıkarak çıplak bir teori oluşturdum. Matematiksel temelinden kastım yukarda da belirttiğim gibi aritmetik üzerinden işleyen bir sistem. Ama aritmetiği incelenen beyin yapmaz, inceleyen beyin yapar. Şöyle ki, atıyorum biri bana gelip dese ki çayıma un kattım, inanmam çünkü çaya şeker katıldığının görsel, işitsel, tatsal verileri benim nöronlarımı sıklıkla defalarca uyardı. Üstelik iş bunla kalsa yine iyi, bu tarz verileri her yerden alabilirsin. Mesela bir kitap okurken şöyle bir cümle geçse \"ve John sütlü çayında şeker tadından hoşlanmazdı\"bu bile çaya şeker katılır bilgisinin nöronlarına gitmesidir. Burada devreye bilinçaltı giriyor. Bu bilgi deposu yerin inanç üzerinde mutlak bir etkisinin olduğuna adım gibi eminim. İşte burda açıklamaya çalıştığım çıplak teorinin muallak görünümü bilinçaltının muallak olmasından kaynaklı. Çünkü orası devasa bir harddisk ve çoğu inançlarımız oradaki nöronlarda yatıyor.Aritmetikten kastım, benim senin beynindeki nöronları birbir inceleyecek teknolojim olsaydı inan bana özgür sandığın iradenin aslında derinde yatan ve senin kontrolünde olmayan bir yapıya çoğunlukla tutsak olduğunu göstererek seni depresyona sokardım :) matematiksel kelimesi orada bir sembol olarak kullanıldı, benden inancın diferansiyel denklemlerini beklemiyorsun umarım :)) yani inanmak beynimizdeki gerçeklerin (gerçek olmasına gerek yok, bir yalanı sık tekrar edin bir zaman sonra o kişide gerçeğe dönüşecektir) dışarıdan aldığımız bilgilere pozitif tepkisizliğidir. İnanmamak ise tam tersi şekilde dış bilgilere hata verir, negatif tepkidir. Nörona aynı bilginin fazla sinyal vermesi orada epigenetik etkilerle bilgiyi kalıcı hale getirecektir,ve yeni sinapslar bu bilginin ilgili olabileceklerine yönelip zihne o tasnif grubuyla ulaşacaktır. Bunların kümülatif sinyali bilinmeyen bir şekilde zihin tarafından okunacaktır ve inanmak dediğimiz şey aslında tam olarak bu olabilir. Kısacası nörona bonkör davranan bilgi gerçeğimizdir. Peki nöron şerefsiz midir? :))

Galiba kendim gibi beyin aşığı birini buldum öncelikle bundan dolayı çok memnunum.Şizofreninin subkortikal alanda dopamin aktivete artışı ve frontal alanda dopamin aktivite azalışıyla ilgili olduğunu biliyorum. Ama bu cümleyi piyasadaki tüm tıbbi psikiyatri kitaplarında görmeme rağmen bunu sanki şizofreninin sebeplerinden biri gibi lanse edilmesi bende soru işaretleri uyandırdı. Nasıl bu kadar emin oluyorlar? Ya sonucuysa, ya farklı mekanizmaların kesişen kollarındaki problemin diğer mekanizmayı da bozması sonucu ortaya çıkan bir yan etkiyse vb. Sonra şizofrenlerin tipik özellikleri hakkında bilgi toplarken önce inanıp sonra kanıt topladıklarına değinen bir doktorun kitabını okumuştum. Bu beni inanmak nedir sorusuna o zamanlar itmişti.Kafam bu konuda bir puzzle ve üzerindeki alakasız üç dört parça gibi. Bilgi eksiğim çok. Ama günlük hayattan, okuduğum kitaplardan ve tıp eğitimim süresince öğrendiğim bilgilerden yola çıkarak çıplak bir teori oluşturdum. Matematiksel temelinden kastım yukarda da belirttiğim gibi aritmetik üzerinden işleyen bir sistem. Ama aritmetiği incelenen beyin yapmaz, inceleyen beyin yapar. Şöyle ki, atıyorum biri bana gelip dese ki çayıma un kattım, inanmam çünkü çaya şeker katıldığının görsel, işitsel, tatsal verileri benim nöronlarımı sıklıkla defalarca uyardı. Üstelik iş bunla kalsa yine iyi, bu tarz verileri her yerden alabilirsin. Mesela bir kitap okurken şöyle bir cümle geçse \"ve John sütlü çayında şeker tadından hoşlanmazdı\"bu bile çaya şeker katılır bilgisinin nöronlarına gitmesidir. Burada devreye bilinçaltı giriyor. Bu bilgi deposu yerin inanç üzerinde mutlak bir etkisinin olduğuna adım gibi eminim. İşte burda açıklamaya çalıştığım çıplak teorinin muallak görünümü bilinçaltının muallak olmasından kaynaklı. Çünkü orası devasa bir harddisk ve çoğu inançlarımız oradaki nöronlarda yatıyor.Aritmetikten kastım, benim senin beynindeki nöronları birbir inceleyecek teknolojim olsaydı inan bana özgür sandığın iradenin aslında derinde yatan ve senin kontrolünde olmayan bir yapıya çoğunlukla tutsak olduğunu göstererek seni depresyona sokardım :) matematiksel kelimesi orada bir sembol olarak kullanıldı, benden inancın diferansiyel denklemlerini beklemiyorsun umarım :)) yani inanmak beynimizdeki gerçeklerin (gerçek olmasına gerek yok, bir yalanı sık tekrar edin bir zaman sonra o kişide gerçeğe dönüşecektir) dışarıdan aldığımız bilgilere pozitif tepkisizliğidir. İnanmamak ise tam tersi şekilde dış bilgilere hata verir, negatif tepkidir. Nörona aynı bilginin fazla sinyal vermesi orada epigenetik etkilerle bilgiyi kalıcı hale getirecektir,ve yeni sinapslar bu bilginin ilgili olabileceklerine yönelip zihne o tasnif grubuyla ulaşacaktır. Bunların kümülatif sinyali bilinmeyen bir şekilde zihin tarafından okunacaktır ve inanmak dediğimiz şey aslında tam olarak bu olabilir. Kısacası nörona bonkör davranan bilgi gerçeğimizdir. Peki nöron şerefsiz midir? :))