Bilim İnsanları En Yakın Ötegezegenin Nasıl Ziyaret Edilebileceği Üzerinde Düşünüyor

Şimdiye kadar gökbilimcilerinin güneşe en yakın yıldızın yörüngesinde yeni bir ötegezegen keşfettiklerini duymuşsunuzdur. Bu yıldız, Proxima Centauri, 4.2 ışık yılı uzaklıktadır. Yani 25 milyon mil kadar.

Yeni gezegenin adı Proxima b. Bazı insanlar oraya gitmenin mümkün olup olmadığını merak ediyor.  Ve bu bir bakıma mümkün olsa da harcanacak uzun bir zaman söz konusu. Işık hızında dahi gidilse dünyadan yeni gezegene varmak dört yıldan uzun bir zaman alacaktır (ve hiçbir uzay gemisi ışık hızına yaklaşamaz). New Horizons, Pluton üzerinden saniyede 16 kilometre hız ile geçen bir uzay aracı olarak insaoğlunun uzaya fırlattığı en hızlı araçtır. Bu hız Pluton'a 9 yılda varmak için bile yeterince iyiydi. Fakat aynı hızla Proxima b'ye ancak 80.000 yılda varılabilir.

Bilim kurgu hikayelerinde, Warp Drive (Işık hızında uzay motoru) veya başka bir icat uzay gemisinin ışık hızından daha hızlı gitmesini sağlar. Bu şekilde siz de Proxima b'ye kolayca varabilirdiniz. Fakat gerçek hayatta, hiçbir şey ışık hızından daha hızlı gidemez ve hatta en iyi roketler bu hıza yaklaşamaz bile.

Bilim insanlarının bugün elimizde mevcut olanlardan daha iyi gemiler inşa etmeye yönelik fikirleri var. Roketler, yakıt egzozlarını aracın arkasından uzaklaştırarak çalışır. Bu durum roketi öne doğru ittirir çünkü her hareket için eşit ve zıt yönde bir tepki vardır. (Bu Newton'un üçüncü hareket kanunudur.) İleriye doğru daha hızlı gitmek için, daha fazla yakıtı arkadan uzaklaştırmak gerekir. Bunu yapmak için elektrikle şarj edilmiş atomları plazma motoru oluşturmak için kullanmak üzerine bir plan var. Bu durumda egzoz hızı saniyede 50 kilometre hıza çıkabilir. Bu durum, roketin New Horizons sondasından birkaç kat daha hızlı gitmesini sağlayacaktır.

Bir diğer yeni fikir ise radyoaktif madde kullanmak üzerine. Kararsız atomlar radyoaktivitenin alfa partikülleri olarak bilinen özel bir formunu üretir. Bir atom çekirdeği alfa parçacıklarını açığa çıkardığında bu parçacıklar plazma motorundan 300 kat daha hızlı hareket edebilirler.

Fakat alfa partikülleri ile bir uzay gemisine güç kazandırmak için, radyoaktif kaynağı tedariğine ihtiyacınız olacaktır. Bu durumda Uranyum işe yarayabilir. Uranyum, İzotoplar olarak adlandırılan farklı formlardan oluşmaktadır. Bu izotoplardan bazıları diğerlerinden daha iyi olabilir. İçlerinden en iyisi diyebileceğimiz uranyum-232 doğada mevcut değildir. Diğer elementlerden üretilebilmesi ancak doğru nükleer reaksiyonların yürütülmesiyle mümkün olabilir.

Alfa parçacıkları genellikle tüm yönlere uçarlar. Bu yüzden bir gemiye güç kazandırmak için, partiküllerin ilerleyişini tek yönde olacak şekilde durduracak materyallere ihtiyacınız olacak. Diğer yöne uçmaları için (Egzoz) gemiyi ileriye sürmek gerekecektir (yine zıt fakat eşit bir tepki ile).

Alfa parçacıkları çok küçük olduğundan dolayı, bir alfa güçlendiricili gemi hareketine yavaş başlayacaktır. (Aslında sıradan bir roket tarafından desteklenerek uzaya doğru fırlatılabilir.) Alfa gemisi yavaş yavaş hız kazanacaktır (fakat uzayda onu hiçbir şey yavaşlatamaz). Sonunda saniyede 200 den 300 kilometreye kadar ulaşabilir.

Bu plan hakkındaki bilimsel raporda Çin'deki araştırmacılar bir alfa güçlendiricili geminin Proxima Centauri'ye 4.000 ile 9.000 yıl arasında ulaşabileceğini söylüyor. Net süre, ne kadar yakıtın taşınacağına nispeten gemideki ağırlığa bağlı olacaktır. Bu diğer tahrik sistemlerinden çok daha hızlıdır. Bu şekilde gemi kalkarken içinde olan hiç kimse gemi vardığında hayatta olmayacaktır.

Proxima Centauri'ye ufak bir uzay aracını çok daha hızlı bir şekilde göndermek daha mantıklı olabilir. Ve hatta uzay aracı yolcular için küçük olsa da yeni dünyanın fotoğraflarını çekmek için gerekli kameraların sığacağı kadar büyük olabilir.

Yuri Milner isimli zengin bir Rus ve ünlü fizikçi Stephen Hawking çok ufak “nanocraft”'ın (Nano uzay aracı) Alpha Centauri sistemine gönderilmesinin mümkün olup olmadığını araştırma projesini duyurdu. (Proxima Centauri bu sistemdeki üç yıldızdan birisidir.)

Planları, yaklaşık bir kuruş ağırlığında bir disk (wafer) üzerine minik kamera ve lazerleri yerleştirmek yönünde. Disk, lazer ışığına duyarlı olacak şekilde oldukça ince bir malzemeden imal edilmeli. Bu onu yelken misali hareket ettirecektir. Güçlü bir lazer ışınından gelen basınç, yelken-diski ileri doğru ittirebilir. Bilim insan, bu şekilde bir disk filosunu, Proxima Centauri'ye doğru ışık hızının beşte bir hızında götürmenin mümkün olabileceğini düşündükleri plan üzerinde çalışıyorlar. Bu durumda, disk- uzay aracı Proxima b'ye 20 yıl içinde veya biraz daha fazla bir zamanda ulaşacaktır. Sonrasında insanlar gezegenden dünyaya veri gönderebilmek için lazerlerini kullanabilecekler.

Hiçkimse kesin olarak bu planın çalışıp çalışmayacağını bilmiyor. Eğer başarılı olursa, bu hızda ve tabi ki yeteri kadar insan alabilecek büyüklükte bir gemi inşa etmek çok ama çok zor. Açıkçası bu iyi bir fikir de olmayabilir. Işık hızının beşte biri hızında uçan gerçek bir gemi (Uzay mekiğinin boyutunu göz önüne alalım) oldukça tehlikeli olurdu. Bu boyutta birşey dünyaya çarpsa atom bombasının milyonlarcası kadar bir enerji açığa çıkar. Ve ayrıca Proxima Centauri'de yaşayan akıllı yaşam formları, yolları üzerinde bir gemi gördüklerinde bu durumdan hiç hoşlanmayacaklardır.

Kaynak
https://www.sciencenewsforstudents.org/blog/outside-comment/scientists-consider-how-visit-closest-exoplanet