1980'lere kadar patlayan küçük galaksiler olarak düşünülüyordu, 80'lerden sonra yapılan keşiflerle kuasarların büyük galaksiler merkezlerindeki sıkışma nedeniyle oluştuğu öğrenildi ve kuasarın göründüğü bölgenin içerisinde genelde birden fazla kara delik olduğu düşünülüyor, kara deliğin etrafındaki büyüme halkası tarafından beslendigi tahmin ediliyor. Gökyüzündeki en parlak kuasar, virgo takım yıldızındaki C273 adlı kuasardır. bu kuasarın güneşten dört trilyon kat daha parlaktır. bilinen ikiyüzbinden fazla kuasar mevcut. //////////////// 1040 wattlık bir aydınlatma (tipik bir kuasarın aydınlığı) yaratabilmek için bir dev kara deliğin her sene 10 yıldıza eşdeğer madde tüketmesi gerekmektedir. Bilinen en parlak kuasarlar her yıl 1000 güneş kütlesine eşit madde yutar. Bunların en büyüğünün dakikada 600 Dünya’ya eş değer madde yuttuğu tahmin edilmektedir. Kuasarlar, etraflarına göre “açılabilir” ve “kapanabilir”. Kuasarlar 10 milyar yıl boyunca aynı hızda beslenemeyeceği için bir kuasar etrafındaki gazı ve tozu biriktirmeyi bitirdikten sonra sıradan bir galaksiye dönüşür.
Kuasarlar aynı zamanda Büyük Patlama’daki yeniden iyonlaşmanın sonuyla alakalı ipuçları da sunar. Bilinen en eski kuasarlar (kırmızıya kayma ≥ 6) bir Gunn-Peterson trofu gösterirler ve önlerinde zamanında galaksiler arası ortamın nötr gaz olduğuna işaret eden absorpsiyon bölgeleri vardır. Bu durum, galaksiler arası ortamın yeniden iyonlaşmaya giderek plazmaya dönüştüğünü ve nötr gazın sadece küçük bulutlarda var olduğunu gösterir. Kuasarlar helyumdan daha ağır elementlerin kanıtlarını göstermektedir. Bu durum, galaksilerin devasa bir yıldız oluşturma evresinden geçerek Büyük Patlama ve gözlemlenen ilk kuasarlar arasında geçen zamanda popülasyon III yıldızlarını yarattığına işaret etmektedir. Her ne kadar doğrulanmamış olarak kalsa da, bu yıldızların ışığı 2005 yılında NASA’nın Spitzer Uzay Teleskopu ile gözlenmiş olabilir. /////////// alıntı wiki.