Soru değil, bilgi aktarımıdır...
1964 yılında, Irvin L. Shapiro tarafından gözlemevinden farkedilen olayda, Venüs veya Merkür yörüngesinde bir uyduya yollanan ve alınan bir mikrodalga sinyali için gerekli olan geçiş süresinin alınmasında bir zaman gecikmesi olduğu tespit edildi.
Gözlemevi, Zaman gecikmesi, güneşin göreli pozisyonundan belirgin şekilde etkilendiğini tespit etti.
Shapiro tarafından yürütülen kontrollü ölçümler, zaman etiketli mikrodalga sinyallerinin, güneş ışınlarına göre mikrodalga ışınının darbe parametresinin bir fonksiyonu olarak değişen ölçülebilir etkilere sahip olduğunu belirlemiştir.
Mikrodalga demetinin çarpma parametresinin minimum olduğu durumlarda, gecikmelerin 100'lü mikrosaniyelerde olduğu gözlendi. Tekrarlanan ölçümlerden sonra, değişen zaman gecikmeleri kaydedildi ve Shapiro gecikmesi olarak adlandırıldı.
Bu ölçümler güneş rüzgârının elektron yoğunluk profilinin güneşten gelen radyal mesafe r'in bir fonksiyonu olarak kesin bir şekilde belirlenmesine izin verdi.
Tüm Shapiro gecikme ölçümlerinin büyüklüğü, 500 MHz ila 8.8GHz (80 cm ila 3.5 cm dalga boylarında) ile mikrodalga frekansları kullanılarak yapıldı.
Shapiro gecikmesi, frekansa bağlı bir geçiş zamanı etkisinin (Genel Görelilikten bağımsız) çok iyi bir ölçümüdür.
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")