401030233320303499552305920382394832958239 bunun ne kadar büyük bir sayı olduğunu ve sonlu olduğunu görüyorsun ama algın,bilimin vede teknolojin bunu \'\' sonlu \'\' olarak ifade edecek kadar gelişmiş değil . O yüzden bizim algımıza göre sonsuz bir evren başka bir algıya göre sadece bir yanılgıdan ibarettir . Yada iç içe geçmiş fotoğraf karelerini düşün . En baştaki karede olana göre mi evren daha sonsuzdur yoksa en dışta ki kareye göre olana mı ? Yada bu kıyaslama bile \'\' yanılsamadan\'\' mı ibaret ? Bence evren sonlu bir şekilde sonsuz .

Termodinamik yasası bize evrenin sonsuz olmadığını bir gün yok olacağını söyler. Karınca insan olsaydı bizim dünyamıza da sonsuz derdi. Ben sonsuz olduğunu düşünmüyorum. İnancıma göre sonsuz olan tek şey tanrıdır. O da kendisini bulmamız adına bize sonsuz kavramını öğretmiştir. Evrende dünyada kısacası tanrı dışında sonsuz diyebileceğimiz hiçbir şey yoktur.

İçerisinde yer aldığımız evrenin her ne kadar bir sınırı olmasa da ve hatta sonsuz bir büyüklükte bile olsa, İnsanoğlunun Evren hakkında bilgi sahibi olabildiği sınırlı bir evren bölgesi mevcuttur. Bilim insanları, bu sınırın içerisinde kalan tüm alanı ve bu alanın içerisinde tüm cisimleri genel olarak “Gözlemlenebilir Evren” olarak tanımlamaktadır. Astronomlar, gün geçtikçe akıl almaz düzeyde gelişen devasa teleskop teknolojileri ile gittikçe daha uzun süreli pozlamalar ile gökyüzünü taramaktadırlar. Bu pozlamalar neticesinde de şu ana dek olmadığı kadar uzaktaki çok daha zayıf ve belirsiz cisimleri gözler önüne serebilmektedirler. Işık, evrende sonlu bir hızla seyahat ettiğinden dolayı (Saniyede 300.000 Km) bizler, teleskoplarımızda gördüğümüz bu en uzak cisimleri şu anda bulundukları halleri ile değil, ışıklarının onları terk ettiği zamandaki (yani milyarlarca yıl önceki) halleri ile görüyoruz. Şu ana kadar gözlemlenmiş olan en uzak cisimlerdeki yani “Ön Gökadalar”daki ışığın, bizlere ulaşabilmesi için 13 Milyar yıllık bir süre geçmiştir. Fakat insanoğlunun evrende geçmişe dönük yapmış olduğu bu taramanın da elbette bir sınırı mevcuttur. Evreni gözlemlemekte olduğu gibi, gezegenimiz Dünya üzerinde de görebileceğimiz uzaklığın belli bir sınırı vardır. Dünya’da ufuktan ötesini görmemiz mümkün değilken, evrende de kozmik ışık ufku bizim için sınırdır. Büyük Patlama’nın meydana geldiği andan 380.000 yıl kadar sonra olduğu tahmin edilen bir zamanda, parçacıklar bir araya gelmeye ve ilk atomları oluşturmaya başladı. Bu durum tamamen, evrenin bu zaman zarfında atomların oluşmasına zemin hazırlayacak düzeyde soğumuş olmasından ileri gelmektedir. Evrende ilk atomların oluşmasının ardından ışık fotonları da, evrende rahatça seyahat edebilir hale gelmiş oldular. İşte bu anlar, İnsanoğlunun Evren’de en geriye gidebilmeyi umacağı zamanın sınırını oluşturmaktadır. Bu sınıra da Astronomlar, “Kozmik Işık Ufku” adını vermektedirler. Gözlemlenebilir evreni ve dolayısı ile Kozmik Işık Ufkunu, merkezinde Dünya’nın yer aldığı dev bir balon şeklinde hayal edebiliriz. Bu balonun yarıçapı ışığın hızı ile sınırlıdır. Evrenin yaşı 13,7 milyar yıl kadar olduğuna göre, ışıkları bizlere bu sürenin altındaki bir zamanda ulaşabilen tüm cisimler ve gökadalar bu kürenin içerisinde yer alır. Burada şunu unutmamak gerekir: ışığın hızı sınırlı olmasına karşın, evren durmaksızın genişlediği için bugün gördüğümüz en uzak galaksiler evrenin yaşı olan 13.7 milyar değil, bizden 30-40 milyar ışık yılı uzakta olabilirler.

@Alliance33 , dostum son parağrafın ile ilgili çıkarımının ana dayanak noktasını tahmin edebiliyorum ama emin değilim . Acaba şu olabilir mi : Evren , ilk 3/1 lik kısımda ışık hızında kütle çekiminin az da olsa hükmettiği zamanda genişledi , diğer 3/2 lik kısmı ise karanlık enerji ve maddenin negatif enerjisi \'\' ışıktan hızlı \'\' bir şekilde genişledi . Bu bilgiler ışığında evrenin \'\' sabit bir hızla genişlediğini \'\' düşündüğüm onca zaman ne kadarda aptalmışım . Bilinen evren \'\' karanlık enerji v maddenin genişleme hızınıda \'\' işin içine kattığımızda düşündüğümüzden daha yaşlı . Vede bu yüzdende bilinen evrenin çapı 100 milyar ışık yılı oluyor . Bu yüzden ilkel kuasarlarında uzağına bakıp \'\' evrenden yaşlı yıldızlar görme yanılgısına \'\' düşüyormuşum . Ne aptalım ya , o son paragrafın neden oldu buna . (:

@ Mr. Nobody hesaplamalar buradaki link te @ Shibumi_tr de buna benzer birşeyler sormuştu :) http://www.fizikist.com/beyin-firtinasi/12709/

kozmik anafor sitesinde çok güzel bilgiler mevcut aslında ben bazen oradan da okuyup ya da alıntı yapıp cevap veriyorum :)

http://www.evrimagaci.org/fotograf/112/6681

Aklıma bu geldiğinde daha önce hiçbir yerde görmediğim için biraz çekingen kaldım zihnimi yiyordu bu , iyi oldu bunu görmem teşekkür ederim . @Alliance33 .

ne demek @ Mr. Nobody :)

Sonsuz büyüklük demek, içerisinde sonsuz sayıda yıldız barındırması anlamına gelir ve sonsuz bir zamandan bu yana süregelen yıldızların ışığı anlamına gelir. Bu da özellikle gecelerin karanlık olmaması demektir, gözümüzün görebildiği her bir noktada bir yıldız ışığını görmemiz demek. Eh, geceler karanlık :)

bu konuda mr . nobody\'e katılıyorum... sonsuzluk göreceli bir kavram :)

Evren durmadan inanılmaz hızla genişliyor. (Buyuk patlamadan beri) Yani evrenin sonu var ama bu son sabit değil ve bu sonu yakalamanız imkansız. Bu yüzden bence evrene sonsuzda denilemez sonluda denilemez. Bence buna \"aktif sonluluk\" gibi bir şey demek lazım :P

Mesele evrenin boyutu değil, ne kadar esneyebileceği... Dünya güneşin etrafında teorik olarak sonsuza kadar dönebilir, bir göktaşı engelle karşılaşmadığı müddetçe sonsuza kadar gidebilir, evren bir engelle karşılaşmadığı müddetçe sonsuza kadar esneyebilir, fakat gerçek boyutu, diğer her şey gibi sabittir, sonludur...