Bide kırmak yerine koparmayı düşünelim. Başımızdan geçen bir olayı anlatayım rizede çelik telleri tık tık diye dişlilerin atarak sardığımız ve çelik yada demir kalın kaldıraçlarla çelik teli bağladığımız yerden sararak 4 kişi sıkıyorduk . gevşek olunca 100 kilodan fazla çay olan sepeti orta kısımlarda sarktığı ve çok yaylanma yaptığından tehlikeli oluyor. olmadı biraz daha derken teldeki iki sarım patlama ve ışık parıldamasıyla kesildi. Mantar tabancasından daha güçlü ve çok tiz bir ses. şoyle düşündüm gerilim çelik telin elektronlarının bağlanma enerjisinden yüksek oldu ve elektronlar çekirdekle olan elektromanyetik alan oluşturan foton etkileşim alanından ayrıldı. ve elektronların çekirdekle oluşturduğu fotonlarbağlantısallığındaki fotonik elektromanyetik alandaki fotonlarda serbest kalıp atom veya mölekülden fırladı diye düşündüm ayrıca serbest kalan elektronlarda foton yayarak enerjilerini azalttılar. çünkü atomun çevresindeki enerji alanıda elektronları belirli bir enerji seviyesinde tutuyor ki bunun örneği çekirdeğe yakın elektronları koparmak zordur ve x ışını gibi yüksek frekanslı foton yayılımına sebep olunuyor.belki onları bağlayan fotonik elektromanyetik alandaki fotonların enerjiside yüksektir. elektronlar protonlarla tıpki manyetik alandaki benzeri olup elektron protonla foton çokluğunun etkileşiminde bir alan oluşturuyor ve orbital dediğimiz durum böyle oluşuyor görünmekte.

Taşın kırılması olayındada enerji titreşerek taşa tabiiki yayılıyor ama kuvvetin uygulandığı yer elektronları çekirdekle yapmış oldukları fotonik elektromanyetik bağlanmadan koparacak güçte oluyor. ve enerji elektronlarla protonlar arasında manyetik alan benzeri foton bulutunun serbest kalmasıylada arttığını düşünüyorum. bu durum tüm enerji alanı organize örgülenmelerindede benzer olduğunu düşünüyorum.

Taşın kırılması olayındada enerji titreşerek taşa tabiiki yayılıyor ama kuvvetin uygulandığı yer elektronları çekirdekle yapmış oldukları fotonik elektromanyetik bağlanmadan koparacak güçte oluyor. ve enerji elektronlarla protonlar arasında manyetik alan benzeri foton bulutundan oluşan elektromanyetik alanında serbest kalmasıylada foton yayılımı arttığını düşünüyorum. bu durum tüm enerji alanı organize örgülenmelerindede benzer olduğunu düşünüyorum.

Parçacık diye sınırlı bişey olmadığını her parçacık dediğimiz bir iç etkileşim ve dış etkileşimden oluşan alanlar olduğunu, ama bunları ölçemeyip dalga parça ikilemininde böyle bir durumdan yanlış yorumlandığını düşünüyorum arkadaşlar.

Kütle çekiminde henüz tespit edemediğimiz böyle bir alan olduğunu atmosferin dünyayı sarıp dünya şeklini alıp bükülmesininde belki uzayın bükülmesininde ikincil olduğunu ve zamanı etkileyen benzer ama çok faktörlü etkenler olduğunu düşünüyorum.

madde, enerji , bilgi çok karışık şeyler gibi görünüyor ama temeli farklı enerji yoğunluğu alanlarını kısmen farklı etkiler oluşturduğu temelde bir benzerlik olarak görüyorum kendim. Yoğnlaşıp farklı alan etkileşim organizasyonu olan yoğun uzay, hiçde denkleşemiyor.

matrıx ın sonunda neonun bilgisini makina bilincine katıp ajan simitin bilgisini zıtı olan neoyla birleştirip enerjiye dönüştürüyor ama neonun bilgisini elektromanyetik ışımayla makina bilincine katılamaz çünkü alan etkisini ve etkileşiminden ayırarak bilgi düzgün alınmış olmaz diye düşünüyorum.

bi olay daha anlatayım bahsettiğim çelik telleri sıkma esnasında kopma her zaman normal durumda telin en dibinde bağlı olduğu yeden kopuyor ortalardan hiç kopmuyor . nedeni var tabii anlatmaya gerek yok kısaca en yüksek gerilme orda oluyor ve sıkışan dalgaların dönmesiylede neyse bu tel işleri çok zor emek güç isteyen durumlar bigün kafayı çekmış sarhoş teli fark etmedi kurumuş çalı ,diken falan telin altında yaktı mesafe 4 metre civarı gergin tel çok kısa bir sürede ortaya yakın ateşi yaktığı yerden kesildi. sıcaklık teli ısıtıyor ısınınca elektron hareketliliği ve alan genleşip bağlanma enerjisi zayıflıyor ve ayrıca yoğun fotonik ısı alan etkileşimlerini kararsızlaştırıyor ve elektronları çekirdekten uzaklaştırarak kopmasını, teli yumuşatıp gergin telin elektromanyetik elektron bağlanmasını kolayca kopartıyor. yani çelik tel yüksek ısıda demir tel oluyor.Normalde o tel 10 tondan fazla kaldırma gücü var. bidaha o teli çöz ki kalın çelik tel 500 metre teli açarak tekrar bağla aşırtmaları ayarla çünkü 500 metre aralara direk aşırtmalar var yoksa çok sarkar vs

Arkadaşlar çok önemli düşündürücü bi şey paylaşayım ben öğrenince olması gerektiği gibi düşündüm cern de çalışan bayan bir türk fizikçinin videosunu izlerken şöyle bişey anlattı. bulursam linki paylaşırım ama duymanız gerekeni yazayım Elektronlarla deney yaparken elektronların çevresinde ne olduklarını tamda anlayanmadıkları pozitif yüklü bir alan bulutu olduğunu yoksa çok yakın alanda elektronun çekim kuvvetinin sonsuz olabileceğini söyledi.

önemli bir bulguyu yazayım cern de çalışan bayan bir türk fizikçinin videosunu izlerken şöyle bişey anlattı. bulursam linki paylaşırım ama duymanız gerekeni yazayım Elektronlarla deney yaparken elektronların çevresinde ne olduklarını tamda anlayanmadıkları pozitif yüklü olduğunu düşündükleri bir alan bulutu olduğunu yoksa çok yakın alanda elektronun çekim kuvvetinin sonsuz olabileceğini söyledi.

Olaya bide kesme yönünden bakarsak dar alana uygulanan kuvvet bağlanma enerjisini aşıp ayrılıyor.yada taş çivileriyle büyük taşları ortadan sıkıştırmayla açıp ortadan ikiye ayırma

Yazılan cevapları okudum Anladığım bazı kısımlar oldu anlamadığım bir çok kısım oldu. Bunun da sebebi henüz siz değerli yazarların daha basit tanımlar hakkında görüş birliğine varmadığınız yönünde olduğunu düşünüyorum. Şöyle ki en başta sorduğunuz sorudaki "taş" tanımı nedir? Bir taş parçasını çevresinden ayıran şey nedir. O taş parçası nerede başlar nerede biter? Tüm yazdıklarınıza ayrı ayrı cevap verecek yeterlilikte değilim ancak enerji kavramı bir alan ise taş dediğimiz o kavram bir yerde başlayıp bir yerde bitemez. Uzayda sonsuza kadar uzanan dalgalanmaları olmak zorunda değil midir? Yani yataktaki bir çarşafa baktığımızda bunun bir çok yerinde girinti ve çıkıntılar olduğunu görürüz. Bu girinti ve çıkıntılara çarşaf harici bir fiziksel kuvvetin neden olduğuna kanaat getirebiliriz. Ancak bir köşedeki hafif bir çukur oluşumu başka bir yerdeki çıkıntıyı oluşturuyor da diyebiliriz ya da bu çarşafın altında başka bir katman var ve bu katman sayesinde her noktada birbirinden bağımsız girinti ve çıkıntılar oluşmaktadır da diyebiliriz. Bu da şu çıkarımı yapmamıza neden olmaz mı? Madde ona canlı tarafından bir tanım verilince sonu ve başlangıcı olan bir fenomendir. Yani taş kavramını gözle görülebilir elle tutulabilir bir somut kavram haline getiren şey canlılıktır. O taşın kırıldığı hissini veren ya da yukarı atıldığı hissini veren gözlem noktası , bizi 3 boyutlu ve zamana bağlayan duyularımızın gözlemidir. Yani canlılık aslında beynimizi ya da duyularımızı , herhangi bir fiziksel olay karşısında mutlak referans yaptığı için ve bu referans noktasını hesaba katmadan herhangi bir gözlem yapamadığımız için var olanın aslı hakkında yanıltıcı sonuçlar çıkarmamıza neden olmaktadır diyebilir miyiz? Sorunuzun cevabını veremem ama kuvvet kavramının iki boyutlu dünyada var olan bir şeyin zaman boyutunun birleşmesiyle oluşan ve var olan bir etki olduğunu düşünüyorum. Analiz etmemiz veya neden ve nasıl oluştuğunu bilmemiz için hem zaman kavramının aslına hem de boyut kavramının aslına odaklanmalıyız. Naçizane görüşüm bu yöndedir.

Atomla etkileşen foton esas olarak protonla elektronlar arasındaki elektromanyetik alanı oluşturan fotonlara katılıyor. ve elektronlarla protonlar arasında etkileşimde bir süre kalıp tekrar enerji olarak salınıyor. elektronun enerji düzeyi bu alanların çekirdek içinden başlayan hiyerarşisindeki yapıda belirleniyor hani küçük bir çekirdekten çıkan protonların çekimiyle oluşan alanda olabilme. Hani sonuçta protonlardaki elektron eksiğini 1 olarak varsayıyoruz. Fakat atomun içinde fazla foton enerjisi alınınca ısınma ve genleşmeyle vs elektronlar çekirdekten uzaklaşıp kopmaları kolaylaşıyor olabilir.

Atomla etkileşen foton esas olarak protonla elektronlar arasındaki elektromanyetik alanı oluşturan fotonlara katılıyor. ve elektronlarla protonlar arasında etkileşimde bir süre kalıp tekrar enerji olarak salınıyor. elektronun enerji düzeyi bu alanların çekirdek içinden başlayan hiyerarşisindeki yapıda belirleniyor hani küçük bir çekirdekten çıkan protonların çekimiyle oluşan alanda olabilme. Hani sonuçta protonlardaki elektron eksiğini 1 olarak varsayıyoruz. Fakat atomun içinde fazla foton enerjisi alınınca ısınma ve genleşmeyle vs elektronlar çekirdekten uzaklaşıp kopmaları kolaylaşıyor olabilir. Hani elektronlar zaten protonlar arasında elektromanyetik bağlantıyı foton çokluğunda oluşturuyor. fotonla sürekli etkileşimde gelen fotonu niye soğursun. Ama her elektron bulunabileceğielektromanyetik alan etkileşim enerji düzeyiyle protonlarla etkileşiyor bunun nedeni bulunma alanının çekirdeğin küçük olması ve bunun sonucu farklı uzaklık seviyelerinde bulunması olabilir. Bu durumda elektromanyetik etkileşimi sağlayan fotonlar elektronun konum alanına göre farklı frekanslarda olabilir. yani elektron alan konumuna göre farklı frekanslarda fotonların oluşturduğu elektromanyetik alanlar oluşuyor olabilir.