Atomla etkileşen foton esas olarak protonla elektronlar arasındaki elektromanyetik alanı oluşturan fotonlara katılıyor. ve elektronlarla protonlar arasında etkileşimde bir süre kalıp tekrar enerji olarak salınıyor. elektronun enerji düzeyi bu alanların çekirdek içinden başlayan hiyerarşisindeki yapıda belirleniyor hani küçük bir çekirdekten çıkan protonların çekimiyle oluşan alanda olabilme ve pauli dışlamanın oluşturduğu alan sorunu vs.. Hani sonuçta protonlardaki elektron eksiğini 1 olarak varsayıyoruz. Fakat atomun içinde fazla foton enerjisi alınınca ısınma ve genleşmeyle vs elektronlar çekirdekten uzaklaşıp kopmaları kolaylaşıyor olabilir. Orbital enerji düzeyleride böyle oluşuyor olabilir.

Çok ısı verilmesiyle vs. fazla fotonun proton elektron alan etkileşimine katılmasıyla sistem organize dengesi olumsuz etkilenip alan haliyle elektron çekirdekten uzaklaşıp ve elektronunda bu yoğun etkileşimde fazla enerji yüklenmiş olup alandan kopuyor olabilir. Bu kopmayla protonla elektron arası alanı oluşturan fotonlarında bir kısmı sistemden ayrılıyor. Bağların kırılması enerjisi böyle olup kuarklardan tutunda tüm oluşumda kendi alan etkileşimini oluşturan bozonik alan etkileşim durumları için benzer olabilir. Mutlak sıfıra yaklaşma durumunda elektronlar çekirdeğe yaklaşıp yoğunlaşmış bir elektron dalgası gibi davranıyor. bunun bir nedenide elektronlarla protonlar arasında fotonlarla kurulan bu bağlantı alanının oluşamaması veya çok çok az fotonla olması olabilir.

Alana fazla foton katılması sistemi dengesizleştirip ve alanın genişlemesine ve ısınmasına neden olabilir. buda fotonun çekirdekten uzaklaşıp ayrılmasını yine yoğun alandaki elektronun enerjisinin yükselmesiyle ayrılmasına neden olabilir

Sayın Yunus İlik, Çok fazla detay ve ayrıntı konuyu dağıtıyor. Dikkati de... Aklınıza her geleni değilde süzülenleri yazsanız, daha verimli oluruz. Çünkü hangi paragrafta tekrar, hangisinde yeni bir katkı olduğunu ararken, bir diğeri gözden kaçıyor.

Sayın Yunus İlik, Yazdıklarınızdan özet olarak (Doğru soruyu ararken) Bir objeye kuvvet uygulanıp enerji aktarıldığında, sadece hareket veya kırılma olayını değil, kopma, patlama, gerilme durumlarını da göz önüne alıyorsunuz. Ayrıca ısı gibi dışarıdan bir değişken daha eklendiğinde, sonucun farklılaşmasını vurguluyorsunuz... Özetle, bir sisteme kuvvet uygulandığında, değişkenlere ve koşullara farklı sonuçlar üreten ama aynı olan bir alt mekanizmayı sorguladığımızı söylüyorsunuz.. Doğru mu?

Sayın Bilal Dinçer; Taş derken kütle sahibi herhangi bir sıradan objeyi kast ediyorum. En önemli özelliği belirli bir sabit kütleye sahip olması. Kuvvet tanımınızı, bir varsayım olarak makul. Üzerinde düşünüp tartışılabilinir. Soruda düşündüğüm kuvvet vektörü olan bir büyüklük. Vurma, itme, çarpma gibi... Tüm bunlarda tek boyut üzerindeki hareket olarak ele alıyorum. 2 boyutlu bir kuvvet, bir alanın başka bir alana uyguladığı kuvvet olabilir ki, bu konuda hiç fikrim yok. Düşünmedim daha önce.. Boyut kavramının yenilenmesi konusunda fikrinize katılıyorum. Bu yüzden sizin Pi ile ilgili sorunuzdaki yaklaşımı belirmiştim. ( https://www.fizikist.com/beyin-firtinasi/46310/ ) Ancak, sanal, holografik veya algısal evren varsayımlarıı üzerinden değil de net elimizde olan somut evren ve bundan elde ettiğimiz bilgilere göre bir sonuç aramamız ve üretmemiz daha verimli ve kolay olur bence... Taşın kırılmasını zihnimin bir algısı olarak değil de tamamen basit ve net gözlemlenebilir bir fenomen olarak görmeyi tercih ediyorum. (Yani Matrix içindeki fiziği tüm neden ve sonuçlarıyla gerçek ve geçerli olarak kabul ediyorum. Bunları anladıktan sonra, bir matrixde miyiz, değil miyiz? Ayrı bir konu olarak ele alabiliriz.)

sistemin ortak noktası hareket ve hareketlerin bileşke doğrultusundanda kuvvet oluşuyor

Taşa vurunca bileşke kuvvetle bağlarını kırıyoruz . Ana vurulan yerde en yüksek kuvvet yönü oluştuğundan titreşim dağılamadan taş kırılıyor yani hareket titreşimle sisteme yine hareket olarak yayılıp ısınma durumlarınada neden oluyor. Gerişen telde möleküler bağlar geriliyor ve tel serbest kalana kadar bağlardaki bu gerilim kuvvet olarak telde kalıyor

O nedenle atmosferde deyilde uzayda taşı fırlattığımızda kütlesine bileşke bir hareket yönü vermiş oluyoruz. Çekiçle vurup hareket verdiğimizde ise hareketin bir kısmı titreşim olarak taşa dağılıyor ve bunu ısınarak belki atıyordur . yani bir kayıp durumu Taşı fırlatınca ise ona bir hareket yönünden başka taşın atom, möleküllerinde veya taşın bütününde hareket yönünden başka üzerinde herhangi bir ek enerji taşımadığını düşünüyorum. berilen kuvvet hareket olarak uzayda iş yapıyor. ve verilen kuvvet onu oluşturan kütlenin uzaydaki hızıdır. Bunu üzerinde başka bir enerji olarak taşıması gerekmiyor bence.

başka bir cisme çarpınca bu hızı aktarıyor zaten. verilen kuvvet toplam kütlesine olduğundan toplam hız aktarımınada momentum deniyor bence

Eğer taşa bişeyle vurup taşın içindeki titreşimlerle ilerlemiş olsaydı titreşimler taşın bir ucundan arka ucuna sürekli dalgalanacağından taş pek yol alamazdı. Tel gerildiğindeki tel üzerinde tel serbest bırakılana kadar kalan kuvvet möleküllerdeki elektronları protona bağlayan fotonlar çokluğunun oluşturduğu elektromanyetik alanın gerilmesindedir. benzetirsek iki mıknatısı birbirinden ayırırken uzayan alan kuvvetleri gibi. Bırakılınca mıknatıslar tekrar yapışır.

mıknatısın manyetik alanının ıyice zayıfladığı uzaklıktada alan ona yeterli etki edip çekemiyor tıpki elektronun koparılması gibi

Uzay da sabit duran taşa çekiçle vurduğunuzda, taş veya parçalanmışsa parçaları niye hareket ediyor? Mesela taş kırılmamış ise tam olarak dediğiniz yapıyor çünkü; "Eğer taşa bişeyle vurup taşın içindeki titreşimlerle ilerlemiş olsaydı titreşimler taşın bir ucundan arka ucuna sürekli dalgalanacağından..." kısmı

çekiçle vurulduğunda hareket titreşim olarak taşa yayılıyor zaten bu titreşim belirli kuvveti aşıp taş bu kuvveti atamadığından hareket ediyor. bunu güzel açıkladınız kitabınızda daha derin şekilde. taş aldığı titreşim hareketiyle taşa yayılan hareket dağılan parçalarla devam ediyor. Mesela taşa çok küçük bir vuruş yapılsa taşta biraz büyük olsa hareket etmeden titreşimler taşda yayılıp durur tıpki mavadaki möleküllerin titreşmesi gibi. ama taş katı olduğundan titreşimler içinde çok hızlı yayılır , havadan hızlı ve az yoğun ortamda bu titreşimleri hızlı aktaramadığından ve verilen hareket bileşkesi olan hızlar toplamı kuvvete taşın kütlesini hareket ettirebilecek düzeyde olmalı.