Normal şartlarda bu alana en fazla 100 top sığdırabilirsiniz. Çünkü bir diğerinin alanı, diğer topu sınırlayacaktır.
Ancak içine top atmaya başladıkça, her topun titreşim dalga boyu kısmi olarak azalır. Buna karşılık frekansları artar. Rast gelelik bir süre daha devam eder.
Top atmaya devam ettikçe, bazı toplar birlikte hareket etmeye başlar. Bunu da yaparken aralarında yıkıcı girişim yapacak şekilde bağ kurarlar.
Yıkıcı girişim, toplar arasındaki mesafeyi azaltacağı için, diğer topların basıncı bu topları bir arada durmaya zorlayacaktır. Ayrıca yeni toplar için alan açılacaktır.
Topları atmaya devam ettikçe, birleşen ve eşgüdümlü titreşen topların sayısı artacaktır. Burada temel sebep, enerjinin yok olmaması nedeniyle her eklenen topun enerjisinin sistem içinde homogenize şekilde dağılmasıdır.
Hacime top eklemeye devam ettikçe, toplar arasında birleşme artar ve sonunda hepsi uyumlu titreşim yapacak şekilde alana kalana kadar bu sürer.
Bu da en dış kenarlarda, toplamda 1 top titreşimi için yeterli alan kalana kadar olacaktır.
Yani kabın yüzde doksan dokuzu maksimum dolabilir.
Bu durumda toplar birleşik tek bir bütünmüş gibi hareket ederler. Aralarında boşluk kalmadığı için, bir uçtan yapılan etki diğer uca anında iletilir.
Daha fazla sıkıştırma imkanı olursa? Kalan yüzde birlik kısım da dolduğunda, artık hiç bir titreşim gözlenemez. Titreşim olmadığı için, topları da tespit edemeyebiliriz.
Oysa sistem 1000 topun enerjisi ile patlamaya hazır bir bomba gibidir,