Büyük patlama uzayın içinde topaklanmış enerjinin oluşturduğu devasa bir ilksel yıldız patlaması olabilir. ÇÜNKÜ?
Galaxi’ler zamanla büyüyormu
kara delikler acaba çok yüksek frekansa sıkışmış kuarklardanmı oluşuyor.
Küresel bi kap olduğunu düşünürsek iç orta kısma yakın yerde uygulanan kuvvet anında sistemin her yerine paylaşılıp denkleşmek için anındada kuvvet noktasına çok yüksek frekanslı grişim oluşarak maddeyemi dönüşür. Yada yüksek frekanslı gama fotonlarımı yayıp ışığamı dönüşür?
Dışardan tekrar enerji verilmesiyle dahada sıkışıp yoğuşmaya zorlanarak atomik kaynaşmalar gibi yıldız merkezinde olan durum oluşur.
Bence; 100 top'luk durum, olağan entropiyi 999 top ise süper yoğuşmayı (Aslında kabın bir dikdörgen prizma olarak düşündüğümden tek boyut üzerinden titreşim diye düşündüm ama kabın şekli ile ile miktar değişebiliyor.) 1000 top ise karadelik tekilliğini temsil ediyor.
Ama esas sorun 1000 topa kuvvet uygulandığında ortaya çıkan sonuç...(?) Aynı sistemi 1000 değilde, mesela 1000 üzeri 1000 üzeri 1000 top gibi kübic düşünürsek. Kabın esnemeye müsait olduğunu, bu da ilk patlama hakkında fikir verir gibi geliyor bana...
durağanlığın tekilliği amladım. Hiç hareket yok.
Bında bi sorun var gibi. Bunu düşünürken şunu farkettim. Karadelikler sürekli bişeyler yutuyor. enerji ekleniyor. Durağan kalabilirmi.
Kuvvet tam ortaya nasil uygulanacak?
Ilk patlamada bir kuvvet olmasi , evren disi mudahale demektir, Bu da olusmamis evrene , daha sonra olusacak bir olgunun etki etmesidir. Daha ortada kuvvet yok, madde yok.Ba BB, kuantum dolaniklik , hatta evrende var olmasina ragmen karadelikler icin ornekler kafamda uretip duruyorum, duruyoruz. Ama eksik birsey var.
Ilk patlamada bir kuvvet olmasi , evren disi mudahale demektir, Bu da olusmamis evrene , daha sonra olusacak bir olgunun etki etmesidir. Daha ortada kuvvet yok, madde yok.BB, kuantum dolaniklik , hatta evrende var olmasina ragmen karadelikler icin ornekler kafamda uretip duruyorum, duruyoruz. Ama eksik birsey var.
"Tam Orta" demem, düşünürken simetriyi koruması ve kap kenarına göre oluşan mesafe farklılıklarından en geç etkilenmesi için kullandım. Ama aslında çok önemi yok. Eğer sistem, örneğimiz gibi bir kap değil de, sınırsız sayılabilecek bir ortam olsaydı, dokunulan her yer tam orta olurdu.
Evren dışı bir müdahale... Buna kimsenin cevabı yok, Sadece varsayımlar var. Bence her şey düzenli, simetrik ve homojen iken dıştan bir etken olmadıkça, yapı bozulmazdı. Hiç bir anlamı ve nedeni yok. Kimileri bunu din ile açıklıyor, kimileri iki evrenin çarpışması ile... Sanırım çok daha fazla varsayım bulunabilir. Bu kısma girmek kör kuyuya taş atmakla eşdeğer, gerek yok. En azından benim için... Ancak dikkat çekmek istediğim nokta farklı. Ortada durgun ve simetrik bir yapı varken, bir noktadan dengelerin bozulması ile bu durgun yapıda kuvvet asimetrisi oluşuyor. Öyle çok büyük bir kuvvete filanda gerek yok. Bu asimetrik dağılım ile tüm sistem kaynaşıyor. Çünkü sistemin zaten bir potansiyeli var.
Bence, homojen, simetrik ve özdeş ünitelerden oluşan ve durgun gözüken bir sistemin, dıştan etki olmadan harekete geçmesi imkansız. Herkes bu ilk etkiye inanca göre veya olası matematiğe dayalı varsayımlarda bulunabiliyor. Beni o ilk etkinin kaynağı ilgilendirmiyor. Dipsiz kuyuya taş atıp üzerinde tartışmak gibi bir şey. Dikkat çekmek istediğim şey, bu sistem içinde bir kuvvet asimetrisi olduğu anda, simetri kırılmasının tüm sistemde dalga dalga yayılarak, sistemin bu alanlarda kaynaşmaya başlayacağıdır. İlk kuvvetin simetriyi bozacak kadar olması yeterli. Esas değişimi sistemin potansiyel enerjisi sağlayacaktır bence.
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")