Galaksimiz Buharlaşıyor Olabilir

Her şey sonunda ölür, en parlak yıldızlar bile. Aslında, en parlak yıldızlar en kısa hayat yaşayanlardır.

Birkaç milyon yıl içinde sahip oldukları tüm hidrojeni tüketirler ve ardından parlak süpernovalar olarak patlarlar. Çekirdek kalıntıları bir nötron yıldızına veya kara deliğe çöker. Bu küçük, karanlık nesneler, kozmik bir mezarlık gibi galaksimizi kirletiyor.

Hem nötron yıldızlarını hem de yıldız karadeliklerini tespit etmek zordur. Nötron yıldızları yalnızca 15 kilometre çapındadır ve manyetik kutupları, onları pulsar olarak göreceğimiz şekilde hizalanmadıkça, genellikle gözden kaçırılırlar.

Fotoğraf: Bir nötron yıldızı ve yıldız kütleli kara delik boyutu. (Todd Thompson/Ohio Eyalet Üniversitesi)

Yıldız kara delikler daha da küçüktür ve kendi ışıklarını yaymazlar. Bazıları, bir yoldaş yıldızın kütlesini tükettiklerinde mikrokuasarlar olarak görünürler, ancak çoğu, yalnızca bizimle daha uzak bir yıldız arasında geçtiklerinde görülür, böylece mikro-mercekleme ile tespit edilebilirler.

Bu yıldız kalıntılarını, genel konumlarının gözlenen bir haritasını oluşturmak için yeterince gözlemlemedik, ancak Kraliyet Astronomi Topluluğunun Aylık Bildirimlerinde yakın zamanda yapılan bir çalışma, onları nerede bulabileceğimizi modelledi.

Mevcut galaksimizdeki yıldızların dağılımına baktılar ve yıldız kalıntılarının yıldız etkileşimleri tarafından nasıl çekilip saptırılabileceğini simüle ettiler. Bu "mezarlık yıldızları" genellikle galaksideki mevcut yıldızlardan daha yaşlı olduklarından, yeni yörünge yollarına geçmek için daha fazla zamanları oldu.

Fotoğraf: Samanyolu'ndaki yıldız kalıntılarının dağılımı. (Sydney Üniversitesi)

Tahmin edebileceğiniz gibi, yıldız konumlarında istatistiksel olarak bir tür bulanıklık etkisi yaşamaya devam ediyor. Bu yıldızların dağılımı, görünür Samanyolu'ndan üç kat daha kalın bir düzlemdedir. Ancak ekip, dağılımlarının oldukça şaşırtıcı olan bir yönünü buldu.

Bu eski ölü yıldızların yaklaşık üçte biri galaksiden fırlatılıyor. Modellerinde, yıldızların üçte biri, kendilerine öyle bir hız artışı sağlayan yakın bir yıldız karşılaşması yaşadılar ve sonunda Samanyolu'nun yerçekimsel çekiminden kurtulacaklar.

Başka bir deyişle, hayaletler mezarlığı terk ediyor.

Bu, zamanla Samanyolu'nun beklenmedik bir şekilde "buharlaştığı" veya kütle kaybettiği anlamına gelir. Küresel kümeler gibi küçük yıldız kümelerinin buharlaşabileceğini biliyoruz, ancak Samanyolu çok daha büyük, bu nedenle uzun vadeli buharlaşmanın minimum olacağını düşünürsünüz.

Modelin şaşırtıcı olan bir başka yönü de, bu yıldız kalıntılarının Samanyolu boyunca oldukça eşit bir şekilde dağılmış olmasıdır. Çoğu yıldızın yüz ışık yılı içinde bir yıldız kalıntısı olmalıdır.

Güneş için, en yakın yıldız kalıntısının en olası mesafesi yaklaşık 65 ışık yılıdır. Böylece arka bahçemizde göksel bir hayalet olabilir ve bunun farkında bile olmayabiliriz.

Rubin Gözlemevi gibi daha fazla gökyüzü araştırması gözlemevi çevrimiçi hale geldikçe, mikro mercekleme olaylarını yakalamamız ve bu yıldız kalıntılarının gerçekte nerede olduğunu keşfetmemiz olasıdır. O zaman nihayet etrafımızdaki galaktik yeraltı dünyasını görebileceğiz.

Bu makale Universe Today tarafından yayınlandı.