2050 Yılına Kadar Gençlerin Yaklaşık %40'ı Miyop Olabilir

Yeni tahminlere göre, eğer son 30 yıla bakılırsa, 2050 yılına kadar 740 milyondan fazla çocuk ve ergen uzaktaki nesneleri görmekte zorlanabilir.

Endişe verici tahminler, 2023 yılına kadar 50 ülkeden toplanan veriler kullanılarak miyopluk veya uzağı görememe yaygınlığını inceleyen küresel bir incelemeye dayanmaktadır.

Önceki projeksiyonlar yalnızca 2015 yılına kadar olan verileri dikkate alıyordu, ancak o zaman bile 2050 yılına kadar dünya nüfusunun yarısının miyop olacağı tahmin ediliyordu.

Çin'deki Sun Yat-Sen Üniversitesi'ndeki araştırmacılar tarafından yürütülen en yeni analiz, yaklaşık 5,4 milyon çocuk ve genç ile yaklaşık 2 milyon miyop vakasını kapsayan 276 çalışmayı dikkate alıyor.

Halk sağlığı bilimcisi Jinghong Liang ve ekibi, 1990'dan 2023'e kadar 5 ila 19 yaş arasındaki kişilerde miyopluğun küresel yaygınlığının yüzde 24'ten yüzde 36'ya yükseldiğini tespit etti.

Yaygınlığın en yüksek olduğu ülke, çocukların ve gençlerin yüzde 86'sının miyop olduğu Japonya'dır. En düşük yaygınlığa sahip ülke ise sadece yüzde 0,84 ile Paraguay oldu.

Çocuklar ve gençler arasında görme yetisi ileriye dönük olarak aynı oranda kötüleşmeye devam ederse, dünya çapında gençlerde miyopluk yaygınlığı 2050 yılına kadar yaklaşık yüzde 40'a ulaşarak 740 milyon vakayı aşabilir.

Özellikle Asya'da yaygınlık 2050 yılına kadar yaklaşık yüzde 70'e ulaşabilir.

Peki ya bu oran hızlanırsa? Son 30 yılda ve özellikle 2020'den sonra, veriler miyopi prevalansının arttığını gösteriyor - ve bu sadece birkaç yerde değil.

Önceki çalışmalar da COVID-19 salgını ile çocuklar arasında görme yetisinin kötüleşmesi arasında bağlantı kurmuştur. Örneğin 2020'de Hong Kong'daki araştırmacılar, 6 ila 8 yaş arasındaki 709 çocuk arasında miyoplukta hızlı bir artış tespit etti.

Genetik, miyoplukta şüphesiz bir rol oynasa da, bu durum dünya çapında miyopluk vakalarındaki son artışı tam olarak açıklayamaz.

Bir araştırmaya göre, bir çocuğun iki miyop ebeveyni olsa bile, eğer dışarıda yeterince vakit geçirmiyorlarsa, genetik miyopluk tehdidi yaklaşık yüzde 60'a yükseliyor.

Açık havada oynamanın çocuklarda miyopluk riskini azalttığı düşünülmektedir ve pandemi sırasında dünyanın diğer birçok yerinde çocuklar kapalı alanlarla sınırlıydı. Dahası, pandemi sırasında okullar genellikle sanal ortamda gerçekleşmiş ve öğrenciler normalden daha uzun süre ekran karşısında kalmıştır.

Son küresel incelemenin yazarları, “Bu durum, yüksek plastisite ile karakterize edilen kritik bir görsel gelişim döneminde oldukları için özellikle okul öncesi çocuklar için önemlidir” diyor.

“Hem etnik köken hem de coğrafya açısından gözle görülür farklılıklar olduğundan, zaman içinde genç nüfus arasında miyopi prevalansındaki değişiklikleri ölçmek için veri toplamaya ihtiyaç vardır.”

Örneğin Afrika'da, çocuklar ve gençler arasında miyopluk yaygınlığı Asya'da görülenden yedi kat daha düşüktür.

Bunun nedenini henüz kimse bilmiyor, ancak eğitim süresi ile miyopluk arasında bir korelasyon var. Singapur ve Hong Kong'da iki ya da üç yaşındaki çocuklar resmi eğitimden önce aktif olarak eğitim programlarına katılmaktadır.

Liang ve meslektaşları, “Küçük yaşta örgün eğitim uygulamalarına erken başlamanın çocukluk döneminde miyopi görülme sıklığını etkileyebileceği akla yatkındır” diyor.

“Bu bulgular, özellikle miyopide hızlı geçişler yaşayan ve COVID-19 pandemisinin özel döneminde önemli artış gösteren popülasyonlarda, zaman içinde miyopideki eğilimleri anlamaya yönelik önemli bir adımdır.”

Yazarlar, miyopluğun gençler arasında neden arttığını tespit etmemizin ve gelecek nesilde görme yetisinin kötüleşmesini önlemek için kanıta dayalı yollar bulmamızın zorunlu olduğunu savunuyor.

Bu yazı SCIENCEALERT’ de yayınlanmıştır.