1930’larda Wolfgang Pauli nötrinoyu varsayımsal bir parçacık olarak ortaya atmıştır. O zamana kadar birçok atom çekirdeğinin elektron salarak hayatının sonlandığı biliniyordu. Bu süreç beta bozunumu olarak biliniyordu. Bu araştırmacılar için bir başağrısı idi çünkü enerjinin korunumu kanununu ihlal ediyordu. Pauli umitsizlik içinde bir çözüm önerdi. Çekirdek sadece elektron yaymıyordu başka bir parçacık daha yayınlıyordu. Bu parçacığın Yükü yoktu ve çevresiyle pek az reaksiyona giriyordu. Bu minik parçacık nötrino enerjinin bir kısmını alıyor ve bir iz bırakmadan yok oluyordu. Enerji dengesi nötrinonun reaksiyonlara katılması ile sağlanıyordu. Pauli bu aşamada asla keşfedilemeyecek bir parçacığı önerdiği için çok yanlış bir iş yaptığını düşünüyordu. Fakat bu noktada şüphesiz çok kötümserdi