Vatandaş Bilim İnsanları Auroral Yay Olayının Gizemli STEVE’e Dönüşümünü Gözlemledi

Güçlü Termal Emisyon Hızı İyileştirme (STEVE), gökyüzünde kıvrılan beyazdan leylak rengine uzanan dans eden ışıklardan oluşan ince bir şeritle tanımlanan bir "subauroral optik yapıdır". Sebepleri büyük ölçüde bilinmezliğini koruyor, ancak şimdi ilk kez daha tanıdık bir stabil kırmızı aurora (SAR) yayının bir STEVE'e dönüşmesinin görüntülerine ve o zamanki atmosferik süreçlere dair bazı fikirlere sahibiz.

Auroralar muhtemelen kutuplara onları görecek kadar yaklaştığımızdan beri insanları büyülemiştir. İlk olası hayatta kalan tanım neredeyse 3.000 yaşında ve birçok kültürden daha yeni tarifler var. Bununla birlikte, dijital kameraların yaygın kullanımı, daha önce kaydedilmemiş auroral olayları ortaya çıkardı.

Üzerindeki ilk bilimsel yayın 2018'de yayınlanan STEVE, en son örnek. O zamandan beri, gök ışımasından başka bir şey olmadığı önerisi de dahil birçok gelişme oldu, ancak Geophysical Research Letters'daki bir makale, yalnızca STEVE'i doğrulamakla kalmıyor aynı zamanda kökenleri ve doğası hakkında bir fikir veriyor gibi görünüyor.

Makaleye göre, ne STEVE'ler ne de SAR'lar gerçek auroralar değiller. Bunun yerine, gerçek aurora bölgesinden daha düşük enlemlerde görünen aurora benzeri kabul edilebilirler. Makale, "Onların optik imzaları, atmosferimize yağan enerjik parçacıklar tarafından üretilmek yerine, Dünya atmosferindeki aşırı termal ve kinetik enerji tarafından tetikleniyor gibi görünüyor." yazıyor.

Kırmızı filtreyle işlenmiş, yarım saatte STEVE'e dönüşen Stabil Kırmızı Aurora yayı (üstte). Mavi bir filtre ile çok az şey görülebilirken, yeşil bir filtre bazen STEVE'lere eşlik eden "bahçe çiti"ni ortaya çıkarır.

Mart 2015'te Dunedin, Yeni Zelanda'da bir vatandaş bilim insanının, bir dizi on saniyelik pozlamada fotoğrafladığı alışılmadık derecede parlak bir SAR görüntü alma sırasında bir STEVE'e dönüştü. Bu, STEVE'in adı verilmeden önce olduğu için, fotoğrafçı ne gördüğünü bilmiyordu. Ancak görüntüler Boston Üniversitesi'nden Profesör Carlos Martinis ve meslektaşlarına aktarıldığında, bunu yaklaşık 200 km kuzeydeki Mount John Gözlemevi'ndeki tüm gökyüzü görüntüleyicisinden alınan görüntülerle ve aynı zamanda alınan uydu gözlemleriyle karşılaştırdılar.

Dunedin filmi, morumsu beyaz bir STEVE’in parlak bir SAR kırmızı yayının yerini almasını ortaya koyuyor. O gece John Dağı'nda daha fazla bulut vardı ve bu da görüntüleri çok daha düzensiz hale getirdi. Bununla birlikte, iki konumdan elde edilenleri birleştirmek makalenin yazarlarının, daha sonra düşmesine rağmen, ilk emisyonların kaynağını 425 kilometrelik bir yükseklik olarak belirlemesine izin verdi. Bu, bir SAR yayı için normal bir yükseklik, ancak parlaklık hiç değil - normal SAR'ın 10-12 katı.

Tepeden geçen uydular, yazarların "subauroral iyon kayması" olarak adlandırdıkları, SAR ile çakışan ve STEVE sırasında artan sıcaklıklarda yoğunlaşan hızlı hareket eden parçacıklar ölçtü.

Makale, nitrojen moleküllerine giren iyonların Steve için "olası bir üretim mekanizması" sağladığını öne sürüyor, ancak daha çok, başkalarının yorumlaması için üç kaynaktan gelen verileri bir araya getirmekten memnun. Yazarlar "Bu gözlemler, Geospace'de yeni bağlantıların keşfedilmesine yardımcı olmak için vatandaş bilim insanı gözlemlerini bilimsel verilerle birleştirmenin faydalarını vurguluyor." sonucuna varıyor. Bu, "Herhangi bir STEVE fotoğrafı olan varsa, lütfen onları bilim insanlarına gönderin." demenin başka bir yolu olabilir.

STEVE'ler genellikle oldukça soluk, neden yakın zamana kadar bilimsel olarak tanımlanmadıklarını açıklıyor, ancak görüntülerin gösterdiği gibi, istisnalar var.

Bu içerik IFLSCIENCE’da yayınlanmıştır.