Orion, gece gökyüzündeki en iyi bilinen takımyıldızlardan biridir. Büyüklüğü ve yıldızlarının parlaklığı onu gözden kaçırmayı zorlaştırır ve yılın farklı aylarında görünür olması onu birçok uygarlık için göksel bir zaman göstergesi yapmıştır. Bu takımyıldızın cazibesinin bir kısmı, üç parlak yıldız tarafından oluşturulan, ince beli: Mintaka, Alnilam ve Alnitak. Bu, ünlü Orion'un Kemeri.
Orion'un Kemeri’nde ne bulabilirsiniz?
Orion'un Kemeri'ndeki üç ana yıldız sıcak, büyük ve son derece parlaktır. Güneşimiz olan ateşböceğine kıyasla onlar sahne ışığıdır. Ayrıca tam olarak üç yıldız değiller. Takımyıldızın en parlak dördüncü yıldızı olan Mintaka, aslında çok yıldızlı bir sistemdir. Görsel olarak, kemerin en batıdaki yıldızıdır. Birincil bileşeni, ana yıldızı Güneş'ten yaklaşık 90.000 kat daha parlak olan, parlak bir üçlü sistemdir. Bir yoldaş ve başka bir ikili sistem yörüngede döner. 1.200 ışık yılı uzaklıkta bulunan kalabalık bir alandır.
Kemerin diğer tarafında ise Alnitak yer alır. Bu da bir üçlü yıldız sistemidir. Birincil, Güneşimizden 21.000 kat daha parlak ve 33 kat daha büyüktür. O kadar büyük ki hacmine 4.200'e yakın Güneş sığdırabilirsiniz. Sistem, hemen önünde duran Atbaşı Bulutsusu ile tanınan bir salma bulutsusu olan IC 343'ün bulutsu parlaklığında yıkanır. Alnitak ayrıca Alev Bulutsusu'nu ultraviyole ışıkla yıkayarak parlamasını sağlar.
Sonuncu ama çok önemli olarak, Alnilam – kemerin merkezi yıldızı. Bizden yaklaşık 2.000 ışık yılı uzaklıkta, bu nedenle Orion'daki diğer birçok yıldızdan biraz daha sönüktür. Ancak yakından bakıldığında, olağanüstü bir manzara olurdu. Tahminler, Güneşimizin parlaklığının en az 275.000 katı olduğunu, ancak 832.000 katına kadar daha parlak olabileceğini gösteriyor. Güneşimizden 40 ila 44 kat daha büyük bir kütleye sahiptir ve yüzeyi neredeyse 5 kat daha sıcaktır.
Orion'un Kemeri’ni nasıl görebilirsiniz?
Orion her iki yarım küreden de görülebilir, ancak doğudan batıya doğru hareket ettiğiden en iyi sonbahar ve kış aylarında (kuzey yarım kürede) görülür. Takımyıldız Mayıs, Haziran ve Temmuz aylarında Güneş'in arkasından geçer. Temmuz sonu ve Ağustos başında, Orion'u ancak şafaktan hemen önce, kemer ufkun üzerinde neredeyse dikey olduğunda görmek mümkündür.
Orion'u bu gece bulunduğunuz yerde bulmak isterseniz Stellarium'a göz atabilirsiniz.
Bu içerik IFLSCIENCE’da yayınlanmıştır.
0 yorum