Göktaşlarında Bulunan Dünya'daki Kayıp Yaşam Yapı Taşları

Bir uzay kayası dinozorlara eşi görülmemiş bir ölçekte ölüm getirmeden çok önce, daha küçük benzerleri dünyayı hayat yapacak malzemelerle tohumladılar. 1960'larda, meteoritlerin DNA ve RNA'yı oluşturan nükleobazların hepsini olmasa da bazılarını içerdiği gösterildi. Şimdi göktaşlarındaki eksik nükleobazların bulunması, yaşamı mümkün kılmak için gereken kimyanın göklerden geldiği iddiasını güçlendiriyor.

Erken Dünya çok düşmanca bir yerdi, zaman zaman yaşamı oluşturmak için gerekli molekülleri parçalayacak kadar sıcaktı. Bu, gezegen onları barındıracak kadar soğuduğunda bu moleküllerin nereden geldiğine dair bariz bir soruyu gündeme getiriyor ve asteroitler ve kuyruklu yıldızlar bariz cevap.

Bu fikir, guanin, adenin ve urasil, DNA ve RNA dahil olmak üzere nükleik asitlerin oluşumuna yardımcı olan tüm nükleobazlar, diğer beş nükleobazla birlikte meteoritlerin içinde bulunduğunda bir miktar destek kazandı. Bu kimyasallar gerekli, ancak Dünya'da olduğu gibi hayata başlamak için yeterli değil. Dolayısıyla Nature Communications'da eksik olan temel nükleobazlar sitozin ve timinin meteorlarda ilk kez bulunduğuna dair duyuru, büyük bir boşluğu dolduruyor.

Meteorlarda sitozin ve timin bulunması sürpriz değil. Gerektiğinde Dünya'da başka nasıl bulunabilecekleri sorusunun yanı sıra, uzaydaki koşulları modelleyen deneyler, her ikisinin de orada oluşması gerektiğini öne sürüyor. Yine de, bu çok önemli molekülleri uzay kayalarında gerçekten bulamamak, gözden kaçırdığımız bir şey olup olmadığı gibi dırdırcı bir soru bıraktı.

Sitozin ve timin, altı üyeli tek bir nitrojen halkasından oluşturulan pirimidin nükleobazları olarak sınıflandırılır. Ancak, daha önce meteorlarda bulunan urasil de öyle. Hokkaido Üniversitesi'nden baş yazar Profesör Yasuhiro Oba ve ortak yazarlar şimdi üçünü de Murchison, Murray ve Tagish Lake meteorlarında buldular. Aynı numuneler ayrıca pirimidin nükleobazlarının yapısal izomerlerini (aynı atomlara sahip fakat farklı düzenlenmiş moleküller) içerir.

Şimdiye kadar bulunan en önemli göktaşlarından biri olan Murchison göktaşının büyük bir parçası.

 

Üç göktaşı da karbon açısından zengin oldukları ve inişten hemen sonra toplandığı için seçildi. Murchison göktaşı, daha önce içinde bulunan 96 farklı amino asit ile bilim adamları için özel bir bonanza olmuştur. Bununla birlikte, çalışmanın yoğunluğuna rağmen, iki tanesine maruz bırakıldı, sitozin ve timin şimdiye kadar tespit edilemedi, çünkü muhtemelen önceki araştırmacılar tarafından kullanılan daha sert ekstraksiyon yöntemleri daha hassas molekülleri yok etti.

Murchison göktaşının iki parçası, on faktör kadar değişen nükleobaz konsantrasyonları üretti; bu, umut vadeden bir göktaşından alınan ilk örneğin aradığınız moleküllere sahip olup olmadığını aramaya devam etmenin de faydalı olduğunu gösteriyor.

Oba'nın ekibi daha önce bu nükleobazların, yıldızlar arasında var olan koşullar altında su, karbon monoksit, metanol ve amonyak buzlarından olabileceğini göstermişti. Bununla birlikte, gerçekten geldikleri yerin bu olup olmadığı, bu aşamada sadece bir tahmindir.

Yaşam için moleküller uzaydan gelmiş olsaydı, diğer gezegenler de onların içinde yıkanırdı ve bu da evrenin başka yerlerinde yaşam şansını arttırırdı. Bu sonuç, yaşamın kendisinin Dünya'ya başka bir yerden geldiği şeklindeki çok daha egzotik panspermi hipotezi ile karıştırılmamalıdır.

 

Kaynak:

https://www.iflscience.com/chemistry/all-four-building-blocks-of-life-on-earth-found-on-meteorites/