Meteorit, Asteroit Bennu'nun Tuhaf “Çakıl Tükürme” Davranışının Gizemini Çözmeye Yardımcı Olabilir

OSIRIS-REx uzay aracının daha şaşırtıcı keşiflerinden biri, asteroit Bennu'nun ona misket büyüklüğünde çakıl taşları fırlatmasıydı. Zorla yalnız bırakılmak isteyen duyarlı bir varlık gibi hissetmiş olabilir, ancak rasyonellik bize, bunun ne olduğunu henüz çözememiş olsak bile, başka bir açıklaması olması gerektiğini söylüyor.

Böyle bir "çakıl tükürme" 2019'dan önce hiç görülmemişti, ancak şimdi gök bilimciler Bennu'nun yalnız olmadığını doğrulayabilirler. Nature Astronomy'de, Aguas Zarcas (AZ) meteoritinin ana gövdesine bir zamanlar aynı şeyin gerçekleştiğine dair kanıtlar sağlıyorlar.

AZ meteorit aynı adı taşıyan Kosta Rika kasabasının yakınlarına tesadüfen yine 2019'da düştü ve Chicago Field Müzesi'ne bağışlandı. Bir CM2 karbonlu kondrit olarak, bileşimi Bennu'nunkine benzer. Onu çalışma için hazırlarken Alan küratörü Profesör Philipp Heck ve öğrenci Xin Yang, gök taşında olağandışı bir şey fark ettiler.

Yang, bir açıklamada, “Sıvı nitrojen ile dondurarak ve ılık suyla eriterek meteoritten çok küçük mineralleri ayırmaya çalışıyorduk.” dedi. "Bu, çoğu meteorit için işe yarar, ancak bu biraz tuhaftı - parçalanmayan bazı kompakt parçalar bulduk."

Aguas Zarcas meteoriti hazırlık aşamasında.

 

Bu tür sağlam çakıl taşları daha önce meteoritlerde görülmüştü, ancak araştırmacılar tarafından bileşimlerini anlamak için parçalanmıştı. Bununla birlikte, önemli olabilecek tuhaflıkları tespit etmek çok önemli bir bilimsel beceridir. Heck, "Xin çok açık bir fikre sahipti, 'Bu çakılları kuma ezmeyeceğim, bu ilginç' dedi.” dedi.

Çift, çakıl taşlarını meteoritin geri kalanıyla karşılaştıran CT taramaları yaptı ve küreselden deformasyonlarını ve hepsinin aynı yönelime sahip olduğunu fark etti. Her nasılsa, aynı süreç hepsini etkilemiş ama kayanın geri kalanına dokunmamıştı.

Bennu gözlemleri olmadan ikili şaşkına dönmüş olabilirdi ama gözlemlerle birlikte bir açıklama önerdiler.

İlk olarak, AZ'nin ebeveyn asteroidi, bir kısmını deforme eden yüksek hızlı bir çarpışma yaşamış olmalı. Asteroidin Güneş ve geceye bakan tarafları arasındaki sıcaklık farkları, asteroidi kırılgan hale getirdi ve sonunda parçalanmasına neden oldu.

Çakıl taşları gece yüzeyinden fırlatıldı ve asteroidin yörüngesinde dönmeye başladı. Düşük yerçekimine rağmen, etrafta başka hiçbir şey yokken, çakıl taşları sonunda deforme olmamış bir alanda asteroidin yüzeyine geri düştü. Heck, daha sonraki bir çarpışma, “Aslında her şeyi bir araya getirdi ve bu gevşek çakıl, birleşmiş bir kaya haline geldi.” dedi.

Aguas Zarcas meteoritinden çakıl taşları çıkarılıyor.

 

Belki aynı çarpışmada, belki daha sonraki bir olayda, meteoritin o kısmı koptu ve sonunda Orta Amerika'ya düştü.

Heck, "Dünyadan milyonlarca mil uzaktaki bir asteroit üzerinde bir uzay görevi tarafından yeni keşfedilen bir şeyi görmek ve müzenin meteorit koleksiyonunda aynı jeolojik süreçten bir kayıt bulmak çok etkileyici." dedi.

Tarif edilen süreç ayrıntılıdır, ancak milyarlarca yıllık yaşam süreleri içinde, asteroitler uygun büyüklükte çok sayıda küçük çarpışma yaşayacaklardır. Bu, yazarların, gök bilimcilerin asteroit evrimini açıklarken görmezden gelme eğiliminde oldukları, bunun yerine çok daha nadir görülen daha büyük etkilere odaklandıklarını iddia ettikleri bir şey. Yazarların haklı olup olmadığını test etmenin kolay bir yolu var. Heck, “Bunu diğer meteoritlerde de beklerdik.” dedi. "İnsanlar sadece henüz aramadılar."

OSIRIS-REx, Bennu'ya geldiğinde pek sıcak bir karşılama görmedi, ama artık bunun kişisel olmadığını biliyoruz.

 

Yine de, makalenin açıklamadığı bir yön var - AZ'nin ana gövdesinin veya Bennu’nun neden çakıl taşlarını tükürdüğü. Bu kadar düşük kütleli cisimlerde çok az kuvvet gerekir, ancak çok az sıfır değildir. Bunu çözmek için OSIRIS-REx gibi daha fazla göreve ihtiyacımız olabilir.

Bu içerik IFLSCIENCE’da yayınlanmıştır.