Cassini, Satürn'ün Halkalarına Yeni Işık Tutuyor

NASA'nın Cassini uzay aracındaki Ultraviyole Görüntüleme Spektrograf cihazı, Satürn'ün halkaları tarafından 41 güneş tıkanması gözlemledi. Şimdi, gezegen araştırmacıları bu örtülmelerin eksiksiz kataloglarını üst düzey veri ürünleri olarak derlediler.

Cassini'nin Ultraviyole Görüntüleme Spektrografı (UVIS), özellikle aşırı ultraviyole dalga boyunda yaptığı gözlemlerle, Satürn'ün halkalarındaki en küçük parçacıkların bazılarına karşı benzersiz bir şekilde hassastı.

Cihaz, halka parçacıklarının boyutunu belirlemek için Güneş'e doğrultulduğunda, güneş tıkanması olarak bilinen halkaların arasından bakarak onları gözlemledi.

Halka parçacıkları, ışığın yolunu kısmen bloke ederek, halka parçacıklarının boyutunu ve bileşimini belirlemek için önemli bir parametre olan optik derinliğin doğrudan ölçümünü sağladı.

NASA'nın Cassini uzay aracı, yaklaşık yirmi yıldır Satürn'ün ve onun buzlu uydularından ve özel halkalardan oluşan ailesinin harikalarını paylaştı, ancak halka sisteminin kökenini hala kesin olarak bilmiyoruz.

Kanıtlar, halkaların nispeten genç olduğunu ve buzlu bir uydunun veya bir kuyruklu yıldızın yok edilmesinden oluşmuş olabileceğini gösteriyor.

Ancak, herhangi bir köken teorisini desteklemek için, halkaları oluşturan parçacıkların boyutu hakkında iyi bir fikre sahip olmamız gerekir.

Güneş'ten gelen ışığın dalga boyu göz önüne alındığında, bu gözlemler bize Satürn'ün halkaları ile en küçük parçacık boyutları hakkında fikir verdi.

UVIS, toz parçacıklarını mikron düzeyinde algılayarak sistem içindeki halka parçacıklarının kökenini, çarpışma aktivitesini ve yıkımını anlamamıza yardımcı olabilir.

Araştırmacılara göre, bir örtülme sırasında, Güneş gibi bir arka plan kaynağı tarafından yayılan ışık, ışığın yolundaki parçacıklar tarafından emilir ve saçılır.

Halka parçacıkları tarafından engellenen ışık miktarı, halka optik derinliğinin doğrudan ölçümünü sağlar.

Optik derinliği dahil etmek, halkaların yapısını anlamak için hayati önem taşır.

Yazarlar optik derinliği, Cassini'ye göre halka sisteminin gözlem açılarını ifade eden görüntüleme geometrisinin bir fonksiyonu olarak ölçtüler.

Halkalardan geçen ışık çeşitli açılarda değiştikçe halkaların yapılarının bir resmini oluşturabilirler.

Dr. Jarmak, “Dev gezegenlerin etrafındaki halka sistemleri, genel olarak Güneş Sistemimizdeki temel fiziksel özellikleri ve süreçleri araştırmak için test alanları sağlıyor” dedi.

Bu parçacıkların, nesnelerin çarpışıp bir diskte şekillenmesi ve daha büyük parçacıklar oluşturmasından kaynaklandığı düşünülüyor.

Bu halka sistemlerini nasıl oluşturduklarını anlamak, gezegenlerin nasıl oluştuğunu da anlamamıza yardımcı olabilir.

Ekibin çalışması Icarus dergisinde yayınlandı.