Bir Yıldızlararası Kuyruklu Yıldız Nasıl Yakalanır?

2017 ve 2019'da Güneş Sistemimizden geçtiği bilinen dışarıdan gelen iki cismin tespiti, bilim için olağanüstü bir atılım oldu. Ancak, her birinden toplayabildiğimiz bilgiler sinir bozucu derecede basitti. Gök bilimciler, bu tür olaylar tekrar gerçekleştiğinde, yakın mesafeden fotoğraflarını çekmek üzere uzay aracı göndererek, evren hakkındaki bilgimizi Güneş'in parıltısıyla ısınan kürenin ötesine dönüştürebilmemiz için plan yapmaya başladılar.

‘Oumuamua fark edildiğinde, klasik bilim kurgu hayranları hemen, bir uzay aracı ve mürettebatın benzer bir yolda ziyaret eden bir uzaylı uzay gemisini araştırmak üzere yönlendirildiği bir roman olan Rama’yla Buluşma'nın konusuyla paralellikler gördüler. Önerilen film hayata geçerse, kuyruklu yıldıza teşekkür bile gerekebilir. Ancak kitap, insanların Mars'ta bir üssü olduğu ve gelen cisimleri yakalama konusunda bugün sahip olduğumuzdan çok daha büyük bir kapasiteye sahip oldukları, bir yüzyıl gelecekte geçiyordu.

ArXiv.org'da ön baskısı bulunan, henüz akran değerlendirmesi yapılmamış, bir makale, önümüzdeki on yıl içinde başka bir yıldızlararası ziyaretçinin olma olasılığını değerlendiriyor. Ardından, cesur bir astronot grubu yerine mürettebatsız uzay aracıyla da olsa onu nasıl inceleyebileceğimize bakıyor.

Çalışma, NASA veya diğer uzay ajansları tarafından uygulanmaktan çok uzak. Fikir onaylanırsa, herhangi bir nihai sürüm muhtemelen çok farklı görünecektir, ancak çalışma, yakın geleceğin en heyecan verici görevlerinden birinin nasıl gerçekleşebileceğine dair daha titiz bir tartışma başlatabilir.

Yazarlar, on yıl içinde 15 ziyaretçi tespit etmemizi bekliyorlar, ancak çıkarım yapılabilecek yalnızca iki örnekle, hata çubukları geniş - 0,38'den 84'e.

Bir görevin bunlardan birini yakalamasının ilk şartı, bol uyarı almak olacaktır. Son zamanlarda çevrimiçi olan veya olmak üzere olan bir dizi yeni teleskopla, bu koşul yakında karşılanabilir.

Sonra, gitmeye hazır bir uzay aracına ihtiyacımız olacak. Yazarlar, kötü hava koşullarından kaynaklananlar gibi, Dünya'dan herhangi bir fırlatmanın göze aldığı gecikmelerle uğraşmak yerine, aracı bir hedefimiz olmadan önce uzaya çıkarmayı öneriyorlar. Araç daha sonra bir Lagrange noktasına yerleştirilecek - JWST'nin bulunduğu L2'yi öneriyorlar - ve ihtiyaç duyulduğunda etkinleştirilecek.

Elbette sadece bir ziyaretçiyi yakın mesafeden yakalamak gök bilimcilerin bilgi açlığını gidermeye yeterli olmayacaktır. Çok az şey bilmemize rağmen, 'Oumuamua ve 2I/Borisov'un çok farklı canavarlar olduğundan eminiz, ikincisi görünüşe göre kendi sistemimizin dış noktalarından bir kuyruklu yıldızı andırıyor ve 'Oumuamua, daha önce görülen hiçbir şeye benzemiyor. Yakın mesafe fotoğrafçılığı bir yana, birinden bir örnek bile bilim insanlarına diğeri hakkında hiçbir şey söylemezdi. Yazarların öne sürdüğü gibi, davetsiz misafirin 1.000 kilometre yakınında çekilen görüntüler, muhtemelen daha fazlası için bir arayışa yol açacaktır.

Geriye kalan bir soru, böyle bir aracın görünüşte sıkıcı bir cisim olabilecek ilk olası hedefin peşinden gitmesi mi yoksa daha ilginç bir şey umuduyla beklemesi mi gerektiğidir.

Ön baskının ikinci yazarı, 'Oumuamua'nın uzaylı bir uzay aracı olduğu fikrini popüler medyaya iterek itibarını ciddi şekilde zedeleyen Harvard'dan Profesör Avi Loeb'dir. Bu fikri tartışmak için bir ayrılma yapsa da, ön baskı aynı zamanda 'Oumuamua'nın kökenlerine dair daha yaygın teorileri de içeriyor ve gelecekteki görevlerle ilgili sonuçları teoriye dayanmıyor.

Bu içerik IFLSCIENCE’da yayınlanmıştır.