Elektronlar, çekirdeğin etrafında bulut tabakası şeklinde katmanlar- kabuklar halinde.
Bu kabukların işgal ettikleri alanlar, elektronun uarım ile bir üst enerji seviyesine çıkabileceği alanları tanımlıyor.
Bu kabukları, matruşka bebekler gibi de düşünebilirsiniz. Her bebeğin işgal ettiği alanın alt ve üst sınırları var.
Bu sınırlar arası da (yukarıda bahsi geçen "n"ler, Planck Mesafesi oranlarında birbirlerine göre diziliyorlar.
İşin doğrusu bence, atom etrafında katı tanecikli yapıda bir elektron "hiç olmayabilir". Sadece ölçüm esnasında tespit edilen bölgede yoğunlaşan enerjiyi biz elektron olarak tanımlıyoruz gibi geliyor. (Farklı ve olgunlaşmamış bir konu bu benim için...)
Bir atom çekirdeği etrafında küresele yakın içiçe dalgalar düşünün. Her dalganın tepe ve dip noktalarında da elektronlar. Dalgaların arası, planck mesafesi katlarında...
Böyle hayal edilebilinir sanırım.