Hubble Asteroid Hunter projesi daha üç yaşında bile değil ve şimdiden yeni bulgulardan oluşan bir hazine sundu. Bir grup vatandaş bilim insanı, bir makine öğrenimi algoritmasının yardımıyla, Hubble verilerinde tanımlanamayan asteroitlere ait 1.031 iz keşfetti.
Tek bir hamlede, bilinen uzay kayalarının sayısı yaklaşık yüzde 1 arttı. Zooniverse vatandaş bilim işbirliğinin bir parçası olan bu proje için harika bir sonuç. Bu projenin kullanıcıları, izleri belirlemek için 37.000 Hubble görüntüsünden geçti.
İzler, Hubble'ın gerçekte gözlemlediği her şeyi fotoğraflayan bir veya birden fazla asteroit olarak görülebilir. Kıdemli uzay teleskobundan yapılan tipik bir gözlem yaklaşık 30 dakika sürer ve yakındaki gezegenleri veya uzak yıldızları gözlemlerken, bir asteroit görüş hattını geçerek bir miktar güneş ışığı yakalayabilir ve biraz kavisli bir iz oluşturabilir.
Asteroit izlerinin mozaiği.
Astronomy & Astrophysics dergisinde bu yılın başlarında yayınlanan bir makalede araştırma ekibi, yurttaş bilim insanlarına Hubble görüntülerini etiketlemelerini, izleri bulmalarını vb. uzay teleskobu ve asteroit avı. 1.701'i buldular ve bunlardan 670'i Uluslararası Astronomi Birliği'nin Küçük Gezegen Merkezi veritabanında halihazırda bulunan nesnelere aitti.
Araştırma ekibi makalede, "Vatandaş bilimi ve makine öğrenimi, mevcut astronomi bilimi veri arşivlerinde Güneş Sistemi nesnelerinin sistematik olarak aranması için çok faydalı tekniklerdir" diye yazdı. “Bu çalışma, onlarca yıla yayılan astronomik arşivlerde yeni asteroitler bulma yöntemini anlatıyor; Güneş Sistemi'ndeki iyi karakterize edilmiş küçük cisimlerin genel örneğini artırarak ve efemeridlerini rafine ederek diğer veri kümelerine etkili bir şekilde uygulanabilir.
Ephemerides – 19 noktalı mükemmel bir scrabble kelimesi – astronomik nesnelerin zaman içindeki konumunu listeleyen tablolardır. Bu nesnelerin hepsinin daha eski verilerde gözlemlendiği göz önüne alındığında, nerede olduklarını ve nerede yörüngede olduklarını tahmin etmek zordur. Ama bunun için olası bir düzeltme var.
Abell 370 gök ada alanının bu ultra derin görüntüsüne eklenen asteroitlerden izler.
Hubble uzayda sabit değildir, gezegenin etrafında döner. Bu bilgi, asteroit izinin şekli ile birlikte, bu nesnenin mesafesini ve dolayısıyla yörüngesini tahmin etmek için kullanılabilecek önemli bir astronomik sayı olan paralaks sağlar. Daha uzun gözlemler için ekip, asteroitlerin dönüş periyodunu ve şeklini bile tahmin edebilir.
Çalışma, Hubble Uzay Teleskobu'nun gücünü bir kez daha gösteriyor. Ekip, yeni keşfedilen nesnelerin katalogdaki bilinen asteroitlerden ortalama dört kat daha sönük olduğunu tahmin ediyor.
Kaynak:
0 yorum