Uzun Mars Simülasyonlarında Test Edilen Astronotların Sonuçları Endişe Verici

İnsanların Mars'a ayak bastığını göreceğimiz zamanlar artık neredeyse kesin. Özel şirketler ve uluslar arasındaki modern uzay yarışı devam ederse, o zaman diliminde de Ay'da veya Mars'ta uzun vadeli bir insan varlığı görmemiz söz konusu değil, inanılmaz ama çılgın bir kavram.

Ancak araştırmacıların, evden yaklaşık 380 milyon kilometre uzakta izole edilmiş bir astronot ekibinin böyle bir senaryoda nasıl başarılı olacağı hakkında hiçbir fikri yok. Dünya ile sürekli iletişimi sürdürecekler ve bir ekip olarak mükemmel bir şekilde çalışacaklar mı? Yoksa anarşiye mi düşecekler, hatta üstleriyle iletişimi kesip özerk bir koloni mi kuracaklar? Rus araştırmacılar, bir grup insanı bir Mars kolonizasyon simülasyonuna yerleştirerek, gerçek anlaşmaya milyarlarca dolar harcamadan önce bunu çözmeyi hedefliyorlar.

SIRIUS Projesi (Benzersiz Karasal İstasyonda Bilimsel Uluslararası Araştırma) uzun uzay uçuşları sırasında astronotların psikolojisini anlama çabasıdır. Sonuçlar yakın zamanda Frontiers in Physiology'de yayınlandı. 2017 ve 2019 yıllarında sırasıyla 17 ve 120 günlük izolasyon deneyleri, dünya dışı bir ortamda izole edilmiş bir ekibi simüle etmek için tasarlandı.

Sonuçlar endişelerini doğruladı - mesafe nedeniyle iletişimdeki gecikme ve Dünya'dan uzun süre uzak kalma birleştiğinde, astronotların görev kontrolünün kopması ve neredeyse özerk hale gelmesi kaçınılmaz oldu.

Önceki simülasyonlar, astronotların yolculuklarına çıktıktan sonra, görev kontrolünden ayrılmaya başlayacakları ve rapor edecekleri durumların sayısını azaltacakları için güçlü bir şans olduğunu ileri sürdü. Daha önceki simülasyonların, yani Mars-500 misyonlarının sonuçlarını doğrulamak için araştırmacılar, iki izolasyonu karışık cinsiyetten, uluslararası bir ekip kullanarak gerçekleştirdiler. Görevler, katılımcıların görev kontrolü ile nasıl iletişim kurduklarını ve başarılı bir koloni oluşturmak için birlikte ne kadar iyi çalıştıklarını test ediyordu.

Eğitim tesisi içindeki özel bir alanın elverişsiz ortamına inmeden önce bir kalkış prosedürü ile başladılar. Mürettebat daha sonra, minimum erzak ve malzeme verilerek bölmelere kapatıldı ve gerçek anlaşmanın tam izolasyonuna tabi tutuldu.

Deneylerin analizi, bazıları olumlu, bazıları daha sorunlu olan bir dizi sonuç önerdi. Mürettebat, Mars inişini içeren simülasyonun yarı aşamasında görev kontrol merkezi (MCC) ile iletişimini gerçekten artırdı, ancak daha sonra ayrıldı ve MCC ile iletişim hacmini azalttı. MCC'nin tavsiyelerine daha az güvendiler ve misyonlarına uyum sağladıkça daha özerk hale geldiler.

Mürettebatın meseleleri kendi ellerine alıp özerk bir şekilde yaşayabilmeleri olumlu olsa da, MCC ile bağlantının kesilmesi endişe verici bir olgudur.

Rusya Bilimler Akademisi ve Moskova Havacılık Enstitüsü'nden ortak yazar Dmitry Shved, "Olumsuz taraf, görev kontrolünün mürettebatın ihtiyaçlarını ve sorunlarını anlama olasılığını kaybetmesi ve bunun sonucunda görev kontrolünün destek sağlama yeteneğini engellemesidir" dedi CNET'e yaptığı açıklamada.

Erkek ve kadın mürettebat üyeleri arasında da ilginç bir ilişki vardı. Önceki deneylere benzer şekilde, kadınlar MCC'ye sorunları daha sık bildirdiler ve desteklerini ifade ederkenki iletişim tarzları daha duygusaldı. Ancak erkeklerin MCC'ye rapor verme olasılıkları daha düşüktü. İlginç bir şekilde, simülasyonun sonunda hem erkekler hem de kadınlar birbirlerinin iletişim tarzlarına uyum sağlayarak benzer bir duygu düzeyi ve iletişim düzenliliği oluşturdular.

Elbette simülasyonlara sadece 12 kişinin katılması nedeniyle gruplar ve bireyler arasındaki sapmaların tamamen bireysel farklılıklara bağlı olması da mümkündür, bu nedenle daha fazla araştırma yapılmadan genellemeler yapılamaz. Bu arada, 4 Kasım'da başlayan 8 aylık bir izolasyonu içeren başka bir SIRIUS Projesi deneyi devam ediyor.

 

Kaynak:

https://www.iflscience.com/space/scientists-are-testing-astronauts-in-long-mars-simulations-and-the-results-are-worrying/