T. Rex'in Kolları, Diğer Dinozorlar Onu Isırmasın Diye Kısa Olabilir

Tyrannosaurus rex'in ufacık kolları hem bilim insanı hem de bilim insanı olmayan birçok kişi için şaka konusu oldu. Bu konuda çeşitli hipotezlerimiz var: Belki kolları onun için tutunma uzantısıydı ya da çiftleşme sırasında kavramaya yardımcı olmanın bir yoluydu, ancak 66 milyon yıllık bir kemik yığınından bu tür evrimsel soruların cevaplarına ulaşmak oldukça zor.

Yeni bir makale ise bir başka hipotez sunuyor. Bu dinozorlar, avlanma sırasında diğer T. rex tarafından kazayla ısırılma riskini azaltmak için kısa kollar geliştirdiler. Basitçe söylemek gerekirse, kısa kolların arkadaşlar tarafından çiğnenme olasılığı daha düşüktür.

Paleontologlar, fosil deri ve tüy buluntuları sayesinde dinozorların neye benzediğini anlamakta giderek daha iyi hale geliyorlar. Kemiklerin nasıl yerleştirildiği ve ayak izleri sayesinde dinozorların ne yaptığına ve alışkanlıklarına dair bazı varsayımlar yapabiliyorlar.

Ancak davranışlarını izleyebildiğimiz veya atalarının genomlarına erişebildiğimiz türler için bile karmaşık evrimsel soruları belirlemek hala zor. T. rex gibi eski bir hayvana dair şeyleri çözmek daha da sinir bozucu.

T.rex'in kolları gülünç derecede küçük görünse olmasının yanında orantılı olarak konuşursak, diğer hayvanlara kıyasla daha küçüktür. 14 metre uzunluğunda bir T. rex düşünelim. 1,5 metre uzunluğunda bir kafatasına sahip olabilirler, ancak kolları yalnızca bir metre uzunluğunda olurdu. Bu, 12 santimetre kolları olan 1,80 m bir insana eşdeğerdir.

Bu yeni "arkadaş kolu ısırma" hipotezinin herhangi bir dayanağı olup olmadığını bulmak için Padian, MOR 555 adlı çoğunlukla eksiksiz bir fosil örneğinin ölçümlerini aldı.

Sonuç olarak, küçük kollara sahip olmanın, onları grup beslenmesinden uzaklaştırmamak için evrimsel olarak avantajlı olabileceğini mantıklı geliyor.

Padian, makalesinde, "Daha uzun kollar, özellikle doğal, bir şekilde öne doğru uzatılmış yönelimlerinde, onları karada şimdiye kadar kaydedilen en ölümcül çenelerin arasına sokabilirdi. Yaralanma, ampütasyon, enfeksiyon, hastalık ve nihai ölüm tehlikesi kolların kalıtımsal olarak küçük kalmasına neden olmuş olabilir" diye açıklıyor.

Elbette yukarıdaki diğer öneriler gibi bu da bir hipotez. Makalede Padian, diğer araştırmacıların bunu test edebileceği bazı yollar öneriyor: örneğin, kol kemiklerinde vücutlarının diğer kısımlarına göre nispeten daha az ısırık izi aramak.

Padian "İlk yapmak istediğim şey, geçerli işlevsel fikirlerin basitçe işe yaramadığını belirlemekti" dedi.

"Bu bizi en başa döndürüyor. Ardından, tamamen mekanik düşüncelerden ayrı olarak sosyal organizasyon, beslenme davranışı ve ekolojik faktörler hakkında düşünerek bütünleştirici bir yaklaşım benimseyebiliriz."

Araştırma Acta Palaeontologica Polonica'da yayınlandı.